29 października w dowództwie Armada Española w Madrycie sformalizowano bilateralną umowę pomiędzy hiszpańskim koncernem stoczniowym Navantia a Arabią Saudyjską na budowę kolejnej partii korwet dla sił morskich tego azjatyckiego państwa.

Wspomniana umowa, co ciekawe, podpisana została przez dwóch wysokich rangą oficerów tzn.: szefa sztabu Królewskiej Marynarki Wojennej Arabii Saudyjskiej generała porucznika Mohammada Bin Abdulrahman Bin Hamed Al-Gharibi’ego oraz szefa sztabu Armada Española (AJEMA, Jefe de Estado Mayor de la Armada) admirała (Almirante) Antonio Piñeiro Sáncheza. Co warto wspomnieć nie jest to osobna umowa a de facto aneks do oryginalnej umowy podpisanej 12 lipca 2018 roku, która stanowiła pierwszą fazę programu o nazwie Sarawat. Jego celem było pozyskanie pięciu korwet bazujących na projekcie znanym jako typ Avante 2200, znanych jako typ Al. Jubail. 7 marca bieżącego roku Navantia przekazała odbiorcy ostatni okręt, któremu nadano nazwę Unayzah (C550, Navantia dostarczyła Arabii Saudyjskiej ostatnią korwetę/ZBiAM.pl). Obecne porozumienie dotyczy pozyskania serii liczącej trzy okręty zbudowane w ramach tego samego projektu. Póki co nie ujawniono wartości podpisanej umowy, nie mniej jednak warto wspomnieć że oryginalna opiewała na kwotę ok. 1,8 mld EUR (plus dodatkowo 975 mln EUR na transfer technologii do Arabii Saudyjskiej).

Zbudowane dla Arabii Saudyjskiej korwety legitymują się wypornością pełną ok. 2470 ton przy wymiarach 104 x 14,0 x 3,8 m. Napęd oparty jest całkowicie o silniki wysokoprężne i skonfigurowany został w układzie CODAD z czterema silnikami MTU 12V 1163 TB93 o mocy po 4440 kW każdy, które poprzez dwie przekładnie zbiorczo-redukcyjne Renk obracają dwoma wałami napędowymi ze śrubami nastawnymi typu Wärtsilä 5C11. Umożliwia to rozpędzenie okrętu do prędkości 24 węzłów i uzyskanie zasięgu operacyjnego 3500 Mm przy prędkości ekonomicznej 18 węzłów. Podstawowe uzbrojenie artyleryjskie składa się z pojedynczej armaty Leonardo 76mm/62 SR. Na pokładzie dziobowym umieszczono dwie ośmiokomorowe wyrzutnie VLS typu Sylver A50 dla pocisków przeciwlotniczych MBDA VL MICA. Ostatnią rubieżą przed zagrożeniem ze strony środków napadu powietrznego jest 35 mm system Rheinmetall GDM-008 Millennium.  Dodatkowo obronę przed zagrożeniem o charakterze asymetrycznym zapewnią dwa pojedyncze zdalnie sterowane stanowiska ogniowe Nexter Narwhal kal. 20 mm. Zwalczanie wrogich okrętów nawodnych a także obiektów naziemnych zapewnią z kolei kierowane pociski MBDA MM40 Exocet Block 3C. Okręty zdolne są także do realizacji zadań wykrywania i zwalczania zagrożenia ze strony okrętów podwodnych poprzez wykorzystanie pokładowego śmigłowca Lockheed Martin MH-60R Seahawk (lądowisko dostosowane do obsługi maszyn o masie do 10 ton) oraz dwóch potrójnych wyrzutni torped lekkich kal. 324 mm. Podstawowym system radiolokacyjnym jest z kolei trójwspółrzędny, pracujący w paśmie E/F (2-4 GHz) radar Leonardo Kronos Naval. Optymalne działanie wszystkich zainstalowanych systemów zapewni opracowany przez saudyjskich inżynierów system dowodzenia o nazwie Hazem (powstały na bazie wspomnianego wcześniej transferu technologii).