Zwiedzanie warto rozpocząć od jednej z najstarszych placówek muzealnych w Portugalii jak też w Europie, czyli Museu Militar de Lisboa (Lizbońskie Muzeum Wojskowe). Ta założona już
w 1842 r. placówka, zawdzięcza swoje powstanie inicjatywie pierwszego barona Monte Pedral. Niecałą dekadę później, 10 grudnia 1851, dekretem królowej Marii II została oficjalnie nazwana Muzeum Artylerii. Pod tą nazwą instytucja ta funkcjonowała do 1926 r., gdy jej nazwę zmieniono na obecną.
Budynek muzeum, znajdujący się vis‑à‑vis dworca kolejowego i stacji metra Santa Apolonia, wzniesiono pod koniec XVIII w. na miejscu zbrojowni zniszczonej przez trzęsienie ziemi jakie nawiedziło stolicę Portugalii w 1755 r. Obecnie w historycznych wnętrzach prezentowana jest bogata kolekcja rzeźb i obrazów o tematyce militarnej autorstwa portugalskich mistrzów, zbiory broni bia-łej, wszelkiego rodzaju zbroje, pance-rze oraz tarcze. Szczególnie bogate są ekspozycje przedstawiająca ewolucję broni palnej oraz zaangażowanie Portugalii w konflikty zbrojne, począwszy od francuskiej inwazji w czasie wojen napoleońskich, aż do zakończenia wojen kolonialnych w Afryce w 1974 r. Jak przystało na byłe muzeum artylerii, lwią część eksponatów stanowi unikalna na skalę światową kolekcja armat, pochodzących z okresu od XV do XIX w. Tak duża rozpiętość w czasie pozwala, prześledzić rozwój „królowej bitew” na przestrzeni wieków. Jak nie
trudno się domyślić, większość prezentowanych eksponatów stanowią armaty okrętowe odlane z brązu lub żelaza.
W jednym miejscu obok małych działek relingowych, moździerzy, czy też unikatowych dział skrzynkowych i serpentyn, można zobaczyć prawdziwe giganty o kalibrze sięgającym 450 mm. Uzupełnieniem dostępnych eksponatów są modele, prezentujące modele broni, które z różnych względów nie dotrwały do czasów obecnych.
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu