13 maja w internetowym wydaniu gazety „La Lettre” opublikowano informację o  współpracy firm Thales i ArianeGroup w celu opracowania elementów polowego systemu rakietowego o dużym zasięgu.

Ma to być odpowiedź na wystosowanie zapytania Dyrekcji Generalnej ds. Uzbrojenia (Direction générale de l'armement, DGA) w programie LRU (Lance-roquettes unitaires, zunifikowane wyrzutnie rakietowe). W jego ramach Ministerstwo Sił Zbrojnych Republiki Francuskiej zamierza kupić 13 polowych wyrzutni rakietowych w latach 2024‒2030 i co najmniej drugie tyle do 2035 r. Według doniesień medialnych, rozważane są dwie opcje ‒ zakup amerykańskich wyrzutni M142 HIMARS systemu GMLRS/ATACMS „z półki” albo opracowanie zupełnie nowego systemu samodzielnie bądź z partnerami europejskimi. Zaletą pierwszego rozwiązania ma być wdrożenie dojrzałego systemu, będącego w służbie w siłach zbrojnych kilku państw NATO i, po części, znana Francuzom amunicja (patrz dalej), lecz za cenę dużych wydatków prowadzących do transferu środków poza własną gospodarkę. Z kolei zaletą rozwiązania „narodowego” lub „europejskiego” miałby być brak ograniczeń w zakresie opracowywania i stosowania amunicji o zasięgu powyżej 300 km (500 km lub więcej), choć opracowanie nowego systemu niesie za sobą pewne ryzyko techniczne. Za drugim rozwiązaniem opowiedział się m.in. szef sztabu Wojsk Lądowych Republiki Francuskiej, gen. Pierre Schill, co sprawia, że rozwiązanie rodzime ma być „uprzywilejowane”.

Rozwiązanie francuskie ma być oparte na koncepcji proponowanej przez Safrana i MBDA, zbudowanej wokół lądowej odmiany jednego z układów naprowadzania opracowanych do bomb rodziny Safran AASM Hammer. Według „Le Lettre”, do tego duetu dołączyć ma drugi zespół ‒ Thales ma odpowiadać za opracowanie elementów systemu dowodzenia i kontroli, jak również systemu naprowadzania amunicji, zaś ArianeGroup ma opracować samą amunicję. Według spekulacji francuskich mediów, mowa najprawdopodobniej o pocisku balistycznym (jak amerykański MGM-140 ATACMS) lub aerobalistycznym. Zgodnie z wymaganiami francuskiego wojska, LRU ma zapewniać możliwość uderzenia na dystansie 120÷150 km, a w przyszłości ponad 500 km. System zastąpi używane przez Armée de terre dziewięć wyrzutni M270A1 (zresztą także pod oznaczeniem LRU).