8 kwietnia w należącej do koncernu Huntington Ingalls Industries, Inc. stoczni Newport News Shipbuilding (NNS) w Newport News w stanie Wirginia przeprowadzono operację wyprowadzenia z suchego doku superlotniskowca o napędzie atomowym John C. Stennis (CVN 74) typu Nimitz.

Wraz z wydokowaniem okrętu zakład zakończył pierwszy a zarazem najważniejszy etap prac realizowanych w ramach programu wymiany prętów paliwowych i kompleksowego przeglądu połączonego z modernizacją, znanego jako tzw. RCOH (Refueling and Complex Overhaul). John C. Stennis w NNS przebywa od 7 maja 2021 roku a według obecnie obowiązującego, póki co nie modyfikowanego w znaczący sposób, harmonogramu jego powrót do linii spodziewany jest na 2025 rok. Obecnie lotniskowiec został przeholowany do jednego z nabrzeży zakładu gdzie prace w ramach RCOH będą kontynuowane.

W trakcie pobytu w niecce suchego doku na pokładzie CVN 74 zrealizowano znaczną ilość prac tak wewnątrz, jak i na zewnątrz kadłuba. Poza wymianą samych prętów paliwowych wewnątrz obu reaktorów wodnych ciśnieniowych typu Westinghouse A4W o mocy cieplnej 550 MW_,  pracownicy z NNS przeprowadzili inspekcje oraz czyszczenie i malowanie wszystkich zbiorników okrętowych (zarówno tych przeznaczonych na wodę słodką jak i paliwo), wymieniono także setki zaworów, kilometry rur. Zewnętrznie sporo prac zrealizowano w obrębie nadbudówki, w tym także tych polegających na wzmocnieniu jej struktury. Posadowiono także nowy maszt główny. Pracom modernizacyjnym i remontowym poddano także wszystkie systemy wykorzystywane w operacjach lotniczych. Stoczniowcy dokonali przeglądu kadłuba, usuwając powstałe wżery korozyjne, a także pokryli go nową warstwą malarską. Wały napędowe zostały sprawdzone pod kątem osiowości, a wszystkie cztery śruby zostały zdjęte, wypolerowane na wysoki połysk oraz dokładnie pomierzone, dzięki czemu sprawdzono czy spełniają jeszcze założone normy. Pracom malarskim poddano także oba stery płytowe.

Druga faza RCOH, która zaczęła się 8 kwietnia skoncentrowana będzie na instalacji wcześniej zdemontowanych systemów i elementów strukturalnych (które nie wymagają obecności okrętu w suchym doku), modernizacji systemów elektronicznych w tym powiązanych z systemami dowodzenia okrętem, sterowania napędem oraz odpowiedzialnymi za realizację operacji lotniczych na pokładzie. Na tym etapie pracom poddane zostaną także wszystkie pomieszczenia socjalno – bytowe z których korzystać będzie załoga Stennis’a.

John C. Stennis jest siódmym (z 10 zbudowanych) lotniskowcem typu Nimitz, który poddawany jest pracom w ramach RCOH. Po ich zakończeniu okręt będzie gotowy do wypełniania swoich zadań przez kolejne ćwierć wieku. Zamówienie na jego budowę złożono 30 czerwca 1988 roku, stępkę położono 13 marca 1991 roku, wodowanie miało miejsce 13 listopada 1993 roku a do służby okręt przyjęto 9 grudnia 1995 roku. Superlotniskowce typu Nimitz w dalszym ciągu pozostają największymi okrętami które kiedykolwiek zbudowano, wbrew obiegowej opinii często powielanej w różnych źródłach, nigdy nie zostały zdetronizowane pod tym względem przez okręt nowej generacji USS Gerald R. Ford (CVN 78) typu Gerald R. Ford. Należy bowiem pamiętać że wielkość determinuje wyporność a nie długość kadłuba. Okręty typu Nimitz legitymują się wypornością pełną 103 300 ton przy wymiarach kadłuba 332,8 (317,0 na LW) x 76,8 (40,8 na LW) x 11,3 m dla porównania w przypadku Geralda R. Ford’a wartości te wynoszą odpowiednio: 100 000 ton, 333 x 78 x 12 m.