Zaloguj
reklama Rekord
reklama Rekord

Navantia uruchomiła siłownie dwóch okrętów podwodnych

Prototypowy okręt podwodny typu S-80 Isaac Peral podczas pierwszego uruchomienia silników wysokoprężnych. Fot. Navantia

17 listopada hiszpański koncern stoczniowy Navantia poinformował o równoległym uruchomieniu silników wysokoprężnych na okrętach podwodnych Isaac Peral (S-81) i Galerna (S-71), które nastąpiło pięć dni wcześniej w stoczni w Kartagenie.

Isaac Peral jest prototypową jednostką typu S-80, czyli pierwszych okrętów podwodnym zaprojektowany i zbudowany współcześnie w całości w Hiszpanii. Natomiast Galerna jest jednym z dwóch hiszpańskich okrętów typu S-70 (francuski typ Agosta) pozostających jeszcze w służbie, który przeszedł właśnie generalny remont zrealizowany przez Navantię, mający wydłużyć jego służbę w związku z opóźnieniami programu budowy okrętów typu S-80.

Historia programu budowy nowych hiszpańskich ‘submarinos’ sięga września 2003 r., kiedy to rząd zatwierdził zakup nowych okrętów dla Armada Española. 24 marca 2004 r., między przedsiębiorstwem Izar (poprzednik Navantii) a Ministerstwem Obrony popisana została umowa na budowę czterech okrętów podwodnych typu S-80. Zakładano wówczas, że pierwszy okręt zostanie dostarczony w październiku 2011 r., zaś pozostałe w rocznych odstępach.

W listopadzie 2012 r. Navantia poinformowała hiszpańską marynarkę wojenną o poważnych problemach technicznych dotyczących masy tych jednostek. Z powodu błędu w czasie projektowania okazało się, że będzie ona o 100 ton większa niż zakładano, co zagrażało pływalności okrętu w położeniu nawodnym. W celu likwidacji problemu z pływalnością konieczna była pomoc amerykańskich specjalistów i zmodyfikowanie pierwotnego projektu. Konieczne było dodanie trzech nowych sekcji kadłuba, przez co zwiększeniu uległa długości okrętów z 71 do 81 m, a także powiększyła się wyporność tych jednostek z ok. 2200 do ok. 3000 t.

W lipcu 2016 r. Ministerstwo Obrony w Madrycie zaakceptowało wyniki krytycznego przeglądu programu budowy tych okrętów i uznano, że jest on gotowy do odmrożenia i ponownego przejścia do fazy produkcyjnej. 19 grudnia 2018 r. podpisana została umowa na dostarczenie czterech okrętów według zmodyfikowanego projektu. Pozwoliło to na wznowienie prac konstrukcyjnych przy budowie poszczególnych jednostek. Stopień zaawansowania pierwszego z nich uniemożliwił kontynuowanie prac przy nim po zmianie projektu. Tak, więc jego budowa musiała rozpocząć się od nowa, zaś jego kadłub, jedynie bez sekcji dziobowej, czeka na decyzję o dalszych losach w stoczni w Kartagenie

Ostatecznie Isaac Peral został wytoczony z hali stoczniowej 20 kwietnia 2021 r., ochrzczony przez następczynię tronu księżniczkę Eleonorę dwa dni później, zaś zwodowany 7 maja br. Według aktualnych planów ma on wyjść na próby morskie na początku 2022 r., a banderę podniesie rok później. Zgodnie z deklaracjami jednostka ta ma osiągnąć gotowość operacyjną w drugiej połowie 2023 r., chociaż bardziej realne jest, że nastąpi to w 2024 r.

Równolegle z testami prototypu, prowadzonymi jak na razie przy stoczniowym nabrzeżu, rozpoczął się proces przygotowania systemu wsparcia eksplantacji typu S-80. 12 listopada br. Navantia poinformowała, że Ministerstwo Obrony, za pośrednictwem Generalnej Dyrekcji Uzbrojenia i Materiałów (DGAM), podpisało z nią porozumienie, na mocy którego firma ta utworzy i uruchomi biuro techniczne ds. wsparcia eksploatacji okrętów podwodnych typu S-80. Dzięki tej umowie możliwe jest rozpoczęcie prac nad przygotowaniem programu zabezpieczenia eksploatacji tych okrętów przez cały okres ich użytkowania, który rozpocznie funkcjonowanie po wejściu do służby prototypowej jednostki. Jest to o tyle znamienne, że po raz pierwszy Navantia została bezpośrednio włączona w system logistycznego utrzymania okrętów Armada Española.

Wodowanie przy pomocy doku pływającego w stoczni w Kartagenie okrętu podwodnego Galerna. Fot. Navantia

Natomiast okręt podwodny Galerna jest pierwszą z czterech jednostek typu S-70, czyli zbudowanych w Hiszpanii na podstawie licencji francuskich okrętów typu Agosta. Jednostka ta została zwodowana 5 grudnia 1981 r., zaś banderę podniosła 21 stycznia 1983 r. Poza Galerną w składzie hiszpańskiej marynarki wojennej pozostaje jeszcze tylko jeden okręt tego typu - Tramontana. Natomiast dwa pozostałe zostały wycofane. Siroco w wyniku kryzysu gospodarczego już 26 czerwca 2012 r., zaś Mistral 10 czerwca 2020 r.

Okres eksploatacji Galerny, podobnie jak i innych jednostek tego typu, miał wynosić 30 lat, podczas których miały one przejść cztery remonty główne.Jednak w związku z opóźnieniami programu budowy ich następców, latem 2017 r. zdecydowano, że w celu wydłużenia czasu jego służby przejdzie on kosztem 40 mln EUR kolejny, piąty remont, który miał się zakończyć się na przełomie lat 2019/2020. Również w przypadku prac remontowych nie udało się dotrzymać planowanych terminów. Ostatecznie Galerna opuściła halę stoczni w Kartagenie została ponownie zwodowana dopiero 8 października br. Na próby morskie ma ona wyjść w styczniu 2022 r., zaś pozostać w eksplantacji do 2028 r., czyli czasu, w którym w służbie ma się znaleźć większość okrętów podwodnych typu S-80.

Teldat

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przemysł zbrojeniowy

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Siły Powietrzne

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Samoloty i śmigłowce
Uzbrojenie lotnicze
Bezzałogowce
Kosmos

WOJSKA LĄDOWE

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Wozy bojowe
Artyleria lądowa
Radiolokacja
Dowodzenie i łączność

MARYNARKA WOJENNA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Okręty współczesne
Okręty historyczne
Statki i żaglowce
Starcia morskie

HISTORIA I POLITYKA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Historia uzbrojenia
Wojny i konflikty
Współczesne pole walki
Bezpieczeństwo
usertagcalendar-fullcrosslisthighlightindent-increasesort-amount-asc