8 maja na stronach Kancelarii Sejmu upubliczniono, kolejną, poselską interpelację dotyczącą kwestii okrętów podwodnych w Marynarce Wojennej. Podobnie jak poprzednia, z lutego bieżącego roku, została skierowana do MON przez Hannę Gill-Piątek (obecnie niezrzeszona).

W dokumencie przesłanym do resortu obrony czytamy, w 2016 r. Ministerstwo Obrony Narodowej zaktualizowało dokument „Plan modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP“. Jak wówczas stwierdzono, „jednym z priorytetowych obszarów (SZ RP) jest rozwój Marynarki Wojennej RP“, w ramach czego „najważniejszym i zarazem najbardziej ambitnym oraz kosztownym programem jest pozyskanie okrętów podwodnych nowego typu ORKA“. „Okręty te mają stanowić zasadniczy element bojowy oraz rozpoznawczy Marynarki Wojennej, a jednocześnie dzięki wyposażeniu w pociski manewrujące będą kluczowym elementem państwowego i sojuszniczego arsenału odstraszania militarnego“, pisało MON w notce prasowej z 29 grudnia 2017 r. Jednocześnie w odpowiedzi na moją interpelację nr 38 928 w sprawie ogłoszenia przetargu na zakup okrętów podwodnych dla Marynarki Wojennej RP w lutym tego roku pan minister Skurkiewicz przekazał informację, że „pozyskanie okrętów podwodnych nowego typu dla Marynarki Wojennej RP w ramach programu ORKA zostało ujęte w >>Planie Modernizacji Technicznej na lata 2021-2035 z uwzględnieniem 2020 roku<<“, który objęty jest klauzulą niejawności, a jednocześnie, że w ministerstwie prowadzone są analizy, których wynikiem ma być wszczęcie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w tej sprawie.

Niestety symbolem flagowego programu modernizacji Marynarki Wojennej przez PiS jest wycofany z użytku w 2017 r. ORP „Kondor“, który 14 kwietnia 2023 r. odbył swój ostatni „rejs“, przeholowany z Portu Wojennego do Basenu Prezydenckiego w Gdyni, gdzie nabył go od Agencji Mienia Wojskowego przedsiębiorca z Nowej Wsi Lęborskiej Andrzej Syldatk. Jedyny pozostały w służbie okręt podwodny Marynarki Wojennej RP – ORP „Orzeł“ – stoi od października 2021 r. „na kołku“ w stoczni. Kolejne daty zakończenia generalnego remontu „Orła“ są przesuwane w czasie. Mnożą się przy tym pytania na temat możliwości szkolenia nowych marynarzy podwodnych i gotowości bojowej samej załogi „Orła“.

Wydarzenie z 14 kwietnia, wywołujące ukłucie w sercu każdego pasjonata marynarki wojennej, oraz skąpa odpowiedź ministra Skurkiewicza w sprawie przetargu na zakup nowych okrętów są słuszną okazją do zadania pytań na temat realizacji sztandarowego programu modernizacji Marynarki Wojennej i obecnego stanu floty okrętów podwodnych SZ RP.

1) Czy Marynarka Wojenna RP zamierza utrzymać okręty podwodne w swojej flocie?

2) Czy w sprawie szkolenia marynarzy okrętów podwodnych (w tym remontowanego ORP „Orzeł“) prowadzona jest współpraca z innymi krajami NATO?

3) Ile pieniędzy poświęcono do tej pory na remont generalny ORP „Orzeł“?

4) Kiedy ORP „Orzeł“ powróci do pełnienia służby?

5) Jakie czynności przeprowadziło ministerstwo od 2020 r. w sprawie realizacji programu ORKA?

6) Ile spotkań odbyło się w sprawie realizacji programu ORKA?

7) Ile raportów przygotowano w sprawie realizacji programu ORKA?

8) Kiedy zakończy się etap analiz i podjęte zostaną decyzje w sprawie zakupu nowych okrętów podwodnych? Proszę podać rozważanych potencjalnych partnerów w realizacji programu.

Przypomnijmy, w odpowiedzi na interpelację z lutego bieżącego roku wiceminister Wojciech Skurkiewicz nie ujawnił żadnych szczegółów dotyczących programu Orka, co jest wynikiem objęcia wieloletniego programu modernizacji technicznej Wojska Polskiego klauzulą niejawności. Co jeszcze jest ważne, w swojej odpowiedzi z lutego wiceminister stwierdził, że, szczegółowe rekomendacje, dotyczące wszystkich aspektów w zakresie dalszej realizacji zadania, obejmujące m.in. możliwe terminy realizacji zadania, wybór partnera strategicznego i sposób pozyskania jednostek oraz potencjalne rozwiązania techniczne, będą efektem przeprowadzonych w resorcie obrony narodowej analiz, poprzedzających wszczęcie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

W przeszłości zainteresowanie dostawą Marynarce Wojennej okrętów podwodnych wyrażały podmioty ze Szwecji (Saab), Republiki Federalnej Niemiec (tkMS) oraz Francji (Naval Group). Nie można wykluczyć, że w przypadku uruchomienia programu, ponownie, głównymi kandydatami do miana dostawcy jednostek podwodnych będą powyższe firmy i państwa.