Najnowsze produkty japońskiego przemysłu lotniczego – demonstrator technologii wielozadaniowego samolotu bojowego Mitsubishi X-2 i pierwszy prototyp samolotu komunikacji regionalnej MRJ.

Japonia jest krajem z silnie rozwiniętym przemysłem, zwłaszcza motoryzacyjnym i elektronicznym. Na ich tle przemysł lotniczy jest stosunkowo niewielki. Mimo to w Japonii powstało kilka nowoczesnych typów samolotów i śmigłowców (głównie wojskowych). Poza produkcją gotowych wyrobów japoński przemysł lotniczy jest kooperantem największych światowych producentów samolotów i silników.

Po zakończeniu II wojny światowej zwycięskie mocarstwa nałożyły na Japonię wiele ograniczeń. Wśród nich był zakaz produkcji samolotów, który w praktyce oznaczał likwidację przemysłu lotniczego. Aby przetrwać, japońskie wytwórnie lotnicze musiały przestawić się na produkcję zupełnie innych wyrobów, np. urządzeń dla innych gałęzi przemysłu, pomp, a nawet rowerów. Po wybuchu wojny w Korei Amerykanie złagodzili swoją politykę wobec Japonii, co zaowocowało podjęciem przez japońskie firmy napraw i remontów stacjonujących na Wyspach Japońskich amerykańskich samolotów wojskowych oraz ograniczonej produkcji różnych drobnych elementów (np. odrzucanych zbiorników paliwa). Wkrótce podjęto licencyjną produkcję samolotów i śmigłowców na potrzeby utworzonych w 1954 r. japońskich Sił Samoobrony (Jieitai). W latach pięćdziesiątych powstały także pierwsze po wojnie własne konstrukcje.
Odrodzenie japońskiego przemysłu lotniczego nastąpiło w latach sześćdziesiątych, kiedy to własnymi siłami skonstruowano bardzo udane samoloty turbośmigłowe – pasażerski NAMC YS-11 i dyspozycyjny Mitsubishi MU-2. Obie maszyny trafiły do produkcji seryjnej i były nawet eksportowane. W latach siedemdziesiątych rozpoczęto produkcję wojskowych samolotów odrzutowych, także skonstruowanych samodzielnie w Japonii: transportowego Kawasaki C-1, szkolno-treningowego Mitsubishi T-2 i myśliwsko-bombowego Mitsubishi F-1. W latach osiemdziesiątych powstał samolot szkolno-treningowy Kawasaki T-4 i służący do jego napędu turbinowy silnik odrzutowy IHI F3-30. Aż do lat dziewięćdziesiątych znakomitą większość produkcji stanowiły wszakże maszyny licencyjne. Na licencji produkowano także silniki i wyposażenie.
W ostatniej dekadzie XX i pierwszej XXI wieku w Japonii zainicjowano prace nad kilkoma nowoczesnymi samolotami i śmigłowcami własnej konstrukcji: myśliwskim Mitsubishi F-2 (przy współpracy amerykańskiego koncernu Lockheed Martin), łodzią latającą ShinMaywa US-2, śmigłowcem obserwacyjnym Kawasaki OH-1, śmigłowcem cywilnym Mitsubishi MH2000, morskim samolotem patrolowym Kawasaki P-1, samolotem transportowym Kawasaki C-2 i samolotem komunikacji regionalnej Mitsubishi Regional Jet (MRJ). Rozpoczęto również produkcję własnych silników lotniczych, osprzętu, wyposażenia i awioniki.
Od lat siedemdziesiątych zacieśniano współpracę z największymi światowymi producentami samolotów, śmigłowców i silników lotniczych – amerykańskimi firmami Boeing, General Electric i Pratt & Whitney, europejskimi Airbus, Eurocopter i Rolls-Royce, kanadyjską Bombardier, brazylijską Embraer i innymi. Japońskie firmy zostały ich dostawcami, podwykonawcami lub koproducentami, w kilku przypadkach uzyskując status głównych partnerów programu. W niektórych programach japońskie firmy uczestniczą na zasadzie dzielenia ryzyka i zysków (Risk & Revenue Sharing Partnership, RSP), czyli zwrot z inwestycji następuje dopiero po sprzedaży produktu i uzyskaniu dochodów. Na potrzeby światowych gigantów lotniczych podjęto produkcję części i elementów płatowców i silników, podzespołów, osprzętu, wyposażenia i awioniki. Z upływem czasu udział japońskich wytwórni w międzynarodowych programach lotniczych zwiększał się, dochodząc obecnie w przypadku niektórych typów samolotów, śmigłowców i silników do 30 i więcej procent.