29 marca ogłoszono, że Raytheon Missiles & Defense otrzymał kolejne zamówienie na produkcję systemów radiolokacyjnych z rodziny AN/SPY-6(V).

Wspomniana umowa nie jest osobnym dokumentem, a drugim już uzupełnieniem oryginalnego, podpisanego 31 marca 2022 roku, kontraktu  N00024-22-C-5500. Wartość bieżącego aneksu opiewa na kwotę 619,2 mln USD, co wraz z wartością początkowej umowy (650,7 mln USD) oraz pierwszego, podpisanego 23 maja 2020 roku, aneksu (422,6 mln USD) daje sumaryczną wartość 1,092 mld USD. Stanowi to zaledwie 36% ujętej, w oryginalnej umowie z marca 2022 roku, wartości umowy rozpisanej na 5 lat. Jedna z klauzul zakłada bowiem wygospodarowanie na ten cel 3 mld USD.

Rodzina systemów radiolokacyjnych AN/SPY-6(V) na dzień dzisiejszy składa się z czterech odmian, których anteny dzięki wykorzystaniu modułów RMA (Radar Modular Assemblies), są skalowane pod względem wielkości i dostosowane do konkretnych nosicieli. Wszystkie pracują w paśmie E/F (2-4 GHz). Pojedynczy moduł RMA legitymuje się wymiarami 61 x 61 x 61 cm, i zbudowany jest z 144 modułów nadawczo–odbiorczych (T/R), w konstrukcji których wykorzystano azotek galu (GaN). Każdy blok RMA to de facto samodzielna stacja radiolokacyjna, zblokowana w większą konstrukcję dla poprawy parametrów pracy. Ich zastosowanie umożliwia znaczne uproszczenie napraw, gdyż wymontowywane będą tylko zniszczone bądź uszkodzone bloki, podczas gdy reszta będzie mogła dalej funkcjonować, choć ze zmniejszoną efektywnością.

Najbardziej zaawansowana odmiana nosi oznaczenia (V)1 i znana jest pod akronimem AMDR (Air and Missile Defense Radar). Składa się z czterech anten każda zbudowana z 37 bloków RMA. Jej nosicielami będą wszystkie niszczyciele rakietowe typu Arleigh Burke budowane w najnowszej odmianie Flight III. Eksploatowane obecnie okręty tego typu ale w starszej wersji Flight IIA (47 jednostek), w ramach modernizacji otrzymają nieco uproszczoną odmianę, AN/SPY-6(V)4, składającą się z 24 RMA (ograniczenie to związane jest z koniecznością wpasowania anteny w miejsce zajmowane przez anteny AS-3159 systemu AN/SPY-1D(V)). Wersja (V)2 jest z kolei jedyną wykorzystującą antenę obrotową, zbudowana z 9 bloków RMA. Znana jest jako Enterprise Air Surveillance Radar (EASR). Ostatnią z odmian jest (V)3, która ze względu na tożsamą liczbę bloków RMA legitymować się będzie takimi samymi parametrami. Jedyną różnicą będzie rodzaj anteny w miejscu obrotowej zastosowane zostaną trzy anteny ścianowe.

System AN/SPY-6(V) trafi na pokłady okrętów siedmiu typów okrętów należących do pięciu skrajnie różnych klas: od superlotniskowców typu Gerald R. Ford (AN/SPY-6(V)3)  oraz Nimitz (AN/SPY-6(V)2), przez śmigłowcowce desantowe typu America Flight I (AN/SPY-6(V)2), okręty desantowe – doki typu San Antonio Batch II (AN/SPY-6(V)2), po niszczyciele typu Arleigh Burke oraz fregaty typu Constellastion (AN/SPY-6(V)3).