Turecki Komitet Wykonawczy Przemysłu Obronnego SSIK (Savunma Sanayi İcra Komitesi), zdecydował o rozpoczęciu prac nad projektem niszczyciela obrony przeciwlotniczej HSHM (Hava Savunma Harbi Muhribi) typu TF-2000.

Podczas ostatniego spotkania komitetu, dyrektor generalny służb technicznych przy Ministerstwie Obrony wygłosił bardzo istotne oświadczenie w kwestii rozpoczęcia prac projektowych nowych jednostek, a także alokowania wstępnie wymaganych funduszy na ten cel. Prototypowa jednostka, dla której nie wybrano jeszcze oficjalnie nazwy, zbudowana zostanie przez, należącą do państwowego koncernu zbrojeniowego ASFAT (Askeri Fabrika ve Tersane İşletme), stocznię w Istambule.

Głównym zadaniem nowo projektowanych okrętów ma być wykrywanie i zwalczanie środków napadu powietrznego, ze szczególnym uwzględnieniem pocisków manewrujących oraz naddźwiękowych pocisków przeciwokrętowych, które mogłyby stanowić zagrożenie dla terytorium Turcji lub ochranianego zespołu okrętów. HSHM legitymować mają się wypornością ok. 8500 ton przy wymiarach 166 x 21,5 x 4,96 m, staną się tym samym największymi jednostkami zaprojektowanymi i zbudowanymi w ramach narodowego programu morskiego znanego jako Milli Gemi (MiLGEM).

Przypomnijmy program ten oryginalnie zakładał budowę łącznie 12 okrętów trzech podtypów: korwet typu Ada (cztery jednostki w służbie od 2011 roku), fregat typu Istanbul (cztery okręty w budowie w różnych fazach) oraz niszczycieli typu HSHM (powstać mają również cztery jednostki). W kwestii niszczycieli przeciwlotniczych pojawiają się tezy o konieczności zwiększenia ich liczebności do ośmiu okrętów w dwóch transzach po cztery. Prototypowy niszczyciel do służby ma wejść już w 2027 roku. Napęd nowych okrętów skonfigurowany zostanie w układzie CODOG z dwiema turbinami gazowymi oraz dwoma silnikami wysokoprężnymi, które poprzez dwie przekładanie zbiorczo–redukcyjne obracać będą dwoma wałami ze śrubami nastawnymi. Prędkość maksymalna przekraczać ma 28 węzłów, a ekonomiczną ustalono na 18 w., przy której zasięg wynieść ma 5000 Mm.

Turcja podobnie jak Niemcy (fregaty typu F125 czy F126) założyła, że ich niszczyciele będą mogły operować z dala od miejsca stałej dyslokacji nawet przez 180 dni. Podczas prac nad wstępnym projektem tych okrętów dużą uwagę poświęcono redukcji wszystkich pól fizycznych ze skuteczną powierzchnią odbicia na czele. Jedną z cech charakterystycznych dla jednostek budowanych w ramach MiLGEM jest bardzo wysoki lub zbliżony, niemal do 100%, wkład własnego przemysłu w kwestiach systemów elektronicznych i uzbrojenia.

Główny uzbrojeniem ofensywnym HSHM będą zatem krajowe pociski przeciwokrętowe Atmaca w liczbie 16 sztuk, zwalczanie szeroko pojętych środków napadu powietrznego realizowane będzie z wykorzystaniem pocisków średniego zasięgu Hisar-RF oraz dalekiego zasięgu Siper Block 1, wystrzeliwanych z łącznie 64 komór wyrzutni VLS typu Roketsan MIDLAS (Milli Dikey Atım Lançer Sistemi). Z wyrzutni tych będzie można także w niedalekiej przyszłości wystrzeliwać pociski manewrujące Tubitak-Sage Gezgin. Ostatnią linię obrony przed zbliżającymi się pociskami zapewnić mają dwa artyleryjskie systemy GÖKDENİZ kal. 35 mm. Na pokład trafić ma także system laserowy Nazar LETS. Wykrywanie i śledzenie obiektów powietrznych oraz nawodnych, jak również naprowadzania na nie wystrzelonych pocisków zapewnić ma z kolei zintegrowany system radiolokacyjny Aselsan ÇAFRAD (Çok Amaçlı Faz Dizinli Radar) wyposażony w anteny ścianowe z łącznie 10 000 układów nadawczo–odbiorczychwykonanych w technologii azotku galu (GaN). W skład całego systemu wchodzą cztery główne podsystemy radiolokacyjne: pracujący w paśmie I/J (8-10 GHz) radar wielofunkcyjny ÇFR (Çok Fonksiyonlu Radar) o zasięgu 150 km umożliwiający śledzenie powyżej 1000 obiektów, pracujący na fali ciągłej w paśmie I/J system podświetlania celów AYR (Aydınlatma Radarı), pracujący w paśmie E/F (2-4 GHz) radar dalekiego zasięgu UMR (Uzun Menzilli Radar) umożliwiający wykrywanie i śledzenie ponad 2000 środków napadu powietrznego z odległości do 450 km oraz system IFF (Elektronik Taramalı IFF).

Na rufie znajdować się będzie lądowisko dla śmigłowców o masie do 15 ton wraz z dwoma hangarami. Poza maszynami załogowymi nowe niszczyciele będą także wykorzystywać bezzałogowe aparaty latające typu GİHA (Gemiye Konuşlu İnsansız Hava Aracı). Załoga składać ma się ze 130-150 osób.