Prezentację we współpracy z gospodarzami ośrodka w Drawsku Pomorskim zorganizowały, należące do Polskiej Grupy Zbrojeniowej, Wojskowe Zakłady Lotnicze nr 2 S.A. w Bydgoszczy, mielecka firma Eurotech Sp. z o.o. i Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych w Warszawie. Celem przedsięwzięcia była prezentacja w działaniu szerokiej gamy bezzałogowców powietrznych rozwijanych w spółkach PGZ oraz przedsiębiorstwach i instytucjach badawczo-rozwojowych współpracujących z Grupą. Tak szeroko zakrojony pokaz kompetencji Polskiej Grupy Zbrojeniowej w tym zakresie – zarówno na ziemi, jak i w powietrzu – był pierwszą inicjatywą tego typu.
Wśród zaprezentowanych platform lotniczych znalazły się m.in. rozwijany przez konsorcjum spółek PIT-Radwar S.A. i WZL nr 2 S.A. (obie należą do PGZ), we współpracy ze strategicznym podwykonawcą firmą Eurotech, system rozpoznawczy szczebla taktycznego E-310; produkowany przez Eurotech i eksploatowany przez Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia – Imitator Celu Powietrznego do szkolenia naziemnej obrony przeciwlotniczej MJ-7 Szogun systemu Vermin, a także opracowana przez ITWL wielozadaniowa – czterowirnikowa platforma pionowego startu i lądowania Atrax-M.
Demonstrację bezzałogowych systemów powietrznych, oferowanych przez PGZ, obserwowali reprezentanci Ministerstwa Obrony Narodowej, Sił Zbrojnych RP, w tym Sztabu Generalnego WP oraz 12. Bazy Bezzałogowych Statków Powietrznych z Mirosławca, która w przyszłości będzie pełnić funkcję centrum szkolenia i bazowania systemów bezzałogowych w Wojsku Polskim. Nie mogło także zabraknąć przedstawicieli spółek PGZ, które potencjalnie mogłyby brać udział w programach związanych z produkcją i wsparciem eksploatacji systemów bezzałogowych. Pokaz obserwowali też przedstawiciele firmy Eurotech oraz naukowcy z ITWL i WITU.
Największymi możliwościami dysponuje taktyczny system rozpoznawczy z aparatem E-310, oferowany w ramach programu Orlik. W jego skład mają wchodzić: aparaty E-310 (4–5 egzemplarzy), ładunek użyteczny różnorodnego typu (optoelektroniczna głowica obserwacyjna, stacja radiolokacyjna, środki rozpoznania radioelektronicznego), systemy łączności i transmisji danych, naziemna stacja kontrolna, systemy pomocnicze (np. wyrzutnia pneumatyczna) i systemy szkoleniowe.
Bezzałogowiec startuje z wyrzutni pneumatycznej, holowanej przez samochód, na którym umieszczony jest także kontener naziemnej stacji kontroli. Złożone E-310 transportowane są w skrzyniach o wymiarach 3×0,7×0,6 m przez inny samochód. Przejście z położenia marszowego do gotowości operacyjnej zajmuje kilkanaście minut.
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu