15 marca w Federacji Rosyjskiej obchodzona była 81. rocznica utworzenia floty pomocniczej. Z tej okazji w czasopiśmie rosyjskich sił zbrojnych „Krasnaja Zwiezda” ukazał się wywiad z kmdr. Siergiejem Jepifanowem, szefem tej służby w Departamencie Zabezpieczenia Transportu Ministerstwa Obrony FR. Posumował on działanie okrętów pomocniczych Marynarki Wojennej Federacji Rosyjskiej (WMF) w minionym roku, wskazał jakie jednostki weszły do służby przez ostatnie dwanaście miesięcy, oraz jakie działania w tym zakresie planowane są na najbliższą przyszłość.
Obecnie WMF ma ponad 400 jednostek pomocniczych różnych klas i podklas, które umożliwiają pełną realizację zadań związanych z zaopatrzeniem i wsparciem eksploatacji okrętów bojowych. Rola tych jednostek jest szczególnie ważna ze względu na występującą nadal słabość infrastruktury lądowej, zwłaszcza w rejonach arktycznych oraz na Dalekim Wschodzie Rosji. Są one również niezbędne do zabezpieczenia dalekich rejsów (ros. dalnyj pochod) zespołów okrętowych, które w przeciwieństwie do US Navy nie mogą korzystać z rozsianych po całym świecie zagranicznych baz czy portów sojuszniczych.
Dlatego też flota pomocnicza jest głównym środkiem kompleksowego zabezpieczenia sił morskich Rosji, w tym na odległych morzach i oceanach. W 2020 r. jej jednostki przebyły 500 tys. mil morskich, zrealizowały 211 operacji zaopatrzenia rosyjskich okrętów znajdujących się na akwenach dalekomorskich, podczas których dostarczono na nie ponad 337 tys. ton zapasów. Przeprowadziły także 13 tys. holowań morskich i redowych, 183 asyst lodowych oraz zabezpieczyły wykonanie 200 szkoleń bojowych.
Nowe okręty pomocnicze
W ubiegłym roku rosyjskie stocznie przekazały WMF osiem nowych jednostek pomocniczych. Największym z nich był holownik morski Andriej Stiepanow, drugi z serii pięciu zbudowanych według proj. 23470 (typ Siergiej Bałk). Przeznaczony do holowań morskich, gaszenia pożarów obiektów pływających i przybrzeżnych oraz usuwania jednostek pływających z mielizn okręt został zbudowany przez Jarosławskij sudostroitielnyj zawod i wszedł do służby we Flocie Oceanu Spokojnego.
W skład tej floty, jak też Flotylli Kaspijskiej weszły samobieżne dźwigi pływające SPK-57150 i SPK-59150 proj. 02690 zbudowane przez Sudostroitielną firmę „Ałmaz” z Sankt Petersburga. Te niepozorne jednostki pływające pełnią bardzo ważną funkcję w systemie zaopatrzenia rosyjskich okrętów zarówno w portach, jak i z dala od baz. Przeznaczone są one do wykonywania wszelkiego rodzaju operacji przeładunkowych na rzecz okrętów nawodnych i podwodnych, w tym dotyczących broni jądrowej i pocisków balistycznych o zasięgu strategicznym. Mogą być one również wykorzystywane do napinania łańcuchów mocujących pływające nabrzeża, montażu beczek cumowniczych lub transportu towarów na własnym pokładzie.
Z mniejszych jednostek służbę rozpoczęły trzy redowe kutry rozjazdowe proj. 02221. Jeden z nich podporządkowany został Flocie Bałtyckiej, a dwa pozostałe Wojskowej Akademii Logistycznej w Wolsku. Zbudowane w stoczni w Jarosławiu jednostki przeznaczone są do transportu personelu i niewielkich ładunków na akwenach śródlądowych i bazach morskich. Natomiast siły holownicze wzmocnione zostały przez dwa holowniki portowe RB-370 i RB-371 proj. 705BM zbudowane przez Astrachanskij sudoriemontnyj zawod. Przeznaczone są one do holowania jednostek pływających o wyporności do 1000 ton, a także prac na akwenach ścieśnionych i płytkowodnych.
Liczba nowo wcielonych jednostek nie jest na pewno imponująca i nie można jej porównać z tą notowaną kilka lat wcześniej. Jednak wymiana pokoleniowa w tym segmencie floty jest procesem rozłożonym na lata. Aktualnie w ramach 18 kontraktów rządowych zawartych z rosyjskimi stoczniowymi trwa budowa kolejnych 44 jednostek pomocniczych. W 2020 r. podpisano np. kontrakt na trzy seryjne zbiornikowe morskie proj. 23130. Prototypowa jednostka tego typu Akadiemik Paszyn, zbudowana przez Niewskij sudostroitielno-sudoriemontnyj zawod, weszła do służby we Flocie Północnej 21 stycznia 2020 r. Pierwszy seryjny zbiornikowiec proj. 23130 będzie nosił nazwę Wasilij Nikitin.
W 2020 r. podpisano również pięć umów na realizację prac rozwojowych dotyczących projektów nowych jednostek - małego zbiornikowca morskiego, uniwersalnego okrętu do monitorowania pól fizycznych i demagnetyzacji, holownika morskiego, kutra pasażerskiego i zbieracza rozlewisk olejowych. W przypadku jednostek tych trzech pierwszych klas planuje się ujednolicenie głównych mechanizmy i systemów pokładowych, co pozwoli na optymalizuję kosztów projektowania, budowy, a później eksploatacji w całym cyklu życia tych okrętów.
Podobne z tej kategorii:
Podobne słowa kluczowe:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Okręty pomocnicze w naszym przypadku to wzmocnienie nie tylko MW, ale też przemysłu stoczniowego.
Nie można zapominać że samodzielnie możemy zbudować wszystko czego nam trzeba.