4 kwietnia w Stoczniach Admiralicji (Admirałtiejskije wierfi) w Sankt Petersburgu oficjalnie zakończono prace remontowo–modernizacyjne na pokładzie należącego do sił morskich Algierii konwencjonalnego okrętu podwodnego Akram Pasha (022) proj. 636M.

Akram Pasha zbudowany został w Stoczniach Admiralicji jako druga jednostka proj. 636M dla Algierii (nr stoczniowy 01337). Stępkę położono 27 grudnia 2007 roku, wodowanie odbyło się 9 kwietnia 2009 roku a banderę podniesiono 27 lipca 2010 roku. Do stoczni w Petersburgu okręt wszedł 31 lipca 2021 roku (według innych źródeł nastąpiło to już w kwietniu 2018 roku). 28 marca jednostkę zwodowano oraz przeholowano do nabrzeża gdzie rozpoczęto ostatni etap prac oraz przygotowanie do przekazania.

Okręty podwodne proj. 636M legitymują się wypornością pełną (w położeniu podwodnym) 3100 ton przy wymiarach 73,8 x 9,9 (z rozłożonymi dziobowymi sterami zanurzenia wzrasta do 12,8 m) x 6,6 m. Podczas poruszania się na powierzchni (oraz pod wodą na chrapach) napęd stanowią dwa wysokoprężne agregaty prądotwórcze 4DŁ-42M o mocy po 1500 kW, wytwarzające prąd dla silnika elektrycznego PG 141M o mocy 4266 kW (okręty posiadają pomocniczy silnik elektryczny PG 142 o mocy 110 kW), który z kolei obraca pojedynczym wałem na końcu którego znajduje się siedmiołopatowa, wolnobieżna, śruba napędowa. Tak skonfigurowany układ napędowy umożliwia poruszanie się z prędkością do 12 węzłów na powierzchni oraz do 20 w położeniu podwodnym. Poruszając się na chrapach z prędkością 7 węzłów zapas paliwa umożliwia przebycie do 7500 Mm. Zgromadzona w akumulatorach energia umożliwia z kolei pokonanie do 400 Mm przy prędkości 3 węzłów. Zanurzenie operacyjne wynosi 240 m a maksymalne 300 m.

Uzbrojenie stanowi sześć dziobowych wyrzutni torpedowych kal. 533,4 mm, z których można wystrzeliwać torpedy typów: 53-65KE, TEST-71ME lub pociski rakietowe systemu Club-S (w tym manewrujące typu 3M14E). Zapas torped wynosi do 18 sztuk (w tym cztery Cluby) lub zamiennie do 24 stawianych z wyrzutni torped min DM-1. Wykrywanie celów nawodnych zapewnia pracujący w paśmie I (8-10 GHz) na częstotliwości 9430 MHz (± 30 MHz) radar MRK-50UE Kaskad. System ten posiada także kanał pasywny umożliwiający odbiór sygnałów radiolokacyjnych w zakresie od 1 do 18 GHz. Podstawowym wyposażeniem hydrolokacyjnym jest kompleks MGK 400EM Rubikon. Za prawidłową pracę wszystkich systemów odpowiada system dowodzenia walką MWU-110EM Uzieł. Załoga składa się z 45 osób. A zapas paliwa i prowiantu umożliwia przebywanie okrętu poza miejscem stałej dyslokacji przez okres do 45 dni.

Algieria pozyskała od ZSRR a później Rosji łącznie sześć konwencjonalnych okrętów podwodnych. Proces ten realizowano w trzech transzach w każdej po dwie jednostki. Pierwsza przypada na drugą połowę lat 80., wówczas Algier zakupił dwa okręty proj. 877EKM tj. Rais Hadj Mubarek (012 eks-B 861, w służbie od 29 listopada 1986 roku) oraz El Hadj Slimane (013 eks-B 386, w służbie od  11 maja 1987 roku). Na kolejne zamówienie trzeba było czekać do początku drugiej połowy, pierwszej dekady obecnego wieku. Na początku 2006 roku podpisano bowiem umowę na zakup broni i uzbrojenia, której częścią były dwa okręty proj. 636M, poza Akram Pasha był to Messali el Hadj (021, numer stoczniowy 01336, w służbie od 31 marca 2010 roku). Zamówienie na budowę ostatniej pary podpisano w czerwcu 2014 roku, w jego ramach zakupiono dwa okręty zmodyfikowanego (ale ciągle pokrewnego projektu) 06361 i są to: El Ouarsenis (031, numer stoczniowy 01346, w służbie od 22 września 2018 roku) oraz El Hoggar (032, numer stoczniowy 01347, w służbie od 20 listopada 2018 roku). Na co dzień wszystkie okręty podwodne FNA stacjonują w bazie morskiej w Al-Marsa al-Kabir w zachodniej części Algierii.