Moment odpalenia pocisku Hellfire II z LRSAV.

Pierwsze odpalenie kierowanego pocisku rakietowego AGM-114L Hellfire Longbow z okrętu typu LCS, przeprowadzone w lutym tego roku, to rzadki przykład użycia Hellfire'a z wyrzutni innej niż lotnicza. Wykorzystajmy zatem to zdarzenie jako pretekst do krótkiego przeglądu przypadków zastosowania pocisków rodziny Hellfire jako broni rakietowej klasy „powierzchnia–powierzchnia”.

Temat tego artykułu skupia się na dość wycinkowym aspekcie historii przeciwpancernego pocisku kierowanego Lockheed Martin AGM-114 Hellfire, zatem pomija wiele zagadnień związanych z rozwojem tego pocisku, jako broni lotniczej. Niemniej warto przypomnieć, że AGM-114 skonstruowano jako element wyspecjalizowanego systemu przeciwpancernego, którego głównym komponentem był śmigłowiec AH-64 Apache – nosiciel Hellfire'ów. Miały być one skuteczną bronią przeciw czołgom sowieckiej konstrukcji. Jednak w swym oryginalnym zastosowaniu użyte zostały w zasadzie tylko podczas operacji Desert Strom. Dzisiaj Hellfire'y są kojarzone głównie jako broń bezzałogowców MQ-1 i MQ-9 – „pogromców” półciężarówek japońskiej produkcji oraz narzędzie do przeprowadzania tzw. extrajudicial killings (egzekucje pozasądowe) przez władze Stanów Zjednoczonych poza ich terytorium.
Jednak oryginalnie AGM-114 był bronią przeciwpancerną o bardzo dużym potencjale, czego być może najlepszym przykładem była właśnie, samonaprowadzająca się za pomocą aktywnego radiolokatora pracującego w paśmie milimetrowym, wersja AGM-114L.
Tytułem wstępu warto też odnotować przekształcenia w przemyśle zbrojeniowym Stanów Zjednoczonych związane z historią AGM-114 (zob. kalendarium). Pod koniec lat 80. zaczęła rozpadać się na mniejsze spółki korporacja Rockwell International, a w grudniu 1996 r. jej oddziały branży aero-nautyczno-zbrojeniowej wykupił Boeing Integrated Defense Systems (obecnie Boeing Defense, Space & Security, do którego należy też McDonnell Douglas – producent AH-64). W 1995 r. Martin Marietta połączył się z Lockheedem, tworząc korporację Lockheed Martin, której oddział Missiles & Fire Control (LM MFC) produkuje AGM-114R. Korporacja Westinghouse de facto zbankrutowała w 1990 r. i w ramach restrukturyzacji w 1996 r. sprzedała swój oddział Westinghouse Electronic Systems (elektronika wojskowa) Northrop Grummanowi, który w 2001 r. kupił też Litton Industries. Zaś Hughes Electronics (d. Hughes Aircraft) w 1997 r. połączył się z Raytheonem.

Okrętowy Hellfire

Pomysł uzbrojenia w ppk jednostek pływających – głównie szybkich, działających na wodach przybrzeżnych, pojawił się już dawno. Taki trend można obserwować głównie przy okazji wystaw uzbrojenia morskiego, a inicjatorami takich pomysłów są na ogół producenci ppk, szukający zbytu na swoje pociski.