Na początku października br. marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych (US Navy) sformowała dywizjon, który otrzyma bezzałogowe samoloty tankowania powietrznego Boeing MQ-25A Stingray.
Dywizjon „pokładowych, bezzałogowych samolotów wielozadaniowych” otrzymał oznaczenie VUQ-10 (Unmanned Carrier Launched Multi-Role Squadron 10). Proces organizacji jednostki rozpoczęto w sierpniu br., w bazie marynarki wojennej NAS Point Mugu w Kalifornii. Dywizjon będzie podlegał skrzydłu dowodzenia, kontroli powietrznej i logistyki ACCLW (Airborne Command & Control Logistics Wing), które wchodzi w skład morskich sił powietrznych Pacyfiku (NAFP). Skrzydłu ACCLW na co dzień podlegają dywizjony pokładowych samolotów wczesnego ostrzegania i kontroli powietrznej E-2 Hawkeye oraz pokładowych samolotów transportowych C-2 Greyhound.
Skrzydło ACCLW nadzoruje program integracji samolotów MQ-25A z lotnictwem pokładowym marynarki (FIT – Fleet Integration Team). Gdy US Navy wprowadza do służby nowe statki powietrzne, zawsze na początek trafiają one do dywizjonów szkolnych (FRS – Fleet Replacement Squadron). Ich rolą jest przygotowanie sylabusów szkoleniowych dla danego typu oraz prowadzenie szkolenia pilotów, załóg oraz personelu technicznego. VUQ-10 będzie pełnił rolę dywizjonu szkolnego dla floty MQ-25A. Dywizjon VUQ-10 będzie też oddelegowywał pododdziały wydzielone do operowania z pokładów amerykańskich lotniskowców. Będzie tak dopóki marynarka nie zacznie formować kolejnych, docelowych dywizjonów VUQ.
Jako pierwsze do przyjęcia na pokład samolotów bezzałogowych MQ-25A zostaną przystosowane dwa lotniskowce typu Nimitz: USS Dwight D. Eisenhower (CVN-69) oraz USS George H.W. Bush (CVN-77). Macierzystą bazą morską obu jednostek jest Norfolk w Wirginii, na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych.
US Navy planuje zakup 72 samolotów bezzałogowych MQ-25A za sumę ok. 13 miliardów dolarów. Docelowo każde z dziewięciu amerykańskich skrzydeł pokładowych (CVW – Carrier Air Wing) ma posiadać na wyposażeniu cztery egzemplarze MQ-25A. Osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej MQ-25A jest planowane w 2024 r.
Boeing buduje cztery prototypy EDM (Engineering Development Model), w ramach tzw. fazy projektowania i rozwoju programu. Ponad rok trwają już prowadzone przez producenta testy na ziemi i w powietrzu prototypu demonstracyjnego oznaczonego jako T1. Został on oblatany 19 września 2019 r. w porcie lotniczym MidAmerica St. Louis Airport w stanie Illinois. T1 autonomicznie przeprowadził manewr kołowania oraz startu. Następnie wykonał lot po zaprogramowanej wcześniej trasie i samodzielnie wylądował.
30 sierpnia 2018 r. Boeing został zwycięzcą w ogłoszonym w październiku 2017 r. przez US Navy przetargu na pokładowy, bezzałogowy samolot tankowania powietrznego CBARS (Carrier-Based Aerial Refueling System). Zgodnie z założeniami programu, MQ-25A ma operować w odległości do 925 km od lotniskowca i mieć możliwości przekazania w powietrzu ok. 6800 kg paliwa poprzez zasobniki podskrzydłowe z giętkimi przewodami. Wymogiem drugorzędnym jest możliwość prowadzenia przez MQ-25A działań zwiadowczo-rozpoznawczych (ISR). MQ-25A ma być napędzany pojedynczym silnikiem Rolls-Royce AE 3007 o ciągu 42 kN. Silnik ten jest instalowany również w kupowanych obecnie przez US Navy samolotach bezzałogowych Northrop Grumman MQ-4C Triton.
Wdrożenie floty MQ-25A ma pozwolić na „zwolnienie” z roli samolotów tankowania powietrznego myśliwców pokładowych F/A-18E/F Super Hornet. Wykonywanie tych zadań przez Super Hornety przyczynia się do zwiększania ich zużycia oraz, przede wszystkim, osłabia możliwości ofensywne skrzydeł pokładowych US Navy.
(fot. Boeing)
Podobne z tej kategorii:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
