26 maja w trakcie międzynarodowego salonu morskiego i lotniczego LIMA 2023 (Langkawi International Maritime and Aerospace Exhibition) odbywającego się na wyspie Langkawi malezyjskiego archipelagu o tej samej nazwie, poinformowano o zawarciu kolejnej umowy uzupełniającej dotyczącej budowy fregat typu Maharaja Lela (LCS).

Podpisana umowa jest już szóstym kontraktem uzupełniającym jaki zawarto z budowniczym jednostek, stocznią Boustead Heavy Industries Corporation Berhad (BHIC) w Lumut. Nie została ujawniona oficjalna wartość podpisanego aneksu, niemniej poprzednia umowa opiewała na kwotę ponad 430 mln USD. Co warte wspomnienia, 30 stycznia bieżącego roku w dowództwie Sił Morskich Królestwa Malezji TLDM (Tentera Laut Diraja Malaysia) podjęto decyzję o zredukowaniu liczby budowanych fregat typu LCS z sześciu do pięciu. Cały program odnotowuje także znaczące opóźnienia w stosunku do oryginalnego harmonogramu. Obecnie obowiązuje już skorygowany dokument, wg którego prototypowa fregata, przyszła Maharaja Lela ma zostać przekazana przez BHIC w 2026 roku, co oznacza aż siedmioletni poślizg w stosunku do oryginalnej umowy (początkowo przekazanie zaplanowano na 2019 rok, później przełożono na 2024). Przekazanie ostatniego zakontraktowanego okrętu, dla którego zarezerwowano nazwę Tok Janggut, ma nastąpić z kolei w 2029 roku (pięć lat po terminie).

Pierwsze, ujawnione opinii publicznej, problemy z terminowością budowy jednostek zaczęły się pojawiać już na początku 2020 roku. A skończyły się na założeniu sprawy sądowej byłemu prezesowi zarządu stoczni BHIC (16 sierpnia 2022 roku). Media powołując się na malezyjską komisję ds. funduszy publicznych (PAC) wielokrotnie zwracały uwagę na fakt że dokonano przelewu na kwotę ponad 6 mld RM, podczas gdy żaden z okrętów nie został ukończony. Powodem tych problemów, które doprowadziły do sytuacji w której rozważano nawet zakończenie programu mimo tak dużych poniesionych nakładów, były decyzje polityków, którzy za wszelką cenę chcieli by okręty zbudowane zostały w kraju, zamiast u dostawcy projektu tj. we Francji.  Projekt fregat typu LCS powstał na bazie powiększonej wersji, zaprojektowanych przez francuski koncern DCNS (obecnie Naval Group), korwet typu Gowind 2500, której nadano nieoficjalna nazwę Gowind 3100. Francuska oferta pokonała propozycję niemieckiego koncernu tkMS (z projektem MEKO 200) oraz holenderskiego DAMENa (SIGMA 10514). Co ciekawe opcja francuska nie była preferowanym wyborem, TLDM wnioskowało bowiem za pozyskaniem holenderskiej konstrukcji.  Zgodnie z podpisaną w 2011 roku umową o wartości 9 mld RM (1,95 mld EUR) na budowę sześciu okrętów, obejmująca także transfer technologii, wszystkie mają zostać zbudowane przez wspomnianą już stocznię BHIC. Początkowo budowa realizowana była stosunkowo sprawnie i prototypowa jednostka miała rozpocząć próby morskie już w 2018 roku a do służby wejść ,jak już wspomniano, na początku 2019 roku. Kolejne jednostki miały być z kolei przekazywane odbiorcy w półrocznych odstępach. Jak w przypadku wielu podobnych programów morskich, rzeczywistość szybko weryfikuje nazbyt optymistyczne założenia. Tak było i tym razem, otóż położenie stępki prototypowego Maharaja Lela (2501) odbyło się dopiero 8 marca 2016 roku a zwodowano go 24 sierpnia 2017 roku.

Obecnie w stoczni BHIC (poza prototypową jednostką) w różnej fazie zaawansowania znajduje się kolejne trzy okręty, których stępki położono odpowiednio: Syarif Masahor 2502 (28 lutego 2017 roku), Raja Mahadi 2503 (18 grudnia 2017 roku) oraz Mat Salleh 2504 (31 października 2018 roku). Budowy piątej jednostki dla której zabezpieczono imię Tok Janggut 2506 jeszcze nie rozpoczęto.