12 kwietnia w Fincantieri Marinette Marine odbyła się ceremonia położenia stępki fregaty Constellation, prototypowej jednostki nowej serii okrętów klasy niebudowanej od ponad trzech dekad dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.

W uroczystości w Fincantieri Marinette Marine w Marinette w stanie Wisconsin wziął udział między innymi sekretarz marynarki Carlos Del Toro. Budowa okrętu jest opóźniona o około roku. Ciecie blach do produkcji sekcji kadłubowych rozpoczęto we wrześniu 2022 roku.

Przyszły USS Constellation (FFG 62) jest okrętem prototypowym najnowszej serii fregat US Navy. Jednostki te są kluczowym elementem niedawno opublikowanego Planu Nawigacyjnego Szefa Operacji Morskich (Chief of Naval Operations Navigation Plan, NAVPLAN) 2022, który przewiduje przyszłą flotę hybrydową złożoną z 350 okrętów załogowych i około 150 bezzałogowych.

Fregaty typu Constellation będą „zdolne do obrony ugrupowań floty, uderzenia na siły przeciwnika we wszystkich domenach oraz rozszerzenia interoperacyjności z sojusznikami i partnerami". Okręty będą wykorzystywały sprawdzoną platformę i wyposażone w systemy używane już dziś, co przyspieszy termin wprowadzenia tych jednostek do floty. System walki będzie obejmował m.in. system radiolokacyjny Raytheon Missiles & Defense EASR (Enterprise Air Surveillance Radar), system walki Lockheed Martin Aegis Baseline 10, wyrzutnię pionową Lockheed Martin Mk 41 VLS do pocisków przeciwlotniczych, 57 mm armatę Mk 110 z amunicją programowalną ALaMO, do 16 pocisków „powierzchnia-powierzchnia” dalekiego zasięgu Raytheon/Kongsberg Defence & Aerospace RGM-184A/NSM, wyrzutnie do pocisków „powierzchnia-powierzchnia” bliskiego zasięgu Lockheed Martin AGM-114L Longbow Hellfire, rakietowy system obrony bliskiej Raytheon Missiles & Defense RIM-116 RAM z wyrzutnią Mk 49 i inne.

Fregaty typu Constellation z takim systemem walki będą przewyższały efektywnością nie w pełni uzbrojone LCS-y i wspomagały większe niszczyciele typu Arleigh Burke. Z oboma klasami okrętów mają wspólnych większość systemów uzbrojenia i elektroniki. Tak skonfigurowane jednostki będą przeznaczone do działania zarówno na wodach oceanicznych, jak i przybrzeżnych, samodzielnie – jeśli umożliwi to przydzielona misja – lub jako część większej formacji. W stosunku do LCS-ów poszerzono, a w zasadzie wprowadzono, zdolności zwalczania celów powietrznych, w tym ramach obrony obszaru, i prowadzenia manewrowej (mobilnej) walki elektromagnetycznej EMW (Electromagnetic Maneuver Warfare).

US Navy przyznała dotychczas Fincantieri środki na prace nad pierwszymi czterema okrętami tego typu, podczas gdy obecnie planowana jest budowa łącznie 20 fregat. Pierwsza czwórka otrzyma nazwy: USS Constellation (FFG 62), USS Congress (FFG 63), USS Chesapeake (FFG 64) i Lafayette (FFG 65), nawiązujące do XIX-wiecznych sloopów i fregat żaglowych, a w ostatnim przypadku Gilberta du Motiera, markiza de La Fayette (Lafayette), francuskiego bohatera amerykańskiej wojny o niepodległość. Trafią one na Pacyfik.

Przyszły USS Constellation będzie pierwszą fregatą budowaną dla US Navy od czasu otrzymania przez tę flotę ostatniego okrętu typu Oliver Hazard Perry – USS Ingraham (FFG 61) w 1989 roku, czyli 35 lat temu. Fincantieri ma ją dostarczyć do 2026 (2027?) roku. Okręty tego typu bazują na projekcie fregaty FREMM w odmianie włoskiej, opracowanej i produkowanej przez firmy Fincantieri dla Marina Militare i wyeksportowanej do Arabskiej Republiki Egiptu.

O programie FFG(X), którego efektem są jednostki typu Constellation, pisaliśmy obszernie w „Wojsku i Technice” 3/2021.