Na przestrzeni ponad cwiercwiecza Oshkosh przekazal tylko Silom Zbrojnym Stanow Zjednoczonych kilka tysiecy ciezarowek w ukladzie 10×10, czyli wielokrotnie wiecej, niz wszyscy inni producenci razem wzieci uzytkownikom z calego swiata. Na zdjeciu pojazd rodziny LVRS opuszcza poklad ladunkowy poduszkowca desantowego LCAC.

W drugiej części artykułu kontynuujemy przegląd zachodnich ciężkich terenowych podwozi wieloosiowych w układzie napędowym 10×10. Tym razem skupimy się na konstrukcjach powstałych w amerykańskiej spółce Oshkosh Defense, a dokładnie modelach serii PLS, LVSR i MMRS.

Militarny dział amerykańskiej korporacji Oshkosh – Oshkosh Defense – dysponuje największym w sektorze doświadczeniem w projektowaniu i budowie wieloosiowych ciężarówek terenowych. Dostarczył ich po prostu wielokrotnie więcej niż wszyscy konkurenci razem wzięci. Firma od kilku dekad zaopatruje największego ich odbiorcę – Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych, które setki czy nawet tysiące sztuk wykorzystuje nie tylko jako specjalistyczne kompletacje, ale także jako powszechny sprzęt szeroko rozumianego wsparcia logistycznego.

PLS

W 1993 r. Oshkosh Defense zaczęło przekazywać US Army pierwsze auta PLS (Palletized Load System, Spaletyzowany System Ładunkowy). PLS to system dostaw w ramach sieci wojskowego wsparcia logistycznego, składający się z nośnika z integralnym systemem do załadunku i rozładunku, przyczepy i demontowalnych nadwozi cargo. Samochód jest 5-osiowym wariantem 10×10, standardowo 4-osiowej ciężkiej ciężarówki taktycznej HEMTT (Heavy Expanded Mobility Tactical Truck).
PLS występuje w dwóch podstawowych konfiguracjach zadaniowych (mission configurations) – M1074 i M1075. M1074 ma hydrauliczny hakowy system załadowczy, obsługujący platformy ładunkowe standardu NATO, w pełni wymienne pomiędzy PLS i HEMTT-LHS, kompatybilne z porównywalnymi systemami w siłach zbrojnych Wielkiej Brytanii, Niemiec i Francji. System powstał z myślą o wsparciu, operujących na linii frontu lub w bezpośrednim styku z nią, wysuniętych jednostek wsparcia artyleryjskiego (155 mm haubicoarmata M109, polowy system rakietowy M270 MLRS). M1075 wykorzystuje się zaś w połączeniu z przyczepą M1076 i nie ma on żurawia przeładunkowego. Oba typy wysoce mobilnych taktycznie pojazdów są przede wszystkim przeznaczone do przerzutu różnych ładunków na duże dystanse, dostaw na szczeblu operacyjnym, taktycznym i strategicznym oraz innych misji. W PLS stosuje się wiele wariantów znormalizowanych platform ładunkowych. Standardowe, pozbawione bocznych burt, służą do transportu palet z amunicją. Pojazdy mogą też zabierać znormalizowane pojemniki, kontenery, kontenery-cysterny i moduły ze sprzętem inżynieryjnym. Wszystkie mogą być wymieniane niezwykle szybko, ze względu na w pełni modułowe rozwiązanie. Przykładowo tzw. inżynieryjne moduły misyjne PLS zawierają: M4 – moduł dystrybucji masy bitumicznej, M5 – moduł mobilnej betonomieszarki, M6 – wywrotkę. Uzupełniają je m.in. moduły paliwowe, w tym polowego dystrybutora paliw czy dystrybutora wody.
Sam samochód klasy tonażowej ciężkiej cechuje się ładownością 16 500 kg. Ładunek o takiej samej masie może zabrać także przyczepa, specjalnie zaprojektowana do przewozu palet czy kontenerów, w tym przesuwanych przez urządzenie hakowe z samochodu. Kierowca kontroluje pracę urządzenia załadunkowego bez konieczności opuszczania kabiny – dotyczy to wszelkich wykonywanych operacji, w tym pełnego cyklu pracy urządzenia – posadowienia i zdjęcia platformy/kontenera z ciężarówki oraz przesuwania platform i kontenerów na powierzchni gruntu. Załadunek i rozładunek auta trwają po ok. 30 s, podczas gdy zestawu z przyczepą ponad dwie minuty.
Seryjnie kabina jest dwuosobowa, krótka, dzienna, mocno wysunięta do przodu i obniżona. Można na niej zamontować zewnętrzny pancerz modułowy. Ma dachowy luk ewakuacyjny z obrotnicą do km.
Napęd samochodów systemu PLS stanowi silnik wysokoprężny Detroit Diesel 8V92TA, osiągający moc maksymalną 368 kW/500 KM. W połączeniu z automatyczną skrzynią przekładniową, stałym napędem wszystkich osi, centralnym systemem pompowania kół i pojedynczym ogumieniem na nich, gwarantuje to pokonywanie, nawet w pełni załadowanym, niemal każdego terenu i dotrzymanie kroku pojazdom gąsienicowym, do wsparcia których przeznaczono zresztą PLS. Na duże odległości pojazdy mogą być przerzucane samolotami C-17 Globemaster III i C-5 Galaxy.
PLS był eksploatowany w Bośni, Kosowie, Afganistanie i Iraku. Jego wariantami są:

• M1120 HEMTT LHS – ciężarówka M977 8×8 z hakowym systemem załadowczym wykorzystanym w PLS. W US Army weszła do użytku w 2002 r. System ten opiera się na tych samych platformach transportowych, co PLS i może być sprzęgany z przyczepami typu M1076;
• PLS A1 – najnowsza, głęboko zmodernizowana wersja oryginalnych ciężarówek wysokiej mobilności. Wizualnie są one niemal identyczne, ale wersja ta ma nieco większą opancerzoną kabinę i mocniejszy silnik – turbodoładowany Caterpillar C15 ACERT, rozwijający moc maksymalną 441,6 kW/600 KM. US Army zamówiła dużą partię zmodyfikowanych M1074A1 i M1075A1.

Oshkosh Defense Palletized Load System (PLS) A1 M1075A1, analogicznie jak poprzednik, ma transportować amunicję i inne zaopatrzenie oraz wyróżnia się poprawioną zdolnością do wykonywania misji w każdych warunkach klimatycznych i terenowych, w tym na linii frontu. W takim układzie PLS tworzy szkielet systemu zasilania logistycznego i dystrybucji, zapewniając wysoką efektywność i wydajność załadunku, przewozu i rozładunku, w tym zgodnych z ISO platform i kontenerów. Profil potencjalnych zastosowań podwozia w PLS może zostać rozszerzony o: wsparcie budowy i naprawy dróg, zadania ratownicze i ratowniczo-gaśnicze oraz tzw. składowe budowlane. W tym ostatnim przypadku chodzi o integrację z EMMs (Engineering Mission Modules, Inżynieryjne Moduły Misji), wliczając w to: betonomieszarkę, polowy dystrybutor paliwa, dystrybutor wody, moduł dystrybucji masy bitumicznej czy wywrotkę. Moduł EMMs na pojeździe funkcjonuje jak każdy inny kontener, ale ma możliwość podłączenia do systemów elektrycznych, pneumatycznych i hydraulicznych auta. Bez opuszczania kabiny operator może dokonać pełnego cyklu załadunku albo rozładunku w czasie poniżej minuty, z kolei ciężarówki i przyczepy poniżej pięciu minut, co podnosi efektywność misji i bezpieczeństwo obsługi poprzez mniejsze obciążenie personelu i niższy stopień jego zagrożenia.