Czesi chcą modernizować wojska lądowe.

Siły Zbrojne Republiki Czeskiej planują wkroczyć w nowy etap swojego rozwoju, w ramach którego zaplanowano wzrost inwestycji związanych z modernizacją techniczną i unifikacją uzbrojenia ze standardami Sojuszu Północnoatlantyckiego. O ile jednak przez wiele lat tylko o tym dyskutowano, to wydarzenia ostatnich lat na Ukrainie i  związany z tym wzrost zagrożenia dla wschodniej flanki NATO spowodowały, że Praga zainicjowała konkretne działania związane ze wzmocnieniem Ozbrojenych síl České republiky. Widać to chociażby po ożywieniu na, organizowanych co dwa lata, targach zbrojeniowych IDET i  bogatej ofercie przygotowanej z myślą o OSČR przez krajowych i światowych producentów.

W   2015 roku, w reakcji na zaostrzającą się sytuację międzynarodową w Europie Wschodniej, Republika Czeska rozpoczęła proces odejścia od, obowiązującej przez dekadę, filozofii oszczędzania na wydatkach obronnych. O ile jeszcze w 2015 r. przeznaczała rocznie na obronność jedynie 1% swojego produktu krajowego brutto, to dwa lata temu przedstawiono plan stopniowego zwiększenia wydatków. Nie są to zmiany rewolucyjne, jednak o ile we wspomnianym 2015 r. budżet wyniósł w przeliczeniu 1,763 mld USD, to w 2016 r. było to już 1,923 mld USD (1,04%), choć do wzrostu tej kwoty przyczynił się głównie wzrost czeskiego PKB. W bieżącym roku wskaźnik ten wzrósł do 1,08% i ok. 2,282 mld USD. Zakłada się, że tendencja wzrostowa będzie utrzymywana w kolejnych latach i do 2020 r. budżet obronny Czech osiągnie 1,4% PKB, czyli nawet 2,7 mld USD, przy założeniu, że średni wzrost PKB wyniesie rocznie 2% (prognozy różnią się w zależności od przeprowadzających je instytucji).
W dalszej perspektywie Czesi chcą systematycznie zwiększać swój budżet obronny i docelowo osiągnąć zalecenia Sojuszu Północnoatlantyckiego, a więc przynajmniej 2% PKB. To jednak raczej odległa przyszłość, w perspektywie 2030 r., a dziś dopiero trwają starania o zrealizowanie chociażby planów na najbliższe lata.
Niemal półtorakrotny wzrost budżetu w ciągu najbliższych lat oznacza, że dostępne staną się relatywnie znaczne kwoty, które będzie można przeznaczyć na modernizację techniczną i to właśnie jej potrzeba jest jedną z głównych przyczyn zwiększenia nakładów obronnych Czech. Drugą jest chęć zwiększenia liczebności OSČR o 5000 dodatkowych żołnierzy, aby osiągnąć poziom 24 162 etatów, a także dodanie 2–5 tys. „aktywnych rezerwistów”, których obecnie jest 1800. Zarówno jeden, jak i drugi cel wymagają dokonania szeregu inwestycji, szczególnie, jeśli chodzi o sprzęt wojsk lądowych.

Nowe gąsienicowe wozy bojowe

Podstawę Wojsk Lądowych OSČR – Armády České republiky (AČR) stanowią obecnie dwie brygady, tzw. „lekka” (4. Brygada Szybkiego Reagowania, jej trzon stanowią trzy bataliony wyposażone w kbwp Pandur II i ich odmiany, a także pojazdy Iveco LMV, dodatkowo w jej składzie znajduje się batalion powietrznodesantowy) i „ciężka” (7. Brygada Zmechanizowana z batalionem wyposażonym w zmodernizowane czołgi T-72M4CZ i gąsienicowe bwp BVP-2 oraz dwoma batalionami na BVP-2 i jednym na kbwp Pandur II 8×8 oraz Iveco LMV), a także pułk artylerii (z dwoma dywizjonami kołowych 152 mm haubicoarmat vz. 77 DANA), nie licząc kilku pułków służb zabezpieczenia działań (inżynieryjny, ochrony przed bronią masowego rażenia, rozpoznania i walki radioelektronicznej) i logistycznego.
Wśród wozów bojowych najbardziej wyeksploatowane i nieprzystające do wymagań współczesnego pola walki są gąsienicowe bojowe wozy piechoty BVP-2 i służące w pododdziałach rozpoznawczych bojowe wozy rozpoznawcze BPzV na bazie BVP-1. Miałyby je zastąpić nowe wozy, na bazie „perspektywicznej platformy gąsienicowej”, których początek dostaw zaplanowano na lata 2019–2020. Obecnie AČR ma na stanie 185 BVP-2 i 168 BVP-1/BPzV (z czego część BVP-2 i wszystkie BVP-1 zakonserwowane), i chcą zakupić w ich miejsce „ponad 200” nowych wozów. Na program ten przewidziano środki w wysokości ok. 1,9 mld USD. Wśród nowych pojazdów mają znaleźć się wozy w odmianach: bojowego wozu piechoty, bojowego wozu rozpoznawczego, wozu dowodzenia, transportera opancerzonego, wozu łączności i pojazd wsparcia – wszystkie na tym samym podwoziu. Jak na warunki niewielkich AČR jest to więc olbrzymi projekt, który na lata zdominuje modernizację techniczną tego rodzaju wojsk. Formalne postępowanie przetargowe miałoby zostać rozpoczęte w połowie 2017 r., zakończyć się wskazaniem zwycięzcy i zawarciem kontraktu w 2018 r. Jednym z obligatoryjnych warunków jest przynajmniej 30-procentowy udział czeskiego przemysłu w produkcji pojazdów. Warunek ten jest bardzo jasno sformułowany i – w dzisiejszych realiach – korzystny dla dostawcy. Nic dziwnego, że do rywalizacji stają w Czechach liczne firmy krajowe i zagraniczne.