27 października odbył się dziewiczy lot tureckiego bojowego bezzałogowego aparatu powietrznego SİHA (Silahlı İnsansız Hava Aracı) typu Baykar Bayraktar TB3, pierwszej tego typu maszyny zaprojektowanej z myślą o operowaniu z pokładu okrętu.

Próby nowej wersji najsłynniejszego bezzałogowca świata realizowane są w oparciu o należący do koncernu Baykar ośrodek szkolno–testowy w miejscowości Keşan. W trakcie pierwszego lotu TB3 w powietrzu spędził ok. 2 godzin sprawdzając działanie podstawowych systemów. Jak już wspomniano został on opracowany specjalnie dla okrętu flagowego Sił Morskich Turcji TDK (Türk Deniz Kuvvetleri), uniwersalnego okrętu desantowego Anadolu (L 400). Prace nad TB3 zainicjowano po niekorzystnej dla Turcji decyzji rządu amerykańskiego o nałożeniu sankcji CAATSA (Countering America’s Adversaries Trough Sanctions Act), po zakupie przez Ankarę przeciwlotniczych systemów rakietowych S-400 od Federacji Rosyjskiej. Nałożenie sankcji doprowadziło do ostatecznego usunięcia Turcji z programu F-35 (w 2019 roku), w którym brała udział jako partner międzynarodowy tzw. trzeciego poziomu.

Bayraktar TB3 to powiększona i wzmocniona konstrukcja bazująca na popularnym oraz sprawdzonym w warunkach bojowych TB2. W porównaniu do poprzednika TB3 ma większe rozmiary i masy ‒ własną, startową i użyteczną, a także zwiększoną z czterech do sześciu liczbą belek podwieszeń. Będzie można na nich podwiesić bogaty zestaw uzbrojenia opracowanego z myślą o UCAV, o maksymalnej masie 280 kg, w tym: przeciwpancerne pociski kierowane Roketsan L-UMTAS (masa 37,5 kg, zasięg 8 km) i bomby naprowadzane laserowo MAM (Mini Akıllı Mühimmat), produkowane w odmianach C (masa 6,5 kg, zasięg 8 km), L (odpowiednio 22 kg i 15 km) i T (95 kg, ponad 30 km). Swoją ofertę uzbrojenia do bezzałogowców ma także TÜBİTAK Savunma Sanayii Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü w postaci kierowanej laserowo bomby Bozok, dostosowanej do zrzutu z powietrza amunicji moździerzowej Togan i rodziny modułowych pocisków Kuzgun, w tym odmiany TJM z turboodrzutowym silnikiem, umożliwiającej rażenie celów w odległości do 250 km.

W celu ułatwienia bazowania na pokładzie okrętu, bezzałogowiec ma składane skrzydła. Długość morskiego Bayraktara TB3 wynosi 8,35 m przy 14-metrowej rozpiętości skrzydeł (TB2 odpowiednio 6,5 i 12 m). Maksymalna masa startowa zwiększona została do 1450 kg (vs 650 kg w TB2). Napęd stanowi, opracowany przez TUSAŞ Motor Sanayii A.Ş., turbodoładowany silnik wysokoprężny PD170 o mocy 121,4 kW/165 KM na wysokości 6100 m, napędzający trójłopatowe śmigło pchające. PD170 to nowa konstrukcja cechująca się niewielką masą (sam blok silnika waży zaledwie 18,5 kg), a dzięki wykorzystaniu dwóch turbosprężarek także wysoką mocą nawet na dużych wysokościach. Jest on w stanie dostarczyć 66,2 kW/90 KM jeszcze na wysokości 12 200 m, podczas gdy konkurencyjne silniki o podobnej mocy startowej, takie charakterystyki zachowują co najwyżej do wysokości 9000 m. Zastosowanie mocniejszego silnika umożliwia uzyskanie prędkości maksymalnej niemal 300 km/h, a przelotowej 230 km/h.

Głównym wyposażeniem TB3 przeznaczonym do wykrywania celów w odległości do 20 km, jest głowica optoelektroniczna Aselsan CATS (Common Aperture Targeting System). Zastąpi ona wykorzystywaną obecnie na większości TB2 głowicę obserwacyjną L-3 Wescam MX-15D. Start TB3 z pokładu Anadolu wspomagany będzie przez zainstalowaną, a właściwie wkomponowaną w konstrukcję skoczni ski-jump, hydrauliczną wyciągarkę, która póki co nie została jeszcze zainstalowana na okręcie (trafi tam w najbliższej przyszłości). Wybór wyciągarki podyktowany jest najmniej inwazyjną jej instalacją i w zupełności wystarczającą efektywnością. Co więcej, modyfikacja ta umożliwi w dalszym ciągu operowanie z pokładu maszyn załogowych. Zatrzymanie lądującego UCAV ma z kolei być realizowane tylko z wykorzystaniem rewersu śmigła na co pozwala długość pokładu lotniczego. Awaryjnie będzie rozwijana sieć asekuracyjna. Pierwsze lądowania i starty TB3 z pokładu okrętu mają się rozpocząć na początku przyszłego roku. Początkowo skrzydło powietrzne Anadolu składać ma się z 30÷50 opisywanych bezzałogowców.