Pakistańscy lotnicy przybyli na obchody stulecia polskiego lotnictwa wojskowego m.in. ze względu na udział Polaków w tworzeniu Royal Pakistan Air Force w drugiej połowie lat czterdziestych ubiegłego wieku. Grupa kilkudziesięciu polskich lotników od 1947 r. służyła w wojskach lotniczych tego kraju; nieliczni z nich, jak najbardziej znany Air Commodore (generał brygady) Władysław Turowicz, pozostali tam do końca życia.
Lekkie wielozadaniowe samoloty myśliwskie JF-17 Thunder, znane również jako FC-1 Xialolong, powstały w kooperacji chińsko-pakistańskiej jako rozwinięcie samolotu myśliwskiego F-7, będącego z kolei wariantem budowanego w ChRL na licencji rosyjskiego myśliwca MiG-21F-13. Projektowanie JF-17 Thunder rozpoczęto pod koniec ubiegłego wieku a oblot miał miejsce 25 sierpnia 2003 r.; napęd samolotu stanowi jeden turbinowy silnik odrzutowy Klimow RD-93 o ciągu maksymalnym 49,4 kN i 85,3 kN z dopalaniem), będący zmodyfikowanym wariantem dobrze u nas znanego RD-33, napędzającego samoloty myśliwskie MiG-29.
Lotnictwo Pakistanu zamówiło ponad 100 wielozadaniowych samolotów myśliwskich JF-17 Thunder; należą one do najtańszych myśliwców tej klasy – ich cenę szacuje się na około 20-25 milionów dolarów (w zależności od standardu wyposażenia i uzbrojenia). W Latach 2007-2013 pakistańskie lotnictwo wojskowe otrzymało 50 egzemplarzy podstawowej wersji oznaczonej Block 1. Pierwsze 10 sztuk zostało zbudowanych w chińskich zakładach Chengdu Aircraft Industry Group w Chengdu, a obecny w Polsce egzemplarz z numerem bocznym 09-111, to pierwszy płatowiec produkcji Pakistan Aeronautical Complex, zbudowany w 2009 r. Wariant Block 1 jest uzbrojony m.in. w działko GSz-23-2 kal. 23 mm, kierowane pociski rakietowe „powietrze-powietrze” średniego zasięgu SD-10 i małego PL-5E II oraz przeciwokrętowe pociski kierowane C-802A. Ulepszona odmiana Block 2, produkowana seryjnie od 2015 r. (do chwili obecnej produkcja przekroczyła 40 sztuk), dysponuje zmodernizowaną awioniką i środkami walki radioelektronicznej. Samoloty mają również otrzymać stałą sondę do zaopatrywania się w dodatkowe paliwo w locie oraz łącze transmisji danych pozwalające na współpracę z innymi samolotami w formacji, w tym samolotami wczesnego ostrzegania i kierowania działaniami lotnictwa.
Większość podzespołów płatowca pochodzi obecnie z pakistańskich zakładów; silniki są importowane z Rosji. Samoloty są budowane w zakładach Pakistan Aeronautical Complex w miejscowości Kamra nieopodal stolicy kraju, Islamabadu. Znajdująca się tamże baza lotnicza Minhas stanowi siedzibę 14 Squadronu „Tail Choppers” oraz 16 Squadronu „Black Panthers”, a wcześniej jednostki doświadczalnej JF-17 TEF. Inne jednostki latające na JF-17 stacjonują w Masroor (2 Squadron „Minhasians”) i Peszawarze (26 Squadron „Black Spiders”), w trakcie formowania w bazie Quetta jest 28 Squadron „Phoenix”.
Radomskie pokazy nie były pierwszą wizytą wielozadaniowych samolotów myśliwskich JF-17 Thunder w Europie – wcześniej myśliwce te, również w barwach pakistańskich, były demonstrowane na salonach lotniczych w Farnborough w 2010 r. oraz w Paryżu w 2015 r.
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu