Flagowy model bizjeta firmy Gulfstream Aerospace – Gulfstream G650. Wraz z odmianą G650ER o wydłużonym zasięgu są to największe, najcięższe i najdroższe samoloty w dotychczasowej historii firmy.

Należąca do koncernu zbrojeniowego General Dynamics firma Gulfstream Aerospace jest jednym z największych i najbardziej znanych w świecie producentów bizjetów, czyli odrzutowych samolotów dyspozycyjnych. Jej specjalnością są duże, luksusowo wyposażone maszyny o międzykontynentalnym zasięgu. Od chwili oblotu pierwszego Gulfstreama w 1958 r. wyprodukowano ponad 2500 egzemplarzy wszystkich modeli. Ponad jedna czwarta amerykańskich przedsiębiorstw z listy Fortune 500 używa samolotów Gulfstream. W wielu krajach maszyny tej marki są wykorzystywane do przewozu głów państw i szefów rządów.

W 2015 r. Gulfstream Aerospace dostarczył klientom 154 w pełni wyposażone samoloty, czyli o cztery egzemplarze (2,7%) więcej niż rok wcześniej. Dało to firmie szóste miejsce wśród światowych producentów samolotów dyspozycyjnych pod względem liczby sprzedanych maszyn. Przychód segmentu lotniczego koncernu General Dynamics – oprócz Gulfstream Aerospace obejmującego także firmę usługową Jet Aviation – wyniósł 8,851 mld dolarów, a zysk z działalności operacyjnej 1,706 mld dolarów. W porównaniu z wynikami osiągniętymi w 2014 r. stanowi to wzrost o (odpowiednio) 2,3% i 5,9%. Pod względem uzyskanego przychodu Gulfstream Aerospace zajął pierwsze miejsce, wyprzedzając kanadyjskiego Bombardiera. Portfel zamówień na koniec 2015 r. osiągnął wartość 13,4 mld dolarów. Do największych rynków zbytu firmy Gulfstream wciąż należą Stany Zjednoczone (45% wartości sprzedaży), ale coraz większe znaczenie zyskuje region Azji i Pacyfiku (zwłaszcza Chiny, Indie i Australia). Prezesem zarządu Gulfstream Aerospace i zarazem wiceprezesem General Dynamics jest Mark L. Burns.

Pod szyldem Grummana

W drugiej połowie lat pięćdziesiątych w firmie Grumman Aircraft Engineering Corporation z Bethpage w stanie Nowy Jork – znanej głównie z budowy samolotów pokładowych dla US Navy – opracowano projekt samolotu dyspozycyjnego (executive transport) G-159 Gulfstream I. Samolot był napędzany dwoma silnikami turbośmigłowymi Rolls-Royce Dart 529 o mocy po 2190 shp i mógł zabrać 12–14 pasażerów. Przeznaczony był do użytku prezesów i członków zarządów wielkich korporacji, którzy chcieli szybko i o różnych porach doby przemieszczać się pomiędzy rozrzuconymi po całym kraju oddziałami swoich firm, uniezależniając się od rozkładowych połączeń lotniczych. Gulfstream I (GI) był pierwszym w świecie samolotem zaprojektowanym specjalnie do takich zadań. Zapoczątkował rozwój nowej kategorii dużych samolotów biznesowych (business aircraft), mających przestronną kabinę zapewniającą podczas podróży komfortowe warunki do pracy i odpoczynku. Prototyp GI został oblatany 14 sierpnia 1958 r. Wydarzenie to jest uznawane za datę narodzin marki Gulfstream. W ciągu jedenastu lat wyprodukowano 200 egzemplarzy GI, w tym dziewięć dla US Navy do szkolenia nawigatorów (oznaczenie wojskowe TC-4C) i jeden dla US Coast Guard (VC-4A).
Następcą GI został G-1159 Gulfstream II (GII), którego pierwszy egzemplarz oblatano 2 października 1966 r. Samolot był napędzany dwoma silnikami turboodrzutowymi Rolls-Royce Spey 511-8 o ciągu po 50,73 kN, umieszczonymi po bokach tylnej części kadłuba. Zastosowano w nim skośne skrzydła i usterzenie w układzie T. GII zabierał 19 pasażerów, osiągał prędkość Ma=0,88 na wysokości 13 716 m i zasięg 6815 km. Był pierwszym samolotem klasy bizjet (business jet), który mógł bez międzylądowania przelecieć nad Atlantykiem ze Stanów Zjednoczonych do Europy. Pierwszy taki przelot odbył się 4 maja 1968 r. Specjalnie na potrzeby produkcji GII 29 września 1967 r. otwarto nową fabrykę w Savannah w Georgii. Do stycznia 1980 r. wyprodukowano 256 egzemplarzy GII, część w wersji o wydłużonym zasięgu, mającej dodatkowe zbiorniki paliwa na końcach skrzydeł. Oprócz podstawowej funkcji samolotów dyspozycyjnych wiele GII służyło jako maszyny doświadczalne do różnych badań i prób, m.in. w NASA do szkolenia pilotów promów kosmicznych w procedurze podejścia do lądowania. Jeden egzemplarz trafił do US Coast Guard jako VC-11A.