Pierwszy A350-900ULR linii Singapore Airlines. Samoloty tej wersji mają zasięg niemal 18 tys. km (lot na tak długiej trasie trwa około 20 godzin!). A350-900ULR Singapore Airlines latają na trasie z Singapuru do Nowego Jorku.
Na salonie lotniczym w Paryżu w czerwcu 2005 r. Airbus poinformował, że zebrał wstępne zamówienia na ponad 100 egz. A350. Pod wpływem sugestii linii lotniczych w następnych miesiącach Airbus zdecydował się na zaprojektowanie zupełnie nowego kadłuba o szerokości zwiększonej do 5,9 m. Zmodyfikowany projekt, oznaczony jako A350 XWB (Extra Wide Body), zaprezentowano na kolejnym salonie w Farnborough w 2006 r. Do napędu wybrano silniki Rolls-Royce Trent XWB. Zaplanowano budowę aż pięciu wersji: A350-800 o pojemności 270 miejsc i zasięgu 15 750 km, A350-900 i -1000 o pojemności (odpowiednio) 314 i 350 miejsc i zasięgu 15 400 km, A350-900R (wkrótce przemianowanej na ULR – Ultra Long Range) o wydłużonym zasięgu i towarowej A350-900F.
Program budowy A350 XWB ruszył oficjalnie 1 grudnia 2006 r. W tym momencie zakładano, że oblot prototypu nastąpi w połowie 2011 r., a wejście do służby pierwszej wersji A350-900 – w połowie 2012 r. Z powodu problemów technicznych program opóźnił się wszakże o dwa lata. Pierwszy egzemplarz A350-900 został oblatany dopiero 14 czerwca 2013 r. Samolot dostał certyfikaty typu EASA i FAA we wrześniu i listopadzie 2014 r. Pierwszym nabywcą A350-900 były linie Qatar Airways, które 22 grudnia 2014 r. odebrały swój pierwszy samolot. 15 stycznia następnego roku A350 zadebiutował na trasie z Doha do Frankfurtu. W następnej kolejności A350 trafiły do linii Finnair, Vietnam Airlines, brazylijskiej TAM i hongkońskiej Cathay Pacific. W lipcu 2017 r. Airbus dostarczył setny egzemplarz A350 XWB. Jego odbiorcą były linie China Airlines.
Tymczasem 24 listopada 2016 r. oblatano pierwszy egzemplarz wersji A350-1000, mającej kadłub dłuższy o siedem metrów. Samolot dostał certyfikaty typu EASA i FAA w listopadzie 2017 r. W lutym 2018 r. A350-1000 rozpoczął regularne loty w barwach Qatar Airways, a w czerwcu w barwach Cathay Pacific. Wersja A350-1000 jest napędzana najmocniejszymi silnikami spośród wszystkich samolotów Airbusa – Rolls-Royce Trent XWB-97 o ciągu maksymalnym po 430 kN. Ponadto ma zmodyfikowane krawędzie spływu skrzydeł i sześciokołowe wózki podwozia głównego zamiast czterokołowych.
Pierwszy A220-100 linii Delta Air Lines. Samoloty A220-100/300, czyli dawne Bombardier CS100/300, znalazły się w ofercie Airbusa w lipcu 2018 r.
w wyniku porozumienia CSALP (CSeries Aircraft Limited Partnership).
Jako trzecia powstała wersja A350-900ULR o zasięgu zwiększonym do niemal 18 tys. km (lot na tak długiej trasie trwa około 20 godzin!). Jej prototyp oblatano 23 kwietnia 2018 r. Pierwszym nabywcą A350-900ULR zostały linie Singapore Airlines, które pierwszy egzemplarz otrzymały 22 września 2018 r. Kilka tygodni później, 11–12 października, samolot wykonał pierwszy komercyjny lot non-stop z Singapuru do Nowego Jorku, pokonując trasę o długości 15 337 km w czasie 17 godzin i 25 minut. W odróżnieniu od A380, A350 XWB okazał się wielkim sukcesem rynkowym. Do końca 2018 r. Airbus zebrał potwierdzone zamówienia na 894 egz. od 48 klientów, z czego dostarczył 235 egz. 24 klientom. Specjalnie na potrzeby produkcji A350 XWB w Tuluzie zbudowano nową montownię nazwaną imieniem Rogera Béteille’a, z halą montażową o powierzchni 53 tys. m2 oraz biurami, warsztatami i magazynami o łącznej powierzchni 19 tys. m2.
Znacznie większym wyzwaniem dla Airbusa okazał się wojskowy transportowiec A400M Atlas. Program jego opracowania i rozwoju przeciągnął się o wiele lat z powodu poważnych problemów technicznych, m.in. z potężnymi silnikami turbośmigłowymi Europrop TP400-D6 o mocy 11 000 shp. Z tego powodu oraz ogromnego wzrostu kosztów Portugalia, Włochy i Republika Południowej Afryki zrezygnowały z zakupu A400M, a Wielka Brytania i Niemcy zredukowały swoje zamówienia. Montaż końcowy pierwszego prototypu A400M rozpoczął się w Sewilli w sierpniu 2007 r. Jego uroczysty roll-out w obecności króla Hiszpanii Juana Carlosa nastąpił 26 czerwca następnego roku. Samolot został oblatany 11 grudnia 2009 r. Produkcja seryjna rozpoczęła się 12 stycznia 2011 r. Pierwszy seryjny egzemplarz A400M został oblatany 6 marca 2013 r. i 1 sierpnia został przekazany pierwszemu użytkownikowi – Siłom Powietrznym Francji (oficjalna ceremonia z tej okazji odbyła się dopiero 30 września). Osiem krajów – Niemcy, Francja, Hiszpania, Wielka Brytania, Turcja, Belgia, Luksemburg i Malezja – zamówiło łącznie 174 egz. A400M, z czego do końca 2018 r. Airbus dostarczył 74.
W międzyczasie, 16 grudnia 2008 r. koncern EADS ogłosił, że zamierza włączyć swój wydział Military Transport Aircraft Division (MTAD), czyli dawną hiszpańską firmę CASA, do Airbus Military SL. Doszło do tego w kwietniu 2009 r. Tym samym w portfelu Airbus Military znalazły się lekkie, dwusilnikowe turbośmigłowe samoloty transportowe C212, CN235 i C295 oraz ich wersje specjalistyczne (patrolowe morskie, wczesnego wykrywania i ostrzegania, poszukiwawczo-ratownicze, wsparcia artyleryjskiego). Produkcję C212 zakończono w 2012 r. (po dostarczeniu 483 egz.), a CN235 w 2018 r. (282 egz.), ale C295 wciąż jest w ofercie i znajduje nowych nabywców. Do końca 2018 r. Airbus zebrał zamówienia na 208 egz. C295, z czego dostarczył 168.
Biorąc pod uwagę rynkowy sukces samolotów rodziny A320, obejmującej modele A319, A320 i A321, w czerwcu 2006 r. Airbus poinformował, że planuje otworzyć w Tianjin w Chinach pierwszą poza Europą linię montażową tych samolotów (Final Assembly Line China, FALC). W tym celu w październiku tego samego roku podpisano stosowną umowę z chińskim konsorcjum utworzonym przez Tianjin Free Trade Zone (TJFTZ), AVIC I (China Aviation Industry Corporation I) i AVIC II. Budowę hali montażowej rozpoczęto w maju 2007 r. Pierwszy zbudowany w Chinach egzemplarz A320 został oblatany 18 maja 2009 r., a 23 czerwca trafił do firmy Dragon Aviation Leasing, która wydzierżawiła go liniom Sichuan Airlines. 1 czerwca 2011 r. FALC opuścił 50. egzemplarz rodziny A320, w sierpniu 2012 r. setny, a w grudniu 2014 r. dwusetny. Do dziś ich liczba przekroczyła 400.
Pomimo wszystkich napotkanych problemów technicznych i finansowych oraz kryzysów dotykających światową gospodarkę i wywołanych nimi zmian koniunktury na rynku przewozów lotniczych, Airbus nieustannie rozwijał swoją ofertę i wdrażał nowe rozwiązania techniczne. W 2007 r. dostarczył klientom 5000. samolot pasażerski, 3000. samolot rodziny A320 i 800. samolot rodziny A330/340. W styczniu 2010 r. liczba dostarczonych samolotów osiągnęła 6000. Jak powiedział prezes zarządu i dyrektor generalny Airbusa Tom Enders, zbudowanie pierwszego tysiąca samolotów zajęło nam 19 lat, a ostatniego tysiąca – zaledwie dwa lata. W tym samym roku asortyment oferowanych modeli uzupełnił towarowy A330-200F.
Podczas salonu lotniczego w Dubaju w listopadzie 2009 r. Airbus pokazał nowe winglety dla samolotów A320 mające wysokość 2,5 m (zamiast stosowanych wcześniej mniejszych trójkątnych płyt), nazwane Sharklets. Opracowano je dla linii Air New Zealand i zaoferowano jako opcję innym klientom. Dzięki nim zużycie paliwa spadło o 3,5% (a przy okazji także emisja spalin i CO2), przez co wzrósł zasięg. Pierwszy nowo zbudowany A320 z wingletami Sharklets opuścił halę montażową w kwietniu 2012 r. W grudniu samoloty z Sharklets dostały certyfikat typu EASA, co pozwoliło rozpocząć ich dostawy. Pierwszym odbiorcą A320 z nowymi wingletami zostały malezyjskie tanie linie lotnicze AirAsia, będące jednym z największych w świecie użytkowników samolotów rodziny A320 (zamówiły w sumie 592 egz., z czego otrzymały 217).
W grudniu 2010 r. Airbus zapowiedział, że zaoferuje ulepszoną rodzinę samolotów A320neo (New Engine Option), napędzaną oszczędniejszymi silnikami nowej generacji CFM Intenational LEAP-X lub Pratt & Whitney PurePower PW1100G-JM (tym samym wcześniej oferowane samoloty są czasem oznaczane jako A320ceo – Current Engine Option). Samoloty A320neo mają o 15% niższe zużycie paliwa, co przekłada się na dwie tony dodatkowego ładunku użytecznego lub większy o 926 km zasięg, niższe koszty operacyjne oraz mniejszy poziom hałasu i niższą emisję spalin i CO2. W ciągu roku Airbus zebrał potwierdzone zamówienia na 1256 egz. A320neo od 23 klientów, w tym 150 egz. od indyjskich tanich linii IndiGo, 200 egz. od AirAsia i 260 egz. od American Airlines! Na koniec 2011 r. portfel zamówień Airbusa obejmował w sumie 4437 egz. o katalogowej wartości 588 mld dolarów, w tym 3345 egz. rodziny A320, 906 egz. rodziny A330/340/350 i 186 egz. A380.
Pierwszy egzemplarz A320neo został oblatany 25 września 2014 r. W procesie certyfikacji brało udział łącznie osiem maszyn – dwa A320, jeden A319 i jeden A321 z silnikami PurePower PW1100G-JM i taka sama liczba egzemplarzy i modeli z silnikami LEAP-1A. 24 listopada 2015 r. A320neo z silnikami PurePower dostał certyfikaty typu EASA i FAA. Pierwsze maszyny rodziny A320neo z tymi silnikami rozpoczęły służbę w styczniu 2016 r. w barwach Lufthansy. Z kolei w lipcu pierwszy egzemplarz A320neo z silnikami LEAP-1A trafił do tureckiego przewoźnika Pegasus Airlines. W 2017 r. przekazano klientom pierwsze egzemplarze A321neo z obydwoma typami silników. Do końca 2018 r. liczba zamówionych maszyn rodziny A320/321/319neo osiągnęła 6526 egz., z czego Airbus dostarczył 635.
W 2012 r. Airbus zaoferował liniom lotniczym program konwersji samolotów pasażerskich A330 na towarowe A330P2F (Passenger-to-Freighter). W grę wchodzą obie wersje tego modelu, czyli A330-200 i -300. A330P2F stanowią alternatywę dla fabrycznie nowych A330-200F. Konwersją zajmuje się firma Elbe Flugzeugwerke (EFW) w Dreźnie, będąca spółką Airbusa (45% udziałów) i singapurskiej firmy ST Aerospace (55%). Wcześniej EFW prowadziła konwersję samolotów A300/310 na wersje towarowe, a na zlecenie sił powietrznych Niemiec i Kanady przebudowała sześć egzemplarzy A310 na latające zbiornikowce. 18 czerwca 2012 r. A319 linii Air Canada wykonał pierwszy w Ameryce Północnej lot (z Toronto do Mexico City) przy użyciu bardziej ekologicznego biopaliwa, będącego mieszanką zmodyfikowanego paliwa lotniczego z olejami roślinnymi. Pierwszy w ogóle lot komercyjny na biopaliwie wykonał A321 linii Air France w listopadzie 2011 r. z Tuluzy do Paryża.
Samolot transportu specjalnego BelugaXL podczas pierwszego lotu 19 lipca 2018 r. Pięć maszyn tego typu zastąpi używane dziś Belugi A300-600ST. BelugaXL jest o sześć metrów dłuższy i o metr szerszy oraz ma o sześć ton większy udźwig.
2 lipca 2012 r. Airbus poinformował, że w swoim ośrodku technicznym w Mobile w Alabamie uruchomi czwarty w ogóle, a pierwszy w Stanach Zjednoczonych zakład montażu końcowego samolotów rodziny A320. Budowę montowni rozpoczęto w kwietniu 2013 r., a jej uroczyste otwarcie nastąpiło 14 września 2015 r. Samoloty montowane są z części i podzespołów dostarczanych z Hamburga i innych europejskich wytwórni Airbusa. Pierwszy zmontowany w Mobile egzemplarz A321 został przekazany amerykańskim liniom JetBlue 25 kwietnia 2016 r. W grudniu 2017 r. halę montażową w Mobile opuścił 50. egzemplarz rodziny A320, a do końca 2018 r. ich liczba przekroczyła 100. Dzięki montowni w Mobile oraz uruchomionej w czerwcu 2018 r. czwartej linii montażowej w Hamburgu, średnie tempo produkcji samolotów rodziny A320 ma osiągnąć w połowie bieżącego roku 60 egzemplarzy miesięcznie!
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
