29 marca w Concarneau został zwodowany Oostende, pierwszy z dwunastu okrętów obrony przeciwminowej belgijsko-holenderskiego programu rMCM, przeznaczony dla belgijskiej marynarki wojennej.

Ceremonia wodowania odbyła się w obecności Ludivine Dedonder, belgijskiej minister obrony, Kajsy Ollongren, holenderskiej minister obrony oraz Patricii Mirallès, francuskiej sekretarz stanu ds. weteranów i pamięci. Tego samego dnia położono również stępkę trzeciego okrętu, Tournai (M 941), przeznaczonego także dla belgijskiego Marinecomponent.

Budowę prototypowego Oostende (M 940) rozpoczęto 18 lipca 2021 roku w stoczni CRIST S.A. w Gdyni od cięcia blach. Stępkę jednostki położono w stoczni Piriou w bretońskim Concarneau 30 listopada 2021 roku. Jednostka ma być przekazana siłom morskim Królestwa Belgii w 2024 roku w Zeebrugge. Pozostałe 11 bazowców będzie gotowych do 20230 roku. Wodowania kolejnych mają odbywać się co około sześć miesięcy. Pierwszy holenderski okręt ma zejść na wodę jesienią tego roku. Rozpoczęto już budowę czwartej jednostki.

Program rMCM (replacement Mine Counter Measures, pol. wymiana systemu przeciwminowego) dotyczy modernizacji morskich sił przeciwminowych belgijskiego Marinecomponent i niderlandzkiej Koninklijke Marine, któremu na mocy bilateralnej umowy przewodzi Bruksela. W wyniku rozstrzygnięcia przetargu, 15 marca 2019 roku, konsorcjum celowe Belgium Naval & Robotics utworzone przez Naval Group i ECA Group (obecnie Exail) zawarło kontrakt w Ministerstwem Obrony Belgii na 12 kompletów systemów MCM dla obydwu flot. Każdy składać się będzie z okrętu-matki (bazowca, określanego jako MCMPF od Mine Counter Measures Platform), transportującego kilkuwarstwowe systemy do poszukiwania, klasyfikacji, identyfikacji i niszczenia min wszelkiego rodzaju, słowem wszechstronny „zestaw narzędzi” (toolbox) MCM.

W skład toolboxu wejdą: autonomiczne pojazdy podwodne A18-M z sonarami UMISAS, wykorzystującymi interferometryczną aperturę syntetyczną (synthetic aperture sonars, InSAS), przeznaczone do wstępnego wykrywania min; zdalnie sterowane pojazdy do identyfikacji obiektów niebezpiecznych Seascan Mk 2 i ich neutralizacji K-Ster; trały wzbudnikowe (podsystem magnetyczny od OBR Centrum Techniki Morskiej S.A., zaś akustyczny od Patria Oy), kutry bezzałogowe Inspector 90, wiropłaty bezzałogowe UMS V200 Skeldar, skonteneryzowane stanowisko dowodzenia C2 z konsolami operatorskimi do planowania i kierowania misjami rMCM, systemy zarządzania walką minową UMISOFT (od ECA Group, powiązany z C2) i SMMD Polaris (od Naval Group, powiązany z okrętami), system wodowania i wybierania kutrów, system wodowania i wybierania bezzałogowców podwodnych oraz wyposażenie pomocnicze, obejmujące serwis, kontenery i pojemniki transportowe, części zamienne i narzędzia specjalistyczne.

Rozwiązanie pozyskane przez marynarkę belgijską i holenderską stanowi całkowitą zmianę paradygmatu w sposobie zwalczania min poprzez przyjęcie pozycji z dala od akwenu zagrożonego (stand-off), co zmniejsza ryzyko dla personelu i okrętu macierzystego oraz pozwala na znaczne zwiększenie szybkości oczyszczania zaminowanych obszarów.

Naval Group, jako główny projektant i wykonawca, jest odpowiedzialny za projekt okrętów, ogólną integrację oraz testowanie i oddanie do użytku systemu misji (systemu walki i systemu przeciwminowego). Kership, spółka joint venture Naval Group i Piriou, odpowiada za produkcję dwunastu okrętów, które są montowane w Concarneau i Lanester. Exail Robotics, jako współwykonawca, odpowiada za system bezzałogowców. Większość z nich będzie produkowana w Exailfactory w Ostendzie w Belgia. Serwis okrętów będzie prowadzony w Belgii w ścisłej współpracy pomiędzy Marinecomponent a Naval Group Belgium, z pomocą jej partnera, stoczni Flanders Ship Repair.

MCMPF mają następujące cechy:82,6 m, szerokość 17 m, wyporność 2800 ton, prędkość ponad 15 węzłów, zasięg 3500 mil morskich, załogę złożoną z 63 osób (bazowa 33 ludzi).