Jednomiejscowy myśliwiec MiG-35 „702” uzbrojony w pociski „powietrze-powietrze” średniego zasięgu R-77-1 i bliskiej walki powietrznej R-73. Pod kadłubem podwieszony jest zasobnik nawigacyjno-celowniczy I-220/KE. fot. Piotr Butowski

26 stycznia w Łuchowicach, 100 km na południowy wschód od Moskwy, obserwowany na Kremlu na telebimie przez prezydenta Rosji Władimira Putina swój pierwszy oficjalny lot wykonał nowy rosyjski myśliwiec MiG-35 pilotowany przez Michaiła Bielajewa i Stanisława Gorbunowa. Słowo „oficjalny” jest tu na miejscu, ponieważ faktycznie jednomiejscowy MiG-35 „702” wystartował jeszcze 24 listopada 2016 r., a jego dwumiejscowa odmiana „712” – mniej więcej tydzień później.

Następnego dnia, 27 stycznia urządzono dużą prezentację MiG-35 dla szerszej publiczności, w tym dla około dwudziestu zagranicznych attaché wojskowych i prasy. W hali w Łuchowicach pokazano nam jednomiejscowy samolot myśliwski MiG-35S „702”, a następnie na lotnisku zakładowym – lot dwumiejscowego myśliwca MiG-35UB „712”. W hali wystawiono trzy płatowce będące w różnym stadium montażu. Niektóre tabliczki eksploatacyjne w języku angielskim potwierdzają przypuszczenie, że są to samoloty MiG-29M z partii zamówionej przez Egipt. Na prezentacji MiG-35 byli obecni oficerowie egipskich sił powietrznych, w tym generał brygady Amr Sakr.
Myśliwiec ma dwie nazwy używane zamiennie, MiG-29M i MiG-35. To, która nazwa zostaje użyta dla konkretnego samolotu zależy od marketingu. Na przykład, w odmianie zamówionej przez Syrię i przez Egipt jest to MiG-29M (lub M2 w wersji dwumiejscowej), a w odmianie dla Sił Powietrznych Federacji Rosyjskiej – MiG-35S (lub ST albo UB w wersji dwumiejscowej). Oznaczenie wewnętrzne tego samolotu w biurze konstrukcyjnym Mikojana to izdielije 9.41S dla samolotu jednomiejscowego lub 9.47S dla dwumiejscowego; podwersja dla Rosji nazywa się 9.41/9.47SR, zaś dla Egiptu - 9.41/9.47SM.
Zademonstrowane 27 stycznia samoloty z numerami bocznymi „702” i „712” to pierwsze egzemplarze serii wstępnej myśliwca MiG-35 w konfiguracji dla Sił Powietrznych Rosji. Przedtem powstały i przeszły próby dwa egzemplarze doświadczalne: jednomiejscowy „741”, który lata od 3 lutego 2012 r. oraz dwumiejscowy „747” latający od 24 grudnia 2011 r. Samoloty „741” i „747” to prototypy wykonane dla realizacji kontraktu na 12 samolotów myśliwskich MiG-29M/M2 zawartego z Syrią z 2006 r. Z zewnątrz samoloty serii wstępnej „702” i „712” różnią się od prototypów „741” i „747” dodanym odbiornikiem do pobierania paliwa w powietrzu. Wewnątrz jest niewątpliwie inne wyposażenie, odpowiadające zamówieniu rosyjskich sił powietrznych.

Rynek dla MiG-a

Wiktor Bondariew, głównodowodzący Sił Powietrznych Federacji Rosyjskiej powiedział w Łuchowicach, że po ukończeniu prób przez MiG-35 jego rodzaj sił zbrojnych zakupi 30 myśliwców tego typu, a łącznie, w ciągu wielu lat, zakupy mogą dojść do 170 samolotów. Bondariew powiedział, że całość rosyjskiego lekkiego lotnictwa myśliwskiego będzie przezbrojona na MiG-35, co akurat nie jest zbyt optymistyczne, gdyż obecnie Siły Powietrzne Rosji mają tylko jeden pułk operacyjny lekkich samolotów myśliwskich, 14. IAP w Kursku z myśliwcami MiG-29SMT zwróconymi przez Algierię.
Prezydent Połączonej Korporacji Lotniczej (OAK) Jurij Sliusar potwierdził, że zakupy MiG-35 przez rosyjskie Ministerstwo Obrony są zaplanowane w Państwowym Programie Uzbrojenia począwszy od 2019 r., a za granicą już widać podwyższone zainteresowanie tym samolotem. Rosyjski wicepremier Dmitrij Rogozin, nadzorujący przemysł obronny uważa, że właśnie w segmencie lekkich samolotów myśliwskich jest największy potencjał eksportowy i MiG-35 będzie walczył z konkurentami o tę część rynku.