Budowa prototypowego niszczyciela min projektu 258 Kormoran II jest jedynym zrealizowanym zamierzeniem z programu „Zwalczanie zagrożeń na morzu”. Okręt odbywa obecnie cykl prób morskich, w tym pomiarów pól fizycznych i testów elementów systemu walki przeciwminowej.

Z – na razie bardzo skąpych – informacji dotyczących zaktualizowanego Planu Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych na lata 2017–2022 wynika, że wszystkie programy budowy okrętów bojowych, poza niszczycielem min typu Kormoran II, zostały opóźnione. Ponadto obecne kierownictwo resortu obrony w przypadku modernizacji Marynarki Wojennej zrobiło prawdopodobnie to samo co poprzednie: największe wydatki związane z pozyskaniem nowych okrętów przerzuciło na okres po kolejnych wyborach parlamentarnych, a więc poza rok 2019…

Od początku realizacji Planu Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych RP na lata 2013–2022 specjaliści spoza resortu obrony wskazywali, że jest on niedoszacowany pod względem rzeczywistych kosztów i nie ma szans, żeby zapreliminowane środki wystarczyły na jego realizację. Poprzednia ekipa Ministerstwa Obrony Narodowej nie tylko nie brała tego pod uwagę, ale jeszcze dokładała dalsze, kosztowne wydatki, co w przypadku Marynarki Wojennej przekładało się na zakup drugiego Nadbrzeżnego Dywizjonu Rakietowego i morskich samolotów patrolowych oraz zwiększenie wymagań (a więc podrożenie kosztów wprowadzenia) okrętów patrolowych z funkcją zwalczania min Czapla, a także przyspieszenie harmonogramu realizacji programów okrętów niebojowych (pomocniczych).

Cięcia budżetu Planu Modernizacji Technicznej

Przypuszczenia niezależnych ekspertów okazały się prawdziwe, co potwierdziło nowe kierownictwo resortu obrony po dokonaniu wstępnego przeglądu poprzedniej redakcji PMT. W kwietniu 2016 r. minister Antoni Macierewicz ujawnił, że na realizację wszystkiego, co wcześniej zaplanowano do 2022 r., potrzeba by było około 235 mld PLN! Okazało się zatem, że niedoszacowano budżet PMT o około 100 mld PLN, pomijając fakt, że nawet uzyskanie wcześniej przewidywanych 130 mld PLN nie mogło być w żaden sposób zagwarantowane…
Co ciekawe, PMT nie został przez nowy resort obrony od razu skorygowany (ograniczony), ale zaczęto do niego dokładać kolejne programy – przede wszystkim związane z budową nowego rodzaju Sił Zbrojnych – Wojsk Obrony Terytorialnej i z cyberobroną. Pierwszy zarys zmian przedstawiono dopiero 7 września br., podczas Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach. Były to jednak tylko koncepcje, ponieważ faktycznie minister Macierewicz podpisał aktualizację PMT dopiero 7 października 2016 r. Nie zgodził się jednak na jego ujawnienie, powiadamiając media, że informacje jawne zostaną przekazane do wiadomości publicznej w stosownym czasie.
Wiadomo tylko, że kwota, jaka w latach 2017–2022 ma zostać przeznaczona na realizację 15 najważniejszych programów modernizacyjnych, została zmniejszona o co najmniej kilkanaście miliardów złotych – do 61 mld PLN. Przypomnijmy, że zgodnie z poprzednim planem, w latach 2013–2022 planowano wydać na ten cel 96 mld PLN, przy założeniu, że największe wydatki zaczną się od bieżącego roku (dane z kwietnia 2014 r.). Jeżeli wydatki na 15 priorytetowych programów operacyjnych utrzymałyby się na poziomie z 2014 r. (3,4 mld PLN rocznie) to oznacza, że w latach 2013–2016 wydano by około 14 mld PLN. W takim przypadku wydatki na programy priorytetowe ograniczono by nawet o ponad 21 mld PLN.
Obecnie resort obrony zmniejszył również budżet na realizację PMT. W kwietniu 2014 r. zakładano, że na cały PMT w latach 2013–2022 zostanie wydanych 137 mld PLN. Teraz, w okresie 2017–2022, MON zaplanował na to jedynie około 77 mld PLN.