Eurofighter Typhoon, to podstawowy typ odrzutowego samolotu bojowego Sił Powietrznych Hiszpanii. W wyposażeniu hiszpańskiego lotnictwa wojskowego jest 70 maszyn tego typu.

Hiszpania utrzymuje jedne z największych sił zbrojnych w Europie. Władze tego kraju patrzą dalekowzrocznie, uznając że w dobie globalizacji rozwijanie własnego potencjału obronnego służy wspólnemu dobru, a zatem i Hiszpanii. Dysponuje ona ponad 150 odrzutowymi samolotami bojowymi, licznymi maszynami wsparcia, transportowymi i szkolnymi. Siły Powietrzne reprezentują bardzo wysoki poziom wyszkolenia, do tego stopnia, że elitarny europejski ośrodek szkolenia lotniczego NATO w ramach programu Tactical Leadership Programme (TLP) ulokowano w Albacete w Hiszpanii.

Hiszpania w swojej Doktrynie Użycia Sił Zbrojnych z 2019 r. zwraca uwagę, że następuje coraz silniejsza globalizacja świata sprawiająca, że ludzie, finanse, usługi i towary swobodnie przemieszczają się przez granicę. Kolejnym wyzwaniem jest rozwój technologii oraz rozwój nowych metod prowadzenia walki, w tym oddziaływania na inne państwa, zarówno powyżej, jak i poniżej tradycyjnego progu wojny. W dalszej części dokumentu zdefiniowano zagrożenie, jako groźbę wynikającą z nieuchronnego wrogiego oddziaływania oraz ryzyko zagrożenia jako potencjalną możliwość wrogiego oddziaływania ze strony tych (oficjalnie uznanych państw oraz nielegalnych aktorów państwowych i niepaństwowych), którzy dysponują takimi możliwościami i mogą mieć potencjalnie wrogie zamiary. Konflikt zbrojny zdefiniowano jako starcie, w którym używane wrogie środki oddziaływania przybierają postać kinetyczną (niszczącą). W dokumencie zwraca się też uwagę, że tradycyjne granice między wojną, pokojem a kryzysem uległy zaciemnieniu, przez co niezwykle trudne jest przygotowanie odpowiedniej odpowiedzi i sposobów przeciwdziałania.
Hiszpania uważa, że jako państwo dysponuje określonymi rodzajami siły. Są to siła jurysdykcji międzynarodowej oraz siła zarządzana wyłącznie przez państwo, czyli siła polityczna, a w niej siła dyplomacji, siła wynikająca z sojuszy, a także siła militarna. Z kolei siła ekonomiczna i informacyjna, to efekt współdziałania organów państwa ze społeczeństwem. Głównym celem wykorzystania siły państwowej przez Hiszpanię jest zapewnienie trwania państwa, zapewnienie jego ciągłości oraz integralności terytorialnej, zapewnienie normalnego funkcjonowania społeczeństwa i instytucji państwowych. Istotne jest też zapewnienie dostępu Hiszpanii do ważnych zasobów i surowców pochodzących z importu, tak by łańcuch dostaw dla państwa pozostał niezakłócony. Hiszpania powinna mieć też możliwość nieskrępowanego eksportu własnych towarów. W drugiej kolejności mają być bronione pozostałe interesy Hiszpanii, czyli utrzymywanie stabilności i pokoju na świecie, a szczególnie w Europie, bo to też służy Hiszpanii. Dlatego solidarność z sojusznikami, by móc liczyć na podobną solidarność w razie potrzeby, ma kluczowe znaczenie i jest również podkreślana w omawianym dokumencie. Oznacza to konieczność wystawiania kontyngentów do różnych misji międzynarodowych, dla wspólnego dobra.

Jeszcze w tym roku ma zostać podpisana umowa na zakup kolejnych 20 samolotów wielozadaniowych Eurofighter Typhoon, których dostawa ma zostać zrealizowana do 2025 r.

Aby przeciwdziałać możliwym zagrożeniom dla bezpieczeństwa, Hiszpania ustanowiła system bezpieczeństwa narodowego. Na czele tego systemu stoi rząd z premierem, a doradza mu Rada Bezpieczeństwa Narodowego (RBN). RBN ma jednak szersze uprawnienia, niż tylko doradztwo, bowiem przygotowuje wytyczne do działania, w czasie wojny, kryzysu i pokoju, by zapewnić bezpieczne funkcjonowanie Hiszpanii. W skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego wchodzi, król, premier, wicepremierzy (dwóch), minister: obrony, finansów, spraw zagranicznych, wewnętrznych, transportu, przemysłu, sprawiedliwości, zdrowia, nauki i innowacji, szef sztabu obronnego (generał), sekretarz stanu ds. bezpieczeństwa, sekretarz stanu ds. zagranicznych w ramach EU, dyrektor narodowego centrum wywiadu, dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Rada ta nadzoruje wcielanie w życie aktów prawnych związanych z bezpieczeństwem. Istotą funkcjonowania tego ciała jest to, by w każdej sytuacji związanej z zagrożeniem bezpieczeństwa maksymalnie wykorzystać wszelkie dostępne środki z zasobów narodowych oraz by koordynować działania na różnych poziomach oraz w różnych obszarach funkcjonalnych.

Obszary monitorowane w sposób szczególny, to bezpieczeństwo cybernetyczne, stabilność ekonomiczna i finansowa, bezpieczeństwo morskie (swoboda i bezpieczeństwo żeglugi oraz rybołówstwa), nienaruszalność przestrzeni powietrznej oraz bezpieczeństwo w kosmosie, bezpieczeństwo energetyczne, zdrowie i bezpieczeństwo obywateli oraz zachowanie nienaruszonego środowiska naturalnego.

Siły zbrojne Hiszpanii

Hiszpańskie Siły Zbrojne, Fuerzas Armadas de España, stoją na straży suwerenności państwa i jego integralności terytorialnej, strzegą jego bezpieczeństwa, bezpieczeństwa obywateli oraz wspierają władze we wszelkich działaniach zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego. W skład sił zbrojnych Hiszpanii wchodzą: Wojska Lądowe (Ejército de Tierra), Siły Powietrzne (Ejército del Aire), Marynarka Wojenna (Armada Española), Gwardia Królewska (Guardia Real), Jednostka Reagowania Kryzysowego (Unidad Militar de Emergencias) oraz Korpus Wspólny (Cuerpos Comunes de las Fuerzas Armadasas). O ile wojska lądowe, czy siły powietrzne nie wymagają wyjaśnienia, to jednak należy nieco powiedzieć o pozostałych formacjach. Gwardia Królewska licząca ok. 1500 żołnierzy wyszkolonych jako komandosi, po części pełni funkcję reprezentacyjną, ale głównie chroni króla i rodzinę królewską oraz obiekty z nimi związane. Jest to jednostka która bierze regularny udział w ćwiczeniach, jej żołnierze są także wysyłani na misje zagraniczne, by nabrali doświadczenia bojowego. Z kolei Jednostka Reagowania Kryzysowego jest złożona z pięciu batalionów reagowania kryzysowego (Batallon de Intervención en Emergencias, BIEM), pułku wsparcia (Regimiento de Apoyo a Emergencias, RAEM) i batalionu łączności (Batallón de Transmisiones, BTUME), ale posiada też własne struktury dowódcze pozwalające na dowodzenie wojskami wydzielonymi z innych rodzajów sił zbrojnych. Z punktu widzenia naszego artykułu najważniejsza jest jednostka lotnicza sił UME (Unidad Militar de Emergencias) znana jako Agrupación de Medios Aéreos, AGRUMEDA.
Ponadto należy wyjaśnić, co to jest ów „wspólny korpus” – Cuerpos Comunes de las Fuerzas Armadas Españolas. Jest to struktura, która grupuje te siły i środki, które są jednolicie organizowane dla całych sił zbrojnych (służba medyczna, prawna, kontrolerów finansowych i księgowych oraz orkiestry wojskowe).