Szwajcarski holding zbrojeniowy RUAG poinformował o sprzedaniu programu samolotu Dornier Do-228 (RUAG Aerospace Services) amerykańskiej firmie General Atomics Europe, działającej w przemyśle ciężkim i energetycznym.

Dornier 228 jest 19-miejscowym samolotem pasażerskim i transportowym z charakterystykami krótkiego startu i lądowania. Prototyp dwusilnikowej maszyny został oblatany w 1981 r., do roku 1997 zbudowano 245 egzemplarzy, które trafiły w większości do niewielkich przewoźników lotniczych na całym świecie. Część samolotów tego typu jest użytkowana przez siły zbrojne i służby mundurowe jako maszyny patrolowe i ratownicze.

RUAG przejął produkcję i utrzymanie eksploatacji Do-228 w 2002 r., po bankructwie Fairchild Dorniera. Zaplanowano opracowanie zmodernizowanej wersji samolotu oznaczonej NG (Next Generation), wyposażonej w nowoczesną awionikę i pięciołopatowe śmigła. Nowy wariant certyfikowano w 2010 r. Montaż końcowy odbywał się w zakładach w Oberpfaffenhofen w Bawarii, ale większość elementów płatowca była budowana w zakładach Hindustan Aeronautics Limited w Indiach, które od 1985 r. produkowały Do-228 w ramach licencji (125 szt.).

Do-228NG nie zdobył jednak popularności, wyprodukowano jedynie dziewięć egzemplarzy. W ubiegłym roku RUAG wystawił program Dornier Do-228 na sprzedaż. Nowy właściciel General Atomics Europe oprócz linii produkcyjnej oraz utrzymania eksploatacji Do-228 zamierza kontynuować obsługę i naprawy (MRO) innych typów samolotów, zachowane zostanie obecne 450 miejsc pracy.

W służbie linii lotniczych pozostaje kilkadziesiąt Do-228, są one używane głównie przez przewoźników operujących w rejonach górskich i trudnych warunkach terenowych, gdzie niezbędne są własności krótkiego startu i lądownia. Największym wojskowym użytkownikiem Do-228 pozostają obecnie siły zbrojne Indii – około 50 egzemplarzy jest używanych przez lotnictwo wojskowe, a 25 przez lotnictwo marynarki wojennej. Dwa patrolowe Do-228MPA są używane przez lotnictwo marynarki wojennej Bangladeszu, taka sama liczba pozostaje na stanie niemieckich Marineflieger, a siedem wykorzystuje marynarka Tajlandii. Trzy samoloty służą w lotnictwie włoskiej armii, kolejne trzy eksploatuje lotnictwo Malawi, dwa inne pełnią zadania poszukiwawczo-ratownicze na Seszelach.