Budowa trzeciego okrętu podwodnego nowej generacji planowanego w ramach programu U212NFS (Near Future Submarine) dla włoskiej Marynarki Wojennej otrzymała zgodę parlamentu i będzie teraz przebiegać zgodnie ze standardową procedurą administracyjną.

Program, który obejmuje dwa okręty zakontraktowane w 2021 roku, a także utworzenie Centrum Szkolenia Załóg Okrętów Podwodnych w Tarencie (Centro Addestramento Sommergibili), jest prowadzony przez OCCAR (Organisation Conjointe de Coopération en matière d'Armement, pol. Organizacja współpracy w dziedzinie uzbrojenia). Jego głównym wykonawcą jest państwowa grupa stoczniowa Fincantieri.

Pierwsze dwa okręty zostaną dostarczone w 2027 i 2029 roku, a cięcie stali do budowy drugiej jednostki zaplanowano na 6 czerwca. Produkcję prototypu rozpoczęto w styczniu ubiegłego roku.

Projekt U212NFS (Near Future Submarine, dosłownie – okręt podwodny najbliższej przyszłości) jest ewolucją programu U212A zrealizowanego we współpracy z niemieckim holdingiem stoczniowym thyssenkrupp Marine Systems GmbH, w wyniku którego wyprodukowano cztery okręty podwodne dla Włoch: Salvatore Todaro (S 526), Scirè (S 527), Pietro Venuti (S 528) i Romeo Romei (S 529), dostarczone przez Fincantieri w dwóch transzach w latach 2006-2007 i 2016-2017.

Program budowy okrętów podwodnych typu U212NFS ma pozwolić Marynarce Wojennej Republiki Włoskiej nie tylko zastąpić ostatnią czwórkę nieperspektywicznych jednostek III i IV serii typu Nazario Sauro, spełniając kryterium ilościowe 1:1, ale także wzmocni jej podwodną dominację w rejonie Morza Śródziemnego dzięki innowacyjnej konstrukcji. Program U212NFS uruchomiono w celu ogólnej poprawy parametrów taktyczno-technicznych w stosunku do pierwszej serii czterech okrętów U212A, eksploatowanych we Włoszech. Nowy wariant będzie miał w niektórych obszarach pewne przyrostowe ulepszenia, takich jak napęd i zasilanie, ale w innych pojawią się również istotne zmiany.

Szerzej o programie U212NFS pisaliśmy w „Wojsku i Technice” 3/2023.