30 kwietnia ministrowie obrony Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii i Szwecji podpisali dokument określający ogólną wspólną wizję rozwoju nordyckiej współpracy obronnej do 2030 r. w ramach nordyckiego formatu kooperacji wojskowej NORDEFCO. Współpraca w tym formacie ma zostać ściślej zsynchronizowana z regionalnym planowaniem obronnym NATO.

Państwa nordyckie chcą to osiągnąć dzięki intensyfikacji dialogu strategicznego (w zakresie świadomości sytuacyjnej i zarządzania eskalacją), uzyskaniu zdolności do dowodzenia wspólnymi i połączonymi operacjami, współpracy w obszarach przyjmowania wojsk sojuszniczych i wsparcia logistycznego oraz poprawie mobilności wojskowej. Ponadto w celu zwiększenia interoperacyjności i zabezpieczenia łańcuchów dostaw państwa chcą pogłębić kooperację w dziedzinie pozyskiwania uzbrojenia i sprzętu wojskowego (UiSW), w tym wspólnych zakupów oraz wzmocnienia nordyckiej bazy przemysłowej. W deklaracji zastrzeżono, że rozwój ten ma się odbywać zgodnie z procedurami NATO, potrzebami operacyjnymi państw NORDEFCO oraz narzędziami i inicjatywami UE.

NORDEFCO powstało w 2009 r. Nordycka współpraca wojskowa miała być częściowym panaceum na zbyt niskie w stosunku do potrzeb wydatki obronne państw w niej uczestniczących, a także zwiększyć efektywność i przynieść oszczędności w rozwijaniu zdolności sił zbrojnych. Zarazem jednak stanowiła też format kooperacji dla podobnie postrzegających wyzwania w polityce bezpieczeństwa państw regionu, spośród których tylko Norwegia, Dania i Islandia należały do NATO, podczas gdy Szwecja i Finlandia pozostawały poza Sojuszem.

Autorzy: Jacek Tarociński, współpraca: Justyna Gotkowska

Źródło: Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia