13 grudnia firma Saab zawarła umowę z Administracją Zaopatrywania Sił Zbrojnych (FMV, Försvarets materielverk) na dostawę systemów radiolokacyjnych Sea Giraffe 1X dla sił morskich Królestwa Szwecji.

Zgodnie z podpisanym dokumentem Saab dostarczy radary w różnych odmianach, zarówno dostosowanych do wykorzystania w ośrodkach szkoleniowych, jak i na pokładach okrętów wojennych. Nie ujawniono jednak jaką liczbę systemów zamówiono, ani też na jakie jednostki trafią. Wartość podpisanej umowy opiewa na kwotę ok. 340 mln SEK (ok. 29,5 mln EUR), a pierwsze systemy trafić mają jeszcze w bieżącym roku (koniec umowy ustalono na 2026 rok).

Sea Giraffe 1X jest jednym z najbardziej kompaktowych, trójwspółrzędnych systemów radiolokacyjnych dostępnych obecnie na rynku. Pracuje on w paśmie I (8-10 GHz) i dzięki oprogramowaniu ELSS (Enhanced Low, Slow and Small) umożliwia śledzenie poruszających się z niewielką prędkością obiektów o małej skutecznej powierzchni odbicia radiolokacyjnego, sięgającej nawet 0,001 m², podczas gdy maksymalny zasięg wykrywania obiektów powietrznych wynosi do 100 km. Jego antena o kształcie pryzmatycznym, składa się z 24 półprzewodnikowych modułów nadawczo-odbiorczych TRM (Transceiver–Receiver Modules), wyprodukowanych w technologii azotku galu (GaN). Cechuje się przy tym wymiarami 1125x500 mm i masą zaledwie 60 kg wraz z anteną interrogatora IFF (po dodaniu mieszczącej silnik elektryczny podstawy obrotowej masa całkowita wzrasta do 101 kg).

Cechą charakterystyczną opisywanego radaru jest umieszczenie większości elementów elektronicznych wewnątrz samej anteny, do których dostęp jest bardzo wygodny i wymaga odkręcenia jedynie ośmiu śrub, a także zastosowania chłodzenia powietrzem oraz ograniczonego do minimum niezbędnego wyposażenia. Biorąc pod uwagę stosunek możliwości do wymiarów, radar ten powinien stanowić obowiązkowe wyposażenie okrętów i kutrów patrolowych (bez względu na ich wielkość), a także innych okrętów specjalnego przeznaczenia, operujących w bezpośredniej bliskości potencjalnego przeciwnika jak np. okręty rozpoznania radioelektronicznego (SIGINT). Obecnie system ten jest jednak stosunkowo rzadko spotykany, a jeśli już jest wybierany to nie jako podstawowy system radiolokacyjny, ale uzupełniający dla znacznie większego Sea Giraffe 4A (w wersjach zarówno obrotowych, jak i ze stałymi antenami ścianowymi).

Warto wspomnieć, że pierwszym nosicielem Sea Giraffe 1X (tak jak i odmiany 4A) była zbudowana przez stocznię Daewoo Shipbuilding & Marie Engineering na zamówienie Królewskiej Marynarki Wojennej Tajlandii fregata Bhumibol Adulyadej (FFG 471) typu DW-3000F. Obecnie stanowi on także część pakietu modernizacyjnego okrętu desantowego Chang (792) typu 071ET. W przypadku rejonu Morza Bałtyckiego radary Sea Giraffe 1X trafią na pokłady m.in. nowo budowanych korwet typu Pohjanmaa, a także modernizowanych fregat niemieckiego typu Brandenburg.