7 czerwca w greckich mediach pojawiła się informacja o propozycji modernizacji gąsienicowych transporterów opancerzonych Leonidas 2 (grecka wersja rozwojowa licencyjnego Saurer 4K 4FA), będących w służbie od 1986 r. (wersja 1 od 1981 r.; ogółem producent, firma ELVO, dostarczył, wg różnych źródeł, 700 do 800 wozów).

Propozycję przygotowała firma Engineering Office Deisenroth Hellas (EODH SA), na podstawie zapotrzebowania ogłoszonego przez Wojska Lądowe Sił Zbrojnych Grecji 11 grudnia 2019 r. Program ma na celu przywrócenie sprawności technicznej będących do dyspozycji transporterów i poprawę ich charakterystyk w każdym z zasadniczych aspektów. Projekt nosi nazwę Leonidas 300.

Pakiet modernizacyjny obejmować ma instalację nowej wieży bezzałogowej (własne opracowanie firmy, powstałe przy wsparciu partnera zagranicznego), uzbrojonej w 30 mm armatę automatyczną Mauser MK30F (miałyby pochodzić z wycofywanych armat przeciwlotniczych Artemis 30, dostępnych jest 120 armat) i sprzężony z nią 7,62 mm karabin maszynowy. Obecnie Leonidas 2 jest uzbrojony w ręcznie obsługiwany 12,7 mm wkm na prostej obrotnicy. Zastosowanie wieży bezzałogowej ma pozwolić na zachowanie liczebności desantu, a zatem 8 żołnierzy. Wersja bazowa wieży waży 950 kg wraz z zapasem amunicji (180 naboi do armaty). Wieża ma 850 mm długości (bez armaty), 1200 mm szerokości i 840 mm wysokości. Zakres kątów podniesienia uzbrojenia głównego jest dość ograniczony i wynosi od -8° do 50°, co raczej uniemożliwia zwalczanie celów powietrznych. Uzbrojenie jest stabilizowane w dwóch płaszczyznach. Opcjonalnie wieżę można dozbroić w dwie wyrzutnie ppk. Alternatywą dla 30 mm armaty może być armata mniejszego kalibru, np. 20 mm Mk20 Rh202 lub 23 mm 2A14.  System kierowania ogniem obejmuje typowy zestaw czujników (kamerę dzienną, termowizyjną i dalmierz laserowy) oraz ma funkcję autotrackera. Uzbrojenie ma umożliwiać zwalczanie celów naziemnych na dystansach do 2000÷2500 m i celów powietrznych (de facto niskolecących śmigłowców) w odległości do 2500 m. Zastosowanie nowej wieży z rozbudowaną elektroniką wymusza modernizację sieci elektrycznej pojazdu.

Nowe wielowarstwowe, kompozytowe opancerzenie dodatkowe ma pozwolić na zwiększenie poziomu odporności balistycznej do poziomu 5 z przodu i 4 z boków wg STANAG 4569. Masa wozu miałaby wzrosnąć z 14,8 t do 17-17,5 t. Aby zachować mobilność na dotychczasowym poziomie, proponuje się zastosowanie silnika CAT C7 o mocy 265 kW/360 KM z nowym układem chłodzenia i współpracującego z sprzężonego z automatyczną skrzynią biegów itd. Wzmocnione ma zostać także zawieszenie.  

Wśród opcjonalnego wyposażenia EODH proponuje: klimatyzację, system ochrony przed bronią masowego rażenia, pomocniczy agregat prądotwórczy, przednie i tylne kamery wspierające pracę kierowcy, BMS, nowe interkomy itd. Szacowany koszt modernizacji wynosić modernizacji ma wynosić ok. 1 mln EUR (pakiet bazowy).

Wydaje się, że termin ujawnienia propozycji nie jest przypadkowy. Zaledwie kilka dni wcześniej rządy Grecji i Stanów Zjednoczonych porozumiały się w sprawie przejęcia przez Grecję 350 używanych bojowych wozów piechoty M2A2 Bradley (a także 1200 pojazdów opancerzonych M1117 ASV) w ramach programu Excess Defense Articles (EDA). Grecy mieliby zapłacić jedynie za remont i przygotowanie pojazdów do wznowienia ich eksploatacji (prawdopodobnie około 0,5 mln EUR za sztukę, ale część kosztów miałby pokryć amerykański fundusz European Recapitalization Incentive Program (ERIP). Być może informacja o pakiecie modernizacyjnym jest formą nacisku na rząd grecki ze strony lokalnego przemysłu, który obawia się, że przejęcie przestarzałych amerykańskich wozów bojowych zagrozi realizacji programu modernizacji pojazdów własnej produkcji.