Wszystko zaczęło się w listopadzie 1984 r. kiedy grecki rząd wyraził zainteresowanie zakupem 40 wielozadaniowych samolotów myśliwskich F-16 Block 30, w tym 34 F-16C (jednomiejscowe) i 6 F-16D (dwumiejscowe) w celu zastąpienia samolotów myśliwskich F-5 Freedom Fighter. Odpowiedni kontrakt został podpisany w styczniu 1987 r., w ramach programu „Peace Xenia I”. Pierwszy samolot dostarczono w styczniu 1989 r., a ostatni – w styczniu 1990 r. Wszystkie „szesnastki” z dostawy „Peace Xenia I” były napędzane silnikami General Electric F110-GE-100. Dwa dywizjony, które otrzymały nowe samoloty to 330. Dywizjon „Keravnos” (Piorun) i 346. Dywizjon „Iason” (Jason).
330. Dywizjon sformowano 9 stycznia 1989 r. i początkowo wykorzystywał on zaplecze 341. Dywizjonu. Na początku lat 90. sformowano 346. Dywizjon, który otrzymał pozostałe samoloty serii Block 30. W 1997 r. jednostkę przeniesiono do bazy lotniczej Larisa i włączono w skład 110. Skrzydła Bojowego. 346. Dywizjon rozwiązano w 2011 r. Pozostałe po nim „szesnastki” skierowano do 330. Dywizjonu, który od tej momentu jest jedynym użytkownikiem samolotów tej serii.
Samoloty myśliwskie F-16 Block 30 przeszły program modernizacji Falcon Up i remont w 1996 r., w wyniku którego zwiększono resurs płatowców z 4000 do 8000 godzin lotu.
Kolejne zamówienie na „szesnastki” złożono w kwietniu 1993 r. i opiewało ono na 40 samolotów F-16 Block 50 w ramach programu „Peace Xenia II”. Dostawa obejmowała 32 jednomiejscowe egzemplarze F-16C i 8 dwumiejscowych F-16D, napędzane silnikami General Electric F110-GE-129. Pierwsze dwie nowe „szesnastki” (po jednym egzemplarzu F-16C i F-16D) ukończono w zakładach Fort Worth w Teksasie tego samego dnia, 28 stycznia 1997 r. Pierwsze cztery samoloty (dwa F-16C o numerach 047 i 048 oraz dwa F-16D o numerach 078 i 079) przyleciały do Grecji 28 lipca 1997 r. Ponownie wyposażono w nie dwie jednostki: 347. Dywizjon „Perseas” (Perseus) i 341. Dywizjon „Delos” (Strzała).
Jako pierwszy został w nie wyposażony 347. Dywizjon, który został powołany do życia 7 lipca 1997 r. Pierwotnie jednostka ta została utworzona w 1977 r. w składzie 115. Skrzydła Bojowego w bazie lotniczej Souda i wyposażona w samoloty myśliwsko-bombowe Ling-Temco-Vought A-7H Corsair II. Po czterech miesiącach dywizjon przeniesiono na stałe do bazy Larissa i włączono w skład 11. Skrzydła. Miał on 19 A-7H i TA-7H (odpowiednio: jedno- i dwumiejscowe) i latał na nich do 1992 r., kiedy to został rozwiązany. Pozostałe po nim samoloty skierowano na powrót do 115. Skrzydła Bojowego.
Drugi dywizjon, który otrzymał pozostałe 20 samolotów F-16 Block 50 z programu „Peace Xenia II” to 341. Dywizjon, który został ponownie sformowany w 1998 r. Wcześniej 341. Dywizjon został utworzony w 1954 r. w bazie lotniczej Elefsina, w składzie 112. Skrzydła i wyposażony w samoloty myśliwskie North American F-86E Sabre. Po kilkakrotnym wysłaniu pododdziałów do 111. Skrzydła (Nea Anchialos) i 114. Skrzydła Bojowego (Tanagra), w 1960 r. został on na stałe przeniesiony do Nea Anchialos, do 111. Skrzydła. W 1965 r. dywizjon wyposażono w lekkie wielozadaniowe myśliwce Northrop F-5 Freedom Fighter. W 1993 r. jednostkę rozwiązano, przekazując sprzęt do 343. Dywizjonu.
Obecnie w służbie pozostają 32 samoloty myśliwskie F-16 Block 30, w tym 28 F-16C i 4 F-16D, wszystkie znajdują się w 330. Dywizjonie. Natomiast 38 myśliwców F-16 Block 50, w tym 31 F-16C i 7 F-16D, jest podzielone pomiędzy 341. i 347. Dywizjon. Wszystkie trzy dywizjony tworzą 111. Skrzydło Bojowe w bazie lotniczej Nea Anchialos pod Volos i jest to największa baza greckich „szesnastek”.
W czerwcu 2000 r. zamówiono kolejne 50 samolotów myśliwskich F-16 Block 52+ z opcją na dodatkowych 10 myśliwców (co zostało wykorzystane we wrześniu 2001 r.) w ramach programu „Peace Xenia III”. Siły Powietrzne Grecji otrzymały pierwsze egzemplarze F-16C 2 maja 2003 r. Greckie lotnictwo otrzymały tę wersję jako pierwsze na świecie. 8 czerwca 2004 r. dostarczono ostatnie dwa F-16 Block 52+.
Wersja F-16 Block 52+ jest najliczniej reprezentowaną odmianą w służbie Sił Powietrznych Grecji. Większość z nich służy w 115. Skrzydle Bojowym w bazie lotniczej Souda na wyspie Kreta, gdzie stacjonują dwa dywizjony mające po 20 samolotów: 340. Dywizjon „Alepou” (Lis) i 343. Dywizjon „Aster” (Gwiazda). Pozostałe z dostarczonych F-16 Block 52+ stacjonują w bazie Larissa w składzie 110. Skrzydła Bojowego, w którym jest 337. Dywizjon „Fantasta” (Duch).
340. Dywizjon został sformowany 18 kwietnia 1953 r. jako część 112. Skrzydła Bojowego w bazie Elefsina. Został wówczas wyposażony w samoloty myśliwskie Republic F-84G Thunderjet. W maju 1958 r. samoloty te zastąpiono F-84F Thunderstreak. 4 lutego 1960 r. dywizjon przeniesiono do 115. Skrzydła Bojowego w bazie Souda, gdzie stacjonuje do dziś. W sierpniu 1975 r. jednostka zaczęła otrzymywać nowe samoloty, A-7H Corsair II, które eksploatowano przez ponad 25 lat. 30 września 2001 r. dywizjon został rozwiązany, zaczęła się bowiem reorganizacja w związku z przezbrojeniem na kolejne „szesnastki”. Wszystkie pozostałe A-7H Corsair II zostały przekazane do 345. Dywizjonu. 50 lat po swoim sformowaniu, 3 marca 2003 r., jednostka została na nowo utworzona i wyposażona w F-16 Block 52+.
343. Dywizjon został sformowany we wrześniu 1955 r., także w bazie Elefsina i początkowo został wyposażony w myśliwce F-86E Sabre. W marcu 1966 r. jednostka została przezbrojona w samoloty myśliwskie F-5 Freedom Fighter. Samoloty te służyły w dywizjonie przez 35 lat, do marca 2001 r., kiedy ich użytkowanie zakończono. 21 lipca 2003 r. ponownie reaktywowano 343. Dywizjon w bazie Souda na F-16 Block 52+.
Pozostałe F-16 Block 52+ zostały dostarczone do 337. Dywizjonu ze 110. Skrzydła Bojowego z bazy Larissa, po wycofaniu z tej jednostki samolotów myśliwskich McDonnell Douglas F-4E Phantom II.
337. Dywizjon to jedna z najstarszych jednostek Sił Powietrznych Grecji. Osiągnął on gotowość bojową 30 marca 1948 r. na samolotach myśliwskich Supermarine Spitfire Mk IX. W 1952 r. nastąpiła ważna dla jednostki zmiana – otrzymała ona odrzutowe samoloty bojowe F-84G Thunderjet, które w kolejnych latach wymieniono na F-86D Sabre (z celownikiem radiolokacyjnym) i w końcu na F-5 Freedom Fighter.
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu