2 maja wykonano dwa kolejne loty próbne najnowszego bojowego bezzałogowego aparatu latającego UCAV (Unmanned Combat Aerial Vehicle, tur. SİHA Silahlı İnsansız Hava Aracı) tureckiej firmy Baykar o nazwie Bayraktar TB 3.

W dniu tym z lotniska, zlokalizowanego przy centrum badawczym AKINCI w Çorlu w prowincji Tekirdağ, zrealizowano 34. i 35. lot, z których ten ostatni należy do drugiej fazy tzw. próby wysokościowej İSPT (İrtifa Sistem Performans Testini). Próby te zrealizował aparat o numerze bocznym PT-1. Ten sam, który dokładnie trzy miesiące temu zrealizował pierwszą fazę İSPT, w trakcie których wzbił się na wysokość 9144 m (30 tys. stóp) w celu sprawdzenia poprawności działań wszystkich pokładowych mechanizmów w tym przede silnika PD170 (Bayraktar TB 3 bije kolejny rekord [WIDEO]/ZBiAM.pl).

W ramach obecnej fazy İSPT wzbił się jeszcze wyżej, bijąc kolejny swój rekord, osiągając pułap 10 086 m (33 092 stóp). Tak jak poprzednio głównym celem było sprawdzenie funkcjonowania systemów pokładowych ze szczególnym uwzględnieniem silnika. Gwoli ścisłości wszystkie określenia jako rekordowe związane są z testami pierwszego, opracowanego całkowicie w Turcji, silnika tłokowego dla aparatów bezzałogowych. PD 170 opracowany został przez TAI (oddział TUSAŞ Motor Sanayii A.Ş.). Generuje on moc 165 KM na pułapie 6096 m, napędzając trójłopatowe śmigło pchające. Jest to całkowicie nowa konstrukcja charakteryzująca się niewielką masą, sam blok silnika waży zaledwie 18,5 kg, a dzięki wykorzystaniu dwóch turbosprężarek także wysoką mocą nawet na dużych wysokościach. Jest on w stanie dostarczyć 90 KM na 12 200 m. Dla porównania konkurencyjne konstrukcje tej wielkości moc taką osiągają co najwyżej na wysokości nie przekraczającej 9000 m. Rekord wysokości, wciąż niepobity przez TB 3, należy jednak do innego bezzałogowca z portfolio koncernu Baykar o nazwie Bayraktar Akıncı i wynosi on 13752 m (45118 stóp).

Próby najnowszego produktu koncernu Bayraktar, realizowane są nieustannie, konsekwentnie przekraczając kolejne granice, od ponad sześciu miesięcy. Pierwszy lot odbył się bowiem 27 października ubiegłego roku, czym oddano hołd 100-lecia proklamacji Republiki Tureckiej (Pierwszy lot nowego Bayraktara/ZBiAM.pl). W tym czasie na poczet nowej konstrukcji zaliczyć należy m.in.: rekordowy czas pobytu w powietrzu wynoszący 32 h (zrealizowany w dniach 19/20 grudnia 2023 roku, Nowy rekord tureckiego lotnictwa dla TB 3 [WIDEO]/ZBiAM.pl).

W trakcie wszystkich dotychczasowych prób TB 3 spędził w powietrzu 327 godzin i 35 minut. Kolejną ważną datą w programie SİHA jest zdecydowanie 26 marca 2024 roku, w tym dniu bowiem TB 3 zrealizował swój pierwszy lot z opracowaną w Turcji głowicą optoelektroniczną ASELFLIR 500, będąca częścią systemu CATS (Common Aperture Targeting System), i która zastąpiła wykorzystywaną na samolocie TB 2 głowicę obserwacyjną L-3 Wescam MX-15D.

SİHA TB 3 to powiększona i wzmocniona konstrukcja bazująca na sprawdzonym w warunkach bojowych TB 2 (od 28 października użytkownikiem tego typu maszyn jest także Polska, jako pierwszy kraj NATO, poza Turcją), która zaprojektowana została specjalnie z myślą o bazowaniu na pokładzie m.in. pierwszego tureckiego uniwersalnego okrętu desantowego (LHD) Anadolu (L 400). Skrzydło powietrzne L 400 składać ma się docelowo nawet z 80 bezzałogowych maszyn różnych typów, z których większość (30 do 50) stanowić mają właśnie pojazdy typu TB 3. Te same maszyny maja bazować na pokładzie pierwszego „prawdziwego” tureckiego lotniskowca Ujawniono projekt nowego lotniskowca dla Turcji/ZBiAM.pl. Prace nad najnowszą odmianą słynnego (m.in. dzięki udziałowi w wojnie rosyjsko-ukraińskiej) bezzałogowca, zainicjowano wkrótce po ogłoszeniu, w dniu 14 grudnia 2020 roku, niekorzystnej dla Turcji decyzji rządu USA o nałożeniu na nich sankcji w ramach CAATSA (Countering America’s Adversaries Trough Sanctions Act, w związku z zakupem pod koniec 2017 roku przez Ankarę rosyjskich systemów rakietowych S-400).

W porównaniu do starszego brata TB 3 legitymuje się większymi rozmiarami (8,35 x 14 m vs 6,5 x 12,0 m), większą masą własną (1450 kg vs 650 kg), niemal dwukrotnie większą masą przenoszonego uzbrojenia (280 kg vs 150 kg) oraz zwiększoną z dwóch do sześciu liczbą punktów podwieszeń. Jako pierwszy turecki UCAV Bayraktar TB 3 posiada także w pełni wciągane podwozie (TB 2 mógł schować jedynie przednią goleń, by nie ograniczać pola widzenia zamontowanej pod kadłubem głowicy optoelektronicznej) oraz składane skrzydła umożliwiające łatwiejsze bazowanie na okręcie. Zastosowanie mocniejszego silnika niż w starszej konstrukcji (PD170 wytwarza 165 KM podczas gdy stosowany na TB 2 silnik Rotax 912-iS jedynie 100 KM) umożliwia uzyskanie prędkości maksymalnej 160 węzłów, a patrolowej 125 w (parametry te dla starszej wersji bezzałogowca wynosiły odpowiednio 70 i 120 węzłów).

Głównym wyposażeniem pokładowym przeznaczonym do wykrywania i namierzania celów, w odległości do 20 km, jest system CATS. Na wspomnianych sześciu pylonach pod skrzydłami możliwe jest podwieszanie całego spektrum uzbrojenia opracowanego z myślą o UCAV w tym pociski kierowane: L-UMTAS, MAM (w odmianach C,L,T), TÜBİTAK Sage (Bozak, Togan oraz Kuzgum). Ten ostatni pocisk występuje także z napędem (TJM) wówczas jego zasięg wzrasta do 245 km.

Yerli motorla çıkılan en yüksek irtifa!

Bayraktar TB3, 34’üncü ve 35’inci test uçuşlarını başarıyla tamamladı.

Görüntüleri, Selçuk Bayraktar paylaştı: pic.twitter.com/leJs3oQXt3

— SavunmaSanayiST.com (@SavunmaSanayiST) May 2, 2024

Źródło wideo: SavunmaSanayiST.com/platforma X (poprzednio Twitter)