12 października korporacja Lockheed Martin poinformowała, że Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych ogłosiły osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej przez wielozadaniowe śmigłowce poszukiwawczo-ratownicze HH-60W Jolly Green II. Co ważne, pierwsze maszyny trafiły do działań poza granicami Stanów Zjednoczonych.

Dotychczas Lockheed Martin dostarczył U.S. Air Force 24 śmigłowce HH-60W Jolly Green II, w tym wszystkie egzemplarze przedseryjne oraz należące do I serii produkcyjnej. Dostawy II serii zostały zapoczątkowane w czerwcu. Dodatkowo producent uzyskał już zamówienia na III oraz IV partię, a V jest spodziewana do zakontraktowania w 2023 roku. Zgodnie z planami, Departament Obrony Stanów Zjednoczonych miał zamówić 113 egzemplarzy, jednak w bieżącym roku zapadły decyzje o ograniczeniu zakupu do 75 sztuk. Ostatnich 10 ma zostać zamówionych w ramach V serii – czy tak się stanie, zdecyduje Kongres.

Intensywne próby i testy zostały zakończone w kwietniu ubiegłego roku – obejmowały 1100 godzin nalotu, które zrealizowało sześć egzemplarzy przedseryjnych. W pierwszej połowie bieżącego roku prowadzono jeszcze próby operacyjne w oparciu o bazę lotniczą Nellis.

Tego samego dnia Departament Obrony poinformował, że 24 września HH-60W Jolly Green II należące do 347. Grupy Ratowniczej, stacjonującej w bazie Moody w stanie Georgia, zostały przebazowane poza granice Stanów Zjednoczonych w celu realizacji pierwszej tury operacyjnej. Amerykańskie władze federalne nie publikują szczegółów dotyczących obszaru stacjonowania oraz długości tury. Najprawdopodobniej mowa o około miesięcznym okresie, obejmującym cztery śmigłowce – ze względu na wymagania proceduralne, U.S. Air Force skierowała maszyny w spokojny obszar świata – wstępna gotowość operacyjna zakłada bowiem wykonywanie misji SAR/CSAR w zakresie podstawowym, a łańcuch wsparcia może wspierać działania przez okres do 30 dni dla czterech wiropłatów.

Pomimo podobieństwa do UH-60M Black Hawk, zmiany konstrukcyjne wprowadzone w HH-60W Jolly Green II powodują, że jest to bardzo zaawansowana konstrukcja. Zmiany objęły zwiększenie zapasu paliwa, montaż sondy umożliwiającej uzupełnianie paliwa w locie, zastosowanie rozbudowanego podsystemu łączności i wymiany informacji, zastosowanie zaawansowanego podsystemu samoobrony, zastosowanie opancerzenia kluczowych elementów konstrukcyjnych, a także skonfigurowanie kabiny zgodnie z potrzebami użytkownika.