15 czerwca turecki koncern stoczniowy Dearsan Gemi Insaat San. A.S poinformował o zawarciu umowy z Nigerią na remont i modernizację okrętu flagowego sił morskich tego państwa.

Przedmiotem umowy jest fregata rakietowa Aradu (F 89) typu MEKO 360H1. Prace zrealizowane zostaną w należącej do Dearsan stoczni w Tuzli. Zgodnie z zapisami w kontrakcie, wszystkie urządzenia, systemy lub układy zostaną odnowione lub zastąpione przez współczesne ich odpowiedniki, a sam okręt osiągnie standard obecnie budowanych jednostek tej klasy.

Okręt ten zbudowany został na zamówienie Nigerii przez niemiecką stocznię Blohm&Voss (B&V) w Hamburgu. Położenie stępki odbyło się 1 grudnia 1978 roku, wodowanie 25 stycznia 1980 roku, a do odbiorcy okręt przekazano 20 lutego 1982 roku. Jak wskazuje oznaczenie projektu okręt zbudowano w opracowanej przez B&V technologii modułowej znanej jako MEKO (Mehrzweck-Kombination). MEKO 360 to pierwsza seria okrętów zbudowanych przez B&V i powstał w dwóch podseriach H1 (jedna jednostka dla Nigerii) oraz H2 (cztery jednostki dla Argentyny, znane jako typ Almirante Brown, w służbie od 1983 roku).

Aradu legitymuje się wypornością pełną 3360 ton przy wymiarach kadłuba 125,9 x 15,0 x 5,8 m. Napęd skonfigurowany został w układzie CODOG i składa się z dwóch turbin gazowych Rolls-Royce Olympus TM3B o mocy po 37 000 kW oraz dwóch silników wysokoprężnych MTU 20V956 TM92 o mocy po 7770 kW. Wykorzystując tylko turbiny okręt jest w stanie uzyskać prędkość ok 30,5 węzła, podczas gdy do marszu z prędkością ekonomiczną 15 węzłów wykorzystywane są jedynie silniki wysokoprężne (maksymalna prędkość na tych silnikach wynosi 18 węzłów). Ruch postępowy zapewniają dwie śruby nastawne produkcji KaMeWa. Liczący 440 ton zapas paliwa umożliwia przebycie przez okręt dystansu 6500 Mm przy 15 węzłach. Autonomiczność wynosi z kolei 90 dni.

Główne uzbrojenie ofensywne stanowi osiem pocisków przeciwokrętowych Otomat Mk1 (z których cztery umieszczone są na pokładzie pomiędzy masztami a kolejne cztery, po dwa na burcie, przed bryłą hangaru). Zwalczanie środków napadu powietrznego realizowane może być przez pociski MBDA Italy Aspide Mk1 (osiem z zapasem 24). Uzbrojenie artyleryjskie składa się z pojedynczej 127 mm armaty Otobreda 127 mm/54 Compact (127/54C) oraz czterech podwójnych, 40 mm armat DARDO (stanowiących broń tzw. ostatniej szansy). Zwalczanie okrętów podwodnych w bezpośredniej bliskości platformy może być z kolei realizowane przez torpedy lekkie kal. 324 wystrzeliwane z dwóch potrójnych wyrzutni STWS-13. W większej odległości od platformy zwalczanie okrętów podwodnych podejmują śmigłowce pokładowe Wystland Lynx Mk.89 (eksportowa odmiana wersji HAS.3, zbudowano tylko trzy egzemplarze na zamówienie Nigerii, na okręcie jednocześnie stacjonować mogą dwie tego typu maszyny). Podstawowym systemem radiolokacyjnym jest pracujący w paśmie E/F, trójwspółrzedny, radar Plessey AWS-5.

W ramach tej samej umowy strona nigeryjska zakupiła także kuter patrolowy typu Tuzla. Tym samym kraj ten stanie się trzecim użytkownikiem tureckich kutrów patrolowych po Turcji oraz Turkmenistanie. Jednostka zaproponowana Nigerii zbudowana została na zamówienie Libii, ale ostatecznie nigdy jej nie odebrano. Kutry tego typu charakteryzują się wypornością pełną 377 ton przy wymiarach 56,9 x 8,9 x 2,51 m. Napęd składa się z dwóch silników wysokoprężnych MTU 16V4000 M90 o mocy po 2720 kW, co umożliwia uzyskanie prędkości maksymalnej 25 węzłów i zasięgu 1000 Mm przy 14 węzłach. Co ciekawe zanim zdecydowano się na pozyskanie tego kutra patrolowego pojawiły się informacje jakoby Nigeria zainteresowana była zakupem zaprojektowanej przez Daersan fregaty typu F 142 (5500 ton wyporności; 141,4 x 18,5 x 4,6 m). Warto wspomnieć że turecka stocznia realizuje już zamówienie Nigerii na dwa okręty patrolowe typu OPV 76.