14 października w bazie morskiej Naval Submarine Base New London, nazywanej też domem sił podwodnych, w Groton w stanie Connecticut odbyła się uroczystość wcielenia do służby w US Navy szturmowego okrętu podwodnego o napędzie atomowym Hyman G. Rickover (SSN 795) typu Virginia Block IV.

SSN 795 swoje imię otrzymał na cześć, urodzonego w Makowie Mazowieckim w woj. Mazowieckim, admirała Hymana G. Rickovera (24 grudnia 1899 – 8 lipca 1986), uznawanego za ojca amerykańskiej potęgi atomowej. Oficer ten przez ponad 30 lat nadzorował prace nad reaktorami atomowymi zarówno dla okrętów podwodnych jak i nawodnych. Ma także swój udział w pracy nad pierwszym „cywilnym” reaktorem wodnym ciśnieniowym wykorzystanym w elektrowni jądrowej Shippingport (Shippingport Atomic Power Station) w stanie Pensylwania (elektrownia pracowała w latach 1957 – 1989). Jest także jedną z zaledwie czterech osób, które dwukrotnie zostały odznaczone złotym medalem kongresu. Pierwszym uhonorowaniem postaci admirała było nadanie jego imienia atomowemu okrętowi podwodnemu typu Los Angeles Flight I (SSN 709). Położenie stępki miało miejsce 24 lipca 1981 roku a wodowanie odbyło się 27 sierpnia 1983 roku. Do służby okręt został przyjęty 21 lipca 1984 roku, na niemal dokładnie dwa lata przed śmiercią admirała i był jednym z dwóch okrętów (od 1900 roku), których imiona pochodziły od żyjących wówczas osób (później w historii US Navy przypadek taki pojawił się jeszcze 16 razy. SSN 709 zakończył swoją działalność operacyjną 14 grudnia 2006 roku po przesłużeniu 22 lat, czterech miesięcy oraz 23 dni (obecnie oczekuje na złomowanie).

O decyzji wyboru imienia admirała dla nowego okrętu US Navy, sekretarz Marynarki ogłosił w 2015 roku. Osoba admirała jest niezwykle istotna dla historii US Navy, stąd nie dziwią odstępstwa w kwestii nazewnictwa okrętów podwodnych, na które się zdecydowano. Warto wspomnieć że SSN 709 był jedynym okrętem swojego typu, który nie otrzymał nazwy po amerykańskim mieście, natomiast SSN 795 jest drugim okrętem typu Virginia, który nie otrzymał nazwy na cześć amerykańskiego stanu (pierwszym był USS John Warner SSN 785, a trzecim i póki co ostatnim wyjątkiem będzie John H. Dalton SSN 808).

Hyman G. Rickover jest czwartym okrętem należącym do czwartej transzy produkcyjnej (Block IV) oraz 22. jednostką w ogóle. Legitymuje się on wypornością pełną w położeniu podwodnym 7900 ton. Wykonany ze  stali HY 100, która zdolna jest wytrzymać nacisk do 70,3 kG/mm², kadłub mierzy 115 x 10,36 x 9,3 m. Źródłem energii jest pojedynczy reaktor wodny ciśnieniowy (PWR) dziewiątej generacji typu S9G. Został on zaprojektowany przez Knolls Atomic Power Laboratory (KAPL) i zbudowany przez General Electric. Legitymuje się mocą cieplną na poziomie 210 MWt. Jako paliwo wykorzystuje on uran ²³⁵U o 97,3% poziomie wzbogacenia. Dzięki nowo zaprojektowanym prętom paliwowym o zwiększonej gęstości energetycznej S9G ma wystarczyć na cały okres planowanej eksploatacji okrętów tj. 33 lata. Wytworzona para przekazywana jest na dwie turbiny parowe o łącznej mocy 40 000 KM na wale (co przekłada się na 29828 kW).  Ruch postępowy zapewnia z kolei otunelowany pędnik wodnostrumieniowy zaprojektowany przez firmę BAE Systems. Umożliwia to uzyskanie prędkości przekraczającej 25 węzłów. Maksymalna, oficjalnie podawana głębokość zanurzenia, wynosi 490 m.

Uzbrojenie stanowią cztery wyrzutnie torpedowe kal. 533,4 mm typu Mk71 zainstalowane pod kątem 7-8° od linii symetrii kadłuba i długości 12 m. Zapas torped wynosi 26 pocisków (z czego cztery w wyrzutniach). Domyślnym typem uzbrojenia są torpedy Mk48 w tym także w najnowszej odmianie Mod 7 CBASS (Common Broadband Advanced Sonar Systems). Standardowym uzbrojeniem ofensywnym przeciwko wrogim okrętom nawodnym, na dalszych rubieżach, są z kolei kierowane pociski rakietowe UGM-84L Harpoon Block II, które pozostaną na pokładach amerykańskich AOP wszystkich klas co najmniej do początku lat 30. Uzbrojenie ofensywne stanowią z kolei 12 pocisków manewrujących UGM-109 Tomahawk, transportowanych i wystrzeliwanych z dwóch wielkośrednicowych modułów typu VPT (Vertical Payload Tube) o średnicy 2,21 m. Załogę stanowi 15 oficerów i 120 podoficerów i marynarzy.