3 września w, należącej do koncernu Austal USA, stoczni w Mobile w stanie Alabama odbyła się uroczystość wodowania szybkiego katamaranu transportowego Point Loma (T-EPF-15) typu Spearhead Flight II budowanego dla US Navy.

Przyszły USNS Point Loma jest już 15. szybkim katamaranem transportowym ogólnie i drugim budowanym w ramach zmodyfikowanej odmiany znanej jako Flight II. Podobnie jak inne jednostki budowane w Mobile proces wodowania jest wieloetapowy. Pierwszym jest przetoczenie jednostki z hali, w której był budowany, z wykorzystaniem wielokołowego transportera modułowego typu SPMT (Self-propelled modular transporter) na pokład barki, którą w przypadku EPF 15 była należąca do Crowley Maritime Corporation barka o oznaczeniu 455 9. Holowana przez dwa holowniki trafiła do znajdującego się w dole rzeki, należącego do Austal USA, zakładu remontowego West Campus. Tam SPMT przetoczyły jednostkę do doku pływającego i ustawiły ją na kilblokach. Dopiero wówczas przeprowadzono właściwą fazę wodowania. Po uzyskaniu pływalności przyszły Point Loma został przeholowany z powrotem do stoczni gdzie go zbudowano i zacumowany do nabrzeża, gdzie do działania przystąpił zespół, którego zadaniem jest przygotowanie wszystkich systemów okrętowych do rozpoczęcia prób morskich (tzw. test and activation team). Co warto wspomnieć Austal nie tylko korzystał z usług wspomnianego już Crowley Maritime Corporation, w opisanej operacji wykorzystano bowiem SPMT należące do firmy Berard, podczas gdy operacje holowania zabezpieczały jednostki należące do floty firmy E.N. Bisso & Son tj. Gasparilla oraz Hermes.

Jednostki typu Flight II, których standard reprezentuje Point Loma, charakteryzują się m.in. zwiększonymi możliwościami medycznymi. Zamówienie na jego budowę złożone zostało 26 lutego 2021 roku a stępkę położono 27 czerwca 2023 roku. Wszystkie katamarany typu Spearhead wykonane są całkowicie ze stopów aluminium. Cody legitymuje się wypornością pełną 2500 ton, przy wymiarach 103x28,5x3,83 m. Układ napędowy składa się z czterech szybkoobrotowych silników wysokoprężnych MTU 20V8000 M71L o mocy po 9100 kW (przy pełnej mocy każdy silnik spala 2072 litry paliwa na godzinę rejsu), które poprzez cztery przekładnie redukcyjne ZF 60000NR2H napędzają cztery pędniki wodnostrumieniowe Wartsila WLD 1400 SR. Umożliwia to uzyskanie prędkości maksymalnej do 43 węzłów. Zapas paliwa umożliwia przebycie do 1200 Mm przy 35 węzłach. Na rufie znajduje się lądowisko o wymiarach i wytrzymałości wystarczającej do przyjęcia pojedynczego śmigłowca typu Sikorsky CH-53K King Stallion lub przemiennopłata Bell-Boeing V-22 Osprey. Znajdujący się w rufowej części jednostki, między innymi pod lądowiskiem dla śmigłowca, pokład misyjny ma powierzchnię użyteczną 1863 m² (na całej powierzchni wysokość wynosi 4,75 m) i dostęp do niego jest ułatwiony dzięki opuszczanej rampie ładunkowej na prawej burcie. Wytrzymałość pokładu oraz wspomnianej rampy umożliwia przyjęcie najciężej nawet techniki wojskowej jak np. czołgi podstawowe M1 Abrams. Stała załoga składa się z 42 osób, które do swojej dyspozycji mają dwie kabiny jednoosobowe, sześć dwuosobowych oraz siedem czteroosobowych. Poważną wadą konstrukcyjną wszystkich jednostek tego typu jest ich niestabilność przy wysokiej prędkości i wyższych stanach morza. Już przy prędkości 10 węzłów na spokojnej wodzie przechyły mogą sięgać do 4°, podczas gdy w przypadku jednostek monokadłubowych jest to praktycznie niespotykane. Amplituda przechyłów rośnie wraz ze zwiększaniem prędkości lub pogorszeniem się warunków hydrometeorologicznych. Tym samym uzyskanie prędkości maksymalnej możliwe jest przy stanie morza nie wyższym niż 3 (wysokość fal nie większa niż 1,25 m). Przy stanie morza 4 prędkość spada do 15 węzłów podczas gdy przy piątce katamarany nie mogą poruszać się szybciej niż 5 węzłów.

Aktualnie w stoczni Austal USA w budowie znajduje się jeszcze przyszły Lansing (T-EPF-16). W styczniu 2023 roku US Navy ogłosiło, że w ramach budżetu na 2023 rok zamówione zostały trzy zmodyfikowane jednostki tego typu, które przeklasyfikowane zostały oficjalnie na ekspedycyjne jednostki medyczne (EMS, Expeditionary Medical Ships). Sekretarz marynarki Carlos Del Toro ogłosił że pierwsze dwie jednostki otrzymają swoje nazwy na cześć ośrodków medycznych US Navy tj. Bethesda (T-EMS-1) oraz Balboa (T-EMS-2).