5 stycznia służby prasowe Białego Domu zamieściły informację o telefonie Jake'a Sullivana, doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego przy prezydencie Stanów Zjednoczonych, do Francesca Talò, czyli doradcy dyplomatycznego przy urzędzie premiera Republiki Włoskiej. Notatka jest pozbawiona wszelkich szczegółów rozmowy poza standardowym zbiorem komunałów dotyczących wspierania Ukrainy. Jednak włoski dziennik „La Republica” wyjaśnia o co chodzi w artykule „Waszyngton dzwoni do Rzymu ‒ wyślijcie Kijowowi tarczę przeciwrakietową”.

Artykuł na temat tego, w jakiej sprawie dzwonił Jake Sullivan, dziennik „La Repubblica” zamieścił 7 stycznia (jest to dziennik historycznie lewicowy, potem określający się jako centro-lewicowy, w przeszłości ostentacyjnie „antyberluscoński”, obecnie globalistyczny, własność rodziny Agnellich). W materiale jego autor zwraca uwagę, że telefon Sullivana do Talò jest nieprzypadkowy. Wcześniej Talò był ambasadorem Włoch przy NATO i zna się z Sullivanem. Zresztą to nie pierwsze takie podejście dyplomacji Stanów Zjednoczonych do Talò. Jeszcze 7 grudnia w Rzymie z Talò spotkała się podsekretarz stanu Wendy Sherman, zapewne głównie w tej samej sprawie. „La Repubblica” wskazuje na sekwencję zdarzeń. Jako pierwszy z apelem do Włoch o przekazanie Ukrainie rakietowych systemów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych Eurosam SAMP/T, używanych przez Esercito Italiano, zwrócił się jeszcze prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełeński.

Według dziennika był temu przychylny poprzedni włoski rząd Mario Draghiego (chciał oddać jedną baterię). Obecny gabinet Giorgii Meloni także wspiera Kijów, jednak nie wiadomo, jaki dokładnie sprzęt i uzbrojenie zawiera szósty włoski pakiet pomocowy dla Ukrainy, gdyż jego zatwierdzenie przedłuża się. Zapewne dlatego do akcji włączyła się dyplomacja Stanów Zjednoczonych. Zależy jej, aby włoski rząd zatwierdził pakiet przed 20 stycznia. W tym dniu odbywa się bowiem kolejne spotkanie tzw. grupy kontaktowej z Rammstein, koordynującej zachodnią pomoc wojskową dla Ukrainy. Stany Zjednoczone chciałyby, aby w ramach podsumowania szczytu można było ogłosić, że także Włochy przekażą Kijowowi baterię systemu SAMP/T (razem z jedną baterią Patriotów od Stanów Zjednoczonych i drugą baterią z RFN). Możliwości SAMP/T w zwalczaniu pocisków manewrujących z każdego kierunku jednocześnie, obwiednia zasięg/wysokość rażenia, wielokanałowość, mała logistyka baterii i jej wysoka mobilność (zatem przeżywalność) to największe zalety SAMP/T z punktu widzenia Ukrainy, gdzie w najlepsze trwa tzw. kalibrówka, jak w Rosji określa się użycie pocisków skrzydlatych Ch-101/9M728/3M14.

„La Repubblica” przypomina, że Wojska Lądowe Sił Zbrojnych Republiki Włoskiej (Esercito Italiano), które użytkują SAMP/T, mają pięć baterii liniowych i jedną szkolną (bez zapasu kierowanych pocisków rakietowych MBDA Aster 30 – „La Repubblica” podaje cenę pojedynczego z nich jako tylko 1,1 mln EUR). Gabinet Draghiego planował przekazanie Ukrainie baterii szkolnej po uprzednim doprowadzeniu jej do standardu liniowej we współpracy z Francją. Tutaj trzeba wyjaśnić, że przekazanie przez Włochy którejkolwiek baterii liniowej oznaczałoby poważne osłabienie włoskiej naziemnej obrony przeciwlotniczej. Jeszcze w poprzedniej dekadzie Rzym planował zakup systemu MEADS (z importowanymi pociskami Lockheed Martin MSE) do czego ostatecznie nie doszło. W myśl niezrealizowanego planu, MEADS służyłby do obrony obiektowej, natomiast SAMP/T do manewrowej osłony wojsk. Dotąd nie powstała alternatywa tego pomysłu.