5 lutego francuskie Ministerstwo Sił Zbrojnych poinformowało o zamówieniu przez  Dyrekcję Generalną ds. Uzbrojenia (DGA) kolejnej partii lekkich taktycznych, morskich bezzałogowych aparatów latających SMDM (Système de Mini Drones aériens embarqués pour la Marine) typu Aliaca Evo dla okrętów Marine nationale.

Wspomniane zamówienie dotyczy pozyskania 15 systemów, czyli łącznie 30 pojazdów produkowanych przez firmę Survey Copter, spółki córki międzynarodowego koncernu Airbus. Łączny koszt zawartej umowy opiewa na kwotę 30 mln EUR. Właściwy kontrakt podpisano 30 grudnia ubiegłego roku, a dostawy mają się rozpocząć pod koniec bieżącego roku. Wraz z ich zakończeniem liczba SMDM w Marine nationale wzrośnie dwukrotnie 52 sztuk (26 systemów). Pod koniec 2020 roku złożono zamówienie na pierwszą, liczącą 11 systemów, transzę za kwotę 19,7 mln EUR. Mini UAV typu Aliaca to stałopłat, w układzie dwubelkowym napędzany silnikiem elektrycznym z dwułopatowym śmigłem pchającym. Przy długości kadłuba 2,2 m rozpiętość skrzydeł wynosi 3,6 m. Energia zgromadzona w akumulatorach umożliwia przebywanie w powietrzu przez okres do 3 godzin poruszając się przy tym z  prędkością do 74 km/h i zapewniając zasięg ok 27 Mm (50 km). Ciekawostka jest zaimplementowanie trybu szybowania, dzięki czemu jeszcze bardziej zwiększono dyskrecję działań. Maksymalna masa startowa tego pojazdu to 16 kg, w oryginalnym ukompletowaniu podstawowym wyposażeniem jest stabilizowana głowica optoelektroniczna GX5 (przy czym istnieje możliwość dostosowania do własnych wymagań – w pewnych granicach).Jedną z cech UAV typu Aliaca Evo jest bardzo krótki, bo wynoszący zaledwie 15 minut, czas przygotowania aparatu do startu. W proces ten zaangażowanych jest zaledwie dwie osoby (aparat transportowany jest w dwóch skrzyniach i wymaga złożenia przez umieszczeniem na wyrzutni). W tym celu na pokładzie okrętu rozstawia sią prostą konstrukcyjnie katapultę szynową. Odzyskiwanie pojazdu po zakończonej misji realizowane jest z kolei z wykorzystaniem rozstawianej na pokładzie siatki.  Jego głównym zadaniem jest wydłużeniem horyzontu obserwacyjnego załogi okrętu, rozpoznanie oraz śledzenie niezidentyfikowanych jednostek w znacznej odległości od własnej platformy. SMDM może być też bardzo użyteczny także w operacjach poszukiwawczo – ratowniczych (SAR).

Według obecnych założeń system SMDM ma wejść na wyposażenie okrętów kilku klas w tym m.in. nowobudowanych okrętów patrolowych POM (Patrouilleurs d’Outre-Mer) typu Félix Éboué. Prototypowa jednostka Auguste Bénébig (P 779) przyjęty do służby został 25 lipca ubiegłego roku a jego miejscem stałej dyslokacji jest Numea, stolica Nowej Kaledonii. Docelowo seria liczyć ma sześć okrętów, z których drugi Teriieroo A Teriierooiterai (P 780) przechodzi obecnie próby morskie, a trzeci, przyszły Auguste Techer (P 781) został zwodowany 22 grudnia 2023 roku. Kolejnym typem okrętów, które otrzymają SMDM są fregaty patrolowe (frégate de surveillance) typu Floréal (osiem jednostek w służbie od 1992 roku). Rozważane jest także doposażenie w ten system okrętów desantowych typu Mistral (pięć okrętów w służbie od 2006 roku). Warto wspomnieć że począwszy od 4 września 2023 roku SMDM realizują także dyżury ratownicze na brzegowych posterunkach nad brzegiem kanału angielskiego. Kontrolowane są z poziomu regionalnego centrum wykrywania i ratowania CROSS (Centres Régionaux Opérationnels de Surveillance et de Sauvetage) na przylądku Griz-Nez.