2 lutego zakończył się 16., jak się okazało kolejny rekordowy, lot próbny najnowszego bojowego bezzałogowego aparatu latającego UCAV (Unmanned Combat Aerial Vehicle, tur. SİHA Silahlı İnsansız Hava Aracı) tureckiej firmy Baykar o nazwie Bayraktar TB 3.

W trakcie tego lotu zrealizowano tzw. próby wysokościowe İSPT (İrtifa Sistem Performans Testini), w ramach których pojazd wzbił się na 9144 m (30 tys. stóp) w celu sprawdzenia poprawności działań wszystkich pokładowych mechanizmów w tym przede wszystkim nowo opracowanego przez TAI (oddział TUSAŞ Motor Sanayii A.Ş.), silnika PD170. Generuje on moc 165 KM na pułapie 6096 m, napędzając trójłopatowe śmigło pchające. PD170 to nowa konstrukcja charakteryzująca się niewielką masą, sam blok silnika waży zaledwie 18,5 kg, a dzięki wykorzystaniu dwóch turbosprężarek także wysoką mocą nawet na dużych wysokościach. Jest on w stanie dostarczyć 90 KM na 12 200 m. Dla porównania konkurencyjne konstrukcje tej wielkości moc taką osiągają co najwyżej na wysokości nie przekraczającej 9000 m.

Podobnie jak wszystkie poprzednie próby, lotniskiem bazowym jest to zlokalizowane przy centrum badawczym AKINCI w Çorlu w prowincji Tekirdağ. İSPT zrealizował UCAV o numerze bocznym PT-1 (ten sam co odbył rekordowy pod względem długotrwałości lot w dniach 19/20 grudnia ubiegłego roku). 

SİHA TB 3 to powiększona i wzmocniona konstrukcja bazująca na sprawdzonym w warunkach bojowych TB 2 (od 28 października użytkownikiem tego typu maszyn jest także Polska, jako pierwszy kraj NATO), która zaprojektowana została specjalnie z myślą o bazowaniu na pokładzie m.in. pierwszego tureckiego uniwersalnego okrętu desantowego (LHD) Anadolu (L 400). Skrzydło powietrzne L 400 składać ma się docelowo nawet z 80 bezzałogowych maszyn różnych typów, z których większość (30 do 50) stanowić mają właśnie pojazdy typu TB 3. Prace nad najnowszą odmiana słynnego (m.in. dzięki udziałowi w wojnie rosyjsko-ukraińskiej) bezzałogowca, zainicjowano wkrótce po ogłoszeniu, w dniu 14 grudnia 2020 roku, niekorzystnej dla Turcji decyzji rządu USA o nałożeniu na nich sankcji w ramach CAATSA (Countering America’s Adversaries Trough Sanctions Act, w związku z zakupem pod koniec 2017 roku przez Ankarę rosyjskich systemów rakietowych S-400).

Swój pierwszy lot TB 3 ten odbył 27 października 2023 roku w dniu obchodów 100 lecia proklamacji Republiki Tureckiej. W porównaniu do starszego brata TB 3 legitymuje się większymi rozmiarami (8,35 x 14 m vs 6,5 x 12,0 m), większą masą własną (1450 kg vs 650 kg w TB 2), niemal dwukrotnie większą masą przenoszonego uzbrojenia (280 kg vs 150 kg) oraz zwiększoną z dwóch do sześciu liczbą punktów podwieszeń. Jako pierwszy turecki UCAV Bayraktar TB 3 posiada także w pełni wciągane podwozie (TB 2 mógł schować jedynie przednią goleń by nie ograniczać pola widzenia zamontowanej pod kadłubem głowicy elektro optycznej) oraz składane skrzydła umożliwiające łatwiejsze bazowanie na okręcie. Zastosowanie mocniejszego silnika niż w starszej konstrukcji (PD170 wytwarza 165 KM podczas gdy stosowany na TB 2 silnik Rotax 912-iS jedynie 100 KM) umożliwia uzyskanie prędkości maksymalnej 160 węzłów, a patrolowej 125 w (parametry te dla starszej wersji bezzałogowca wynosiły odpowiednio 70 i 120 węzłów). Głównym wyposażeniem pokładowym przeznaczonym do wykrywania i namierzania celów, w odległości do 20 km, jest opracowany przez Aselsan system CATS (Common Aperture Targeting System), który zastąpił wykorzystywaną obecnie na TB 2 głowicę obserwacyjną L-3 Wescam MX-15D. Na wspomnianych sześciu pylonach pod skrzydłami możliwe jest podwieszanie całego spektrum uzbrojenia opracowanego z myślą o UCAV w tym pociski kierowane: L-UMTAS, MAM (w odmianach C,L,T), TÜBİTAK Sage (Bozak, Togan oraz Kuzgum). Ten ostatni pocisk występuje także z napędem (TJM) wówczas jego zasięg wzrasta do 245 km.

Co ciekawe, mimo że Baykar jest firmą prywatną, która w rozwój kolejnych prototypów inwestuje własne środki, w 2023 roku uznana została za najbardziej dochodowym koncernem tureckiej zbrojeniówki. Zyski z eksportu wyniosły 1,8 mld USD, co stanowi 1/3 całościowych przychodów wszystkich firm z tego kraju w sektorze obronnym. Umowy eksportowe podpisano łącznie z 34 państwami w tym 33 zakupiły UCAV TB-2 a dziewięć Akıncı.