17 kwietnia władze Związku Australijskiego zaprezentowały równocześnie dokumenty: „National Defence Strategy” (Strategia Obrony Narodowej) i „Integrated Investment Program” (Zintegrowany Program Inwestycyjny) na rok 2024 z dodatkową prognozą inwestycji do 2034 r.

Zakładają one znaczący wzrost wydatków obronnych. Pierwszy z dokumentów ma przede wszystkim określać kluczowe zadania stawiane przed Australijskimi Siłami Obrony, zwłaszcza odnośnie ochrony samej Australii i jej interesów. Jako zasadnicze potencjalne zagrożenie wskazano Chińską Republikę Ludową. Drugi z dokumentów określa plany inwestycyjne Canberry. W ciągu najbliższej dekady, a zatem w horyzoncie do roku 2034, Australia zamierza wydać na obronność 765 mld AUD, a więc niemal pół biliona USD. W roku podatkowym 2033‒2034 budżet obronny ma przekroczyć 100 mld AUD, co z kolei ma odpowiadać 2,4% PKB Związku Australijskiego wg obecnych prognoz. Około 38% środków zostanie przeznaczone na rozwój zdolności w domenie morskiej, 22% na realizację programów związanych z zagadnieniami dotyczącymi szeroko rozumianego wsparcia (logistyka, infrastruktura, technologie informacyjne), 16% trafi do armii, 14% otrzyma lotnictwo, 7% ma zostać skierowanych na walkę w cyberprzestrzeni, a 3% na budowę zdolności w domenie kosmicznej. Sama tylko rozbudowa sił podwodnych Royal Australian Navy, a przede wszystkim budowa okrętów podwodnych z napędem jądrowym i infrastruktury do nich, pochłonie ok. 76 mld AUD. Nieco mniej, bo 69 mld AUD, zostanie przekazane na finansowanie rozbudowy floty nawodnej. Australian Army ma otrzymać 44 mld AUD na modernizację, co pozwoli na przekształcenie jej w formację podobną do Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych Ameryki ‒ przede wszystkim ekspedycyjną, zdolną do walki głównie w okolicach wybrzeża (tak w obronie, jak i w działaniach zaczepnych). Rozbudowa lotnictwa pochłonie ok. 33 mld AUD ‒ co prawda samolotów F-35A będą tylko 72 egzemplarze (zamiast planowanych 100, choć docelowo ostatnie F/A-18F Super Hornet zostaną zastąpione przez Lightningi II lub inne samoloty), ale uzupełnią je rodzime bezzałogowe Boeing MQ-28A Ghost Bat.

Warto dodać, że niektórzy australijscy komentatorzy krytykują założenia programu jako zbyt zachowawcze. Szczególne zastrzeżenia budzi zbyt powolny jakoby wzrost wydatków obronnych, szczególnie w bliskiej perspektywie czasowej. Oznacza on bowiem konieczność rezygnacji lub cięć w wielu programach zbrojeniowych (suma cięć ma sięgać ponad 80 mld AUD). W ciągu dekady zdolności Australijskich Sił Obronnych wprawdzie wzrosną, ale w najbliższych kilku latach będą spadać. Sama strategia obronna zaś ma być niejasna i mało konkretna.