Spółka John Cockerill Defense premierowo pokazała na Eurosatory 2022 swój prototypowy uzbrojony pojazd i-X, określony przez firmę jako „pierwszy lądowy [pojazd] przechwytujący”. Cockerill i-X na pewno ma przechwycić część rynku taktycznych pojazdów rozpoznawczych 4×4.

Belgijska spółka John Cockerill Defense (wcześniej CMI Defence) to jeden z czołowych producentów systemów wieżowych z uzbrojeniem różnych kalibrów. Niemniej bez dorobku w zakresie projektowania wozów bojowych. Pokazany w Paryżu i-X ma to zmienić. Nazwę i-X rozwija się „i” jak „interceptor” (termin odnoszący się do myśliwca przechwytującego), a „X” znaczy modułowy system wielu broni (modular multi-weapons system). John Cockerill Defense niewiele mówi o samym pojeździe, poza tym, że przy jego konstruowaniu skorzystano z doświadczeń wyniesionych z Rajdu Paryż–Dakar (obecnie Rajd Dakar). Pojazd jest dość lekki, dwudrzwiowy. John Cockerill Defense podaje jego częściową specyfikację. Maksymalna prędkość drogowa wynosi 200 km/h, w przypadku drogi szutrowej 160 km/h. Zasięg maksymalny 600 km. Zasięg wyłącznie na akumulatorach 30 km. Przyspieszeni 0÷100 km/h to 6 s. Droga hamowania ze 100 km/h do zera wynosi 40 m. Moc silnika cieplna (najwyraźniej firma unika określenia spalinowy) to 750 KM, a elektryczna 800 KM. Napęd jest hybrydowy.

Stopień osłony balistycznej odpowiada 2. poziomowi normy STANAG 4569, a przeciwminowej 3. poziomowi. Pojazd jest dostosowany do transportu powietrznego, w tym do desantowania z powietrza. Załogę stanowi kierowca i żołnierz obsługujący zdalnie sterowane stanowisko uzbrojenia. Ten drugi prócz pulpitu z wyświetlaczem ma przede wszystkim używać wyświetlacza nahełmowego, umożliwiającego w pełni korzystać z funkcjonalności stanowiska uzbrojenia i jego głowicy optoelektronicznej, m.in. pola widzenia 360° („przezroczysty” kadłub), układu śledzenia celu, prezentacji i wymiany danych taktycznych itd. Uzbrojenie i-X stanowi chowane w obrys stropu (wóz nie ma w nim żadnych włazów czy otworów) w pełni stabilizowane stanowisko uzbrojenia o szerokim zakresie ruchu i kątach ostrzału (zakres ruchu w poziomie wynosi 360°, w pionie od −10 do 60°. Egzemplarz i-X pokazany w Paryżu miał stanowisko uzbrojenia z 25 mm armatą – najwyraźniej napędową NGIS LW25 kal. 25×59 mm. W jej miejsce można będzie zainstalować armatę kal. 30×113 mm, czyli napędową NGIS M230LF. Zapas gotowej do użycia amunicji wynosi 120 nabojów. Dodatkowym uzbrojeniem może być km kal. 7,62 lub 12,7 mm (zapas nabojów odpowiednio 400÷600 i 400 szt.). Inne uzbrojenie, które ma być zintegrowane z wieżą to np. 2÷4 ppk, z wizualizacji wynika, że planowano pociski kijowskiej firmy KB Łucz, co w dłuższej perspektywie może być niemożliwe. Głowica optoelektroniczna (niezależnie zainstalowana) dysponuje cyfrowymi kanałami – dziennym i termowizyjnym. Pierwszy umożliwia wykrycie celu z 16,8 km, identyfikację z 8,3 km i otworzenie ognia z 4,5 km. W przypadku kanału termowizyjnego te wartości wynoszą odpowiednio 13,5; 6,1 i 3,1 km.

Jakie jest planowane bojowe zastosowanie i-X? Według John Cockerill Defense ma to być pojazd „stealth” do rozpoznania, patrolowania, ale przede wszystkim atakowania manewrowych sił nieprzyjaciela jako pojazd „obrony terytorialnej”.