28 grudnia 2015 r., w radomskiej siedzibie Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A., została podpisana umowa dotycząca modernizacji czołgów Leopard 2A4 do standardu Leopard 2PL. To jeden z najważniejszych programów modernizacji Wojsk Lądowych zapisanych w Planie modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP w latach 2013–2022, choć w stosunku do pierwotnych planów opóźniony o około dwa lata. Zrealizuje je konsorcjum w składzie Polska Grupa Zbrojeniowa S.A. i Zakłady Mechaniczne Bumar-Łabędy S.A. z Gliwic, przy istotnym udziale kilku innych przedsiębiorstw należących do PGZ, zaś strategicznym partnerem modernizacji będzie niemiecka firma Rheinmetall Landsysteme GmbH, należąca do koncernu Rheinmetall Defence.

Podpisanie umowy, ze względu na jej wartość i znaczenie dla modernizacji SZ RP, miało wyjątkowo uroczystą oprawę. Wziął w nim udział m.in. sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Bartosz Kownacki, a podpisali ją – z ramienia Inspektoratu Uzbrojenia, jego szef, gen. bryg. Adam Duda, zaś konsorcjum mającego realizować przedsięwzięcie: prezes zarządu Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. Arkadiusz Siwko, członek zarządu PGZ Maciej Lew-Mirski, a także prezes zarządu Zakładów Mechanicznych Bumar-Łabędy S.A. Adam Janik i członek zarządu firmy Zbigniew Siuśta.
Zgodnie z zapisami umowy, której wartość wynosi 2,415 mld PLN, do 2020 r. modernizację do standardu Leopard 2PL przejdzie 128 wozów wersji A4. Ma być ona jednak rozszerzona o 14 kolejnych wozów, przejętych w latach 2014–2015, ale będzie to wymagało podpisania w odpowiednim momencie stosownego aneksu i wydzielenia na ten cel niezbędnych środków. Jeśli wszystko przebiegnie zgodnie z planem, wozy te przejdą modernizację w 2021 r.
Dodatkowo zmodernizowana zostanie również baza szkoleniowa (symulatory i trenażery Ośrodka Szkolenia Leopard w Świętoszowie), tak by odpowiadała ona standardowi czołgu w wersji PL.
Podana wyżej kwota nie obejmuje jednak wszystkich kosztów, które zostaną poniesione w ramach projektu. Każdy czołg przejdzie przed modernizacją przeglądy F6 wieży, podwozia i wyposażenia w celu przywrócenia mu pełnej sprawności technicznej. Zakres prac remontowych zrealizowanych na poszczególnych czołgach będzie się z pewnością różnić (doświadczenia pokazują, że mogą to być różnice znaczące), a więc wymagać będzie innej kalkulacji kosztów – tzw. wynikowej – wynikającej np. z konieczności zamówienia części zamiennych, stąd nie doliczono ich do ceny bazowej umowy. Przedstawiciele Inspektoratu Uzbrojenia twierdzą, że środki na pokrycie kosztów remontów czołgów będą zabezpieczone w budżetach MON na poszczególne lata realizacji przedsięwzięcia.
Zgodnie z sugestią konsorcjum, które przedstawiło IU oferty uwzględniające udział różnych partnerów zagranicznych: tureckiego Aselsana i niemieckich firm Krauss-Maffei Wegmann (dwa warianty modernizacji) oraz Rheinmetall Landsysteme i wynikające z tego kalkulacje kosztów, strategicznym partnerem przy modernizacji czołgów będzie firma Rheinmetall Landsysteme GmbH (RLS). Nieoficjalnie za jej wyborem przemawiały koszty – z ceny kontraktu na partnera zagranicznego przypadnie nieco mniej niż połowa (szacunkowo ok. 215 mln EUR), a także – co nie pozostaje bez znaczenia na procentowy udział – bardzo szeroki udział polskich przedsiębiorstw w realizacji prac, a także dostawach nowego wyposażenia. W realizacji projektu, poza ZM Bumar-Łabędy, na obecnym etapie wymienia się jako wykonawców: Wojskowe Zakłady Motoryzacyjne S.A. z Poznania (udział w przeglądach i remontach czołgów), PCO S.A. (dostawa kamer termowizyjnych do celownika działonowego i przyrządu obserwacyjnego dowódcy, a także optoelektronicznych przyrządów obserwacyjnych kierowcy, w tym kamery do obserwacji przestrzeni z tyłu czołgu), Zakłady Mechaniczne Tarnów S.A. (produkcja elektrycznych napędów obrotu wieży i być może układów stabilizacji uzbrojenia), Rosomak S.A. (produkcja licencyjna elementów pancerza dodatkowego), Ośrodek Badawczo-Rozwojowy OBRUM Sp. z o.o. z Gliwic (modernizacja symulatorów i trenażerów).
Umowa zakłada stworzenie w przedsiębiorstwach polskiego przemysłu obronnego potencjału w zakresie obsługiwania i serwisowania czołgów w całym okresie ich docelowej eksploatacji. Także polskie firmy będą odpowiedzialne za zabezpieczenie dostaw części zamiennych i wykonywanie niezbędnych obsług zakładowych i napraw zmodernizowanych czołgów. Oznacza to, że przemysł otrzyma transfer niezbędnych technologii i narzędzi do obsługiwania oraz serwisowania czołgów od partnera zagranicznego.