Trzy podstawowe typy śmigłowców pozostające na wyposażeniu 56. Bazy Lotniczej: Mi-2, W-3PL Głuszec oraz Mi-24W.

60 lat jednostki śmigłowcowej w Inowrocławiu

56. Baza Lotnicza w Inowrocławiu kontynuuje tradycje jednej z dwóch pierwszych formacji śmigłowcowych w Wojsku Polskim. Formowanie 56. Pułku Śmigłowców zakończyło się w maju 1963 r., a data wydania pierwszego rozkazu przez dowódcę – pułkownika pilota Bolesława Andrychowskiego – 18 maja 1963 r., jest obchodzona do dziś jako święto jednostki. Pułk wyposażony początkowo w śmigłowce SM-2 i kilka SM-1, wykonywał głównie zadania na rzecz wojsk rakietowych i artylerii. Z biegiem lat zakres zadań zwiększał się stopniowo, a wraz z nim zmieniały się struktura i podporządkowanie pułku i jego sprzęt.

W latach 1968-1971 funkcjonowała tu eskadra wyposażona w najnowsze wówczas uzbrojone śmigłowce transportowe Mi-8T i starsze Mi-
-4A, która była zalążkiem istniejącego do dziś (choć pod inną nazwą) 37. Pułku Śmigłowców Transportowych. W 1973 r. pułk otrzymał pierwsze Mi-2, a równocześnie wszedł w struktury Lotnictwa Wojsk Lądowych jako 56. Pułk LWL. Wprawdzie nowa formacja nadal była w składzie Wojsk Lotniczych, jednak stopniowo spełniała się wizja młodych oficerów, dążących do przyznania śmigłowcom istotnej roli w manewrowych działaniach wojsk lądowych. Jeszcze w latach siedemdziesiątych 56. Pułk LWL otrzymał uzbrojone śmigłowce Mi-2URN i Mi-2US, a nieco później Mi-2URP, co pozwoliło na opracowanie taktyki wsparcia jednostek naziemnych początkowo kluczami, a później eskadrami śmigłowców uzbrojonych w działka, rakiety niekierowane i przeciwpancerne pociski kierowane.

W 1981 r. lotnicy z Inowrocławia weszli w skład polskiej reprezentacji na IV Śmigłowcowe Mistrzostwa Świata FAI, gdzie załoga Artur Szarawara i Henryk Moryc zdobyła czwarte miejsce w klasyfikacji indywidualnej, zaledwie o włos mijając się z miejscem „na pudle”. W 1982 r. pułk, podobnie jak bliźniaczy 49. Pułk LWL z Pruszcza Gdańskiego, przeformowano w 56. Pułk Śmigłowców Bojowych. W ślad za tym poszło przezbrojenie jednej eskadry w wyspecjalizowane śmigłowce szturmowe Mi-24W (1986 r.). W ostatniej dekadzie XX wieku 56. Pułk Śmigłowców Bojowych, który w 1996 r. otrzymał nazwę wyróżniającą „Kujawski”, doskonalił swoje umiejętności, przygotowując się do współpracy, a następnie członkostwa w Sojuszniczych Siłach Zbrojnych NATO. Chociaż lotnicy wykonywali zadania bojowe w odmienny od swoich zachodnich kolegów sposób, często okazywało się, że nie muszą czuć się „ubogimi krewnymi”, dorównując partnerom poziomem wyszkolenia, a czasem ich przewyższając.

Śmigłowiec szturmowy AH-64E Guardian na tle Wojskowego Portu Lotniczego Latkowo. Na razie to jeszcze gość, ale już wkrótce będzie to nowy sprzęt 1. Brygady LWL.

Nowe stulecie przyniosło szereg wyzwań, którym Kujawiacy potrafili sprostać, mimo kolejnych zamykanych projektów wymiany śmigłowców, lub przynajmniej ich modernizacji. Od stycznia 2006 do połowy 2008 r. personel latający i techniczny obsadzał naprzemiennie z 49. Pułkiem Śmigłowców Bojowych skład Samodzielnej Grupy Powietrzno-Szturmowej (SGPSz) PKW Irak, działając w odmiennych, subtropikalnych i pustynnych warunkach klimatycznych oraz w stanie realnego zagrożenia ogniem sił antyrządowych. Analogiczną misję lotnicy z Inowrocławia pełnili w latach 2007-2014 w Afganistanie, gdzie do wspomnianych wyzwań doszła jeszcze duża wysokość terenu, często zaczynająca się od 2000 m n.p.m. Na wyposażenie SGPSz PKW Afganistan trafiły m.in. inowrocławskie śmigłowce szturmowe Mi-24W.

Nowym rodzajem zadań stało się bojowe poszukiwanie i ratownictwo (Combat SAR, C-SAR, określane też jako odzyskiwanie izolowanego personelu). W tym celu do 2008 r. przeformowano 2. Eskadrę Śmigłowców, wyposażając ją od 2010 r. w nowe śmigłowce W-3PL Głuszec. Eskadra zwana „Ghosts” (Duchy) osiągnęła gotowość bojową w 2013 r. i od tej pory regularnie uczestniczy w szkoleniach i ćwiczeniach w kraju i za granicą.

Istotne zmiany zaszły także w zakresie struktury. Do końca 2011 r. sformowana została 1. Brygada Lotnictwa Wojsk Lądowych, zaś obydwa pułki śmigłowców bojowych (49. pśb i 56. pśb) zostały zastąpione od 1 stycznia 2012 r. przez Bazy Lotnicze (BLot). W latach 2013-2022 lotnisko Latkowo 56. BLot zostało zmodernizowane, otrzymując nowe: budynek portu z wieżą kontrolną, budynki eskadr, składy amunicji, dwa lekkie hangary, strażnicę straży pożarnej i duży hangar o powierzchni ponad 4000 m2. Ponadto stary hangar techniczny gruntownie odnowiono.

60 lat jednostki śmigłowcowej w Inowrocławiu

Podstawowe zadania 56. Bazy Lotniczej zostały określone jako: wsparcie związków taktycznych i oddziałów wojsk lądowych na polu walki, zabezpieczenie dowodzenia, realizacja zadań transportowo-łącznikowych, rozpoznanie wzrokowe, obrazowe oraz chemiczno-radiologiczne terenu, rozpoznanie i korygowanie ognia artylerii, zabezpieczenie przerzutu grup specjalnych i desantów taktycznych oraz prowadzenie operacji bojowego poszukiwania i ratownictwa. Na wyposażeniu jednostki znajdują się trzy typy śmigłowców: Mi-2 różnych wersji, w tym uzbrojone, W-3PL Głuszec oraz Mi-24D i Mi-24W. Najnowszym wyzwaniem, przed jakim stanęli lotnicy, jest wsparcie sił Straży Granicznej w ochronie wschodniej granicy Polski w związku ze sztucznie wzniecanym kryzysem uchodźczym oraz toczącym się w bezpośredniej bliskości konfliktem zbrojnym.

W jubileuszowym roku 56. Baza Lotnicza otrzymała nowy sztandar, odzwierciedlający jej aktualną nazwę. Sztandar został ufundowany przez społeczeństwo Kujaw, przy wsparciu władz miast Inowrocławia, Janikowa i Kruszwicy oraz gminy Rojewo. Matką chrzestną sztandaru została wnuczka pierwszego dowódcy 56. Pułku Śmigłowców Agata Andrychowska, zaś ojcem chrzestnym – inowrocławski pedagog i społecznik Rafał Łaszkiewicz.

Prawdopodobnie jest to debiut polskiego S70i z Jednostki Wojskowej GROM na otwartych pokazach.

Uroczyste obchody święta 56. BLot miały miejsce w Inowrocławiu i na lotnisku Latkowo w dniach 19 i 20 maja br. W mieście odbył się koncert Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego, zaś w kościele garnizonowym była celebrowana uroczysta msza święta. Punktem kulminacyjnym był sobotni XXXX Kujawski Piknik Śmigłowcowy na lotnisku Latkowo. Na wystawie statycznej zaprezentowano większość typów śmigłowców użytkowanych w Siłach Zbrojnych RP – od lekkich Guimbala Cabri i Robinsona R-44 z Lotniczej Akademii Wojskowej w Dęblinie po uzbrojonego Mi-17 z Powietrznej Jednostki Operacji Specjalnych. Rarytasem był Sikorsky S-70i z Jednostki Wojskowej GROM. Oczywiście nie zabrakło reprezentacji gospodarzy – Mi-2URP-G, W-3PL Głuszec i Mi-24W. Pokazano też szereg wozów bojowych i pojazdów specjalnych, w tym czołg K2 i samobieżną armatohaubicę K9. Gośćmi wystawy były najnowsze śmigłowce z US Army – bojowy Boeing AH-64E Guardian i ewakuacji medycznej Sikorsky UH-60M Black Hawk. W powietrzu zaprezentowały się: MiG-29UB, F-16C Tiger Demo Team, SW-4 Puszczyk, komponent 25. Brygady Kawalerii Powietrznej w składzie dwóch śmigłowców W-3WA oraz po jednym Mi-8T i Mi-17, W-3WARM Anakonda w pokazie akcji ratowniczej oraz – raczej skromnie, z uwagi na wewnętrzne przepisy armii amerykańskiej – AH-64E Guardian.

Najważniejszym momentem części uroczystej było wręczenie nowego sztandaru. Po wbiciu gwoździ honorowych przez zaproszonych żołnierzy i osoby cywilne nastąpiło poświęcenie sztandaru przez duchownych rzymskokatolickiego, prawosławnego i ewangelickiego. Następnie rodzice chrzestni przekazali sztandar przedstawicielowi Prezydenta RP, gen. bryg. nawig. dr. hab. Mariuszowi Frycowi, Zastępcy Dyrektora Departamentu Zwierzchnictwa Nad Siłami Zbrojnymi Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Generał Fryc uroczyście wręczył sztandar dowódcy 56. Bazy Lotniczej pułkownikowi pilotowi Mateuszowi Szymańskiemu. Kończąca uroczystość defilada pododdziałów 56. BLot odbyła się już pod nowym znakiem.

56. Bazę Lotniczą, podobnie jak całą 1. Brygadę Lotnictwa Wojsk Lądowych, czeka pokoleniowa wymiana sprzętu. Niewykluczone, że nim minie kolejny rok, na Latkowie wylądują pierwsze śmigłowce bojowe Apache z biało-czerwonymi szachownicami. O wszystkich tych zmianach będziemy informować naszych Czytelników.