13 marca w stoczni Garden Reach Shipbuilders & Engineers Ltd (GRSE) w Kalkucie odbyło się jednoczesne wodowanie dwóch jednostek przeznaczonych do zwalczania okrętów podwodnych, szczególnie w tak wymagających rejonach jakimi są wody przybrzeżne typu ASW SWC (Anti-Submarine Warfare Shallow Water Craft), budowanych dla sił morskich Indii.

Okrętom tym nadano imiona Agray (P 35 nr stoczniowy 3033) oraz Akshay (P 36 nr stoczniowy 3036). Chrztu dokonała Neeta Chaudhari przewodnicząca stowarzyszenia pomocy rodzinom sił powietrznych (IFFWA), a prywatnie żona szefa Sztabu Sił Powietrznych Indii gen. Vivek Ram Chaudhariego. 

Okręty te należą one do serii ośmiu jednostek, których budowa została zlecona temu zakładowi a które określane są jako typ Arnala (okręty budowane przez stocznię Cochin Shipyards Ltd. (CSL) w Koczin ochrzczone zostały typem Mahe). Nadane 13 marca nazwy odziedziczono po eksploatowanych od 1989 roku korwetach typu Abhay (rosyjskiego projektu 1241PE, obecnie w służbie pozostaje tylko prototypowy Abhay P 33 podczas gdy Agray P 36 wycofany został ze służby 27 stycznia 2017 roku). Obecne wydarzenie jest o tyle znaczące że zwaśniony sąsiad realizuje obecnie program zakupów nowych okrętów podwodnych typu Hangor (https://zbiam.pl/w-pakistanie-polozono-stepke-drugiego-okretu-podwodnego). Nie jest to pierwsza uroczystość w Indiach podczas której na wodę spuszczanych jest więcej niż jeden kadłub. Pierwsze tego typu wydarzenie w trakcie którego zwodowano aż trzy jednostki typu Mahe jednocześnie  miało miejsce 30 listopada ubiegłego roku (https://zbiam.pl/potrojne-wodowanie-w-indiach).

Okręty o tej dość ciekawej klasyfikacji (ASW SWC) zostały zaprojektowane specjalnie z myślą o wykrywaniu i neutralizacji zagrożenia ze strony jednostek podwodnych w bezpośredniej bliskości lądu, koordynacji działań lotnictwa w zwalczaniu okrętów podwodnych, a także wykonywania misji o charakterze ratowniczym. Indyjski Komitet Gabinetowy ds. Bezpieczeństwa wyraził zgodę na pozyskanie łącznie 16 okrętów tego typu już w grudniu 2013 roku, postępowanie przetargowe Ministerstwo Obrony Indii rozpisało z kolei w czerwcu 2014 roku zapraszając do uczestnictwa najważniejsze hinduskie stocznie w tym:  Larsen & Toubro Ltd (L&T), ABG Shipyard Limited, Reliance Naval and Engineering Limited (R-Naval), Goa Shipyard Limited (GSL), Cochin Shipyards Ltd. (CSL) oraz Garden Reach Shipbuilders & Engineers Ltd (GRSE). W 2017 roku zwycięzców tego postępowania, którymi zostały ex aequo dwa z wymienionych powyżej zakładów: GRSE oraz CSL. Stosowne umowy, o dokładnie takiej samej wartości początkowej wynoszącej 790 mln USD na budowę po osiem okrętów na zakład, podpisano odpowiednio 29 oraz 30 kwietnia 2019 roku. W obu przypadkach umowa ta zawierała klauzulę dotyczącą przekazania pierwszych jednostek po upływie 42 miesięcy od momentu podpisania umów, podczas gdy kolejne mają być przekazywane w regularnych interwałach.

Okręty typu Arnala legitymować się będą nieco innymi wymiarami niż budowane równolegle (w ramach tego samego projektu) jednostki typu Mahe. Ich wyporność pełna osiągnąć ma wartość 900 ton przy wymiarach 77,6 x 10,5 x 2,7 m. (jednostki „bliźniacze” charakteryzują się następującymi wartościami: 750 ton, 78,0 x 11,26 x 2,7 m). Maksymalna prędkość wyniesie 25 węzłów a zasięg przy 14 węzłach oszacowano na 1800 Mm. Będą to największe okręty we Flocie Indii napędzane z wykorzystaniem pędników wodnostrumieniowych. Okręty otrzymają kompleksowe wyposażenie hydrolokacyjne składające się zarówno ze stacji kadłubowej (HMS) jak i holowanej o zmiennej głębokości zanurzania, pracującej na niskiej częstotliwości (VDS). Główne uzbrojenie przeznaczone do neutralizacji wykrytego zagrożenia składać się będzie z pojedynczej 12 prowadnicowej wyrzutni rakietowych bomb głębinowych Larsen & Toubro IRL (Indigenous Rocket Launcher), kal. 212 mm, które są licencyjną, zmodyfikowaną wersją sowieckiego systemu RBU6000 Wykorzystują one standardową amunicję RGB60, ale mogą także wystrzeliwać pociski zakłócające systemu Kavach Mod. 1 (były jedynym wzorem uzbrojenia obecnym na pokładach „trojaczków: w chwili wodowania).  Innym wzorem uzbrojenia będzie sześć pojedynczych wyrzutni lekkich torped kal. 324 mm dla pocisków Advanced Light Torpedo (TAL) Shyena. Uzbrojenie obronne składać się będzie natomiast z pojedynczej armaty CRN-91 (Close Range Naval-91) produkcji Ordnance Factory Medak (OFMK) wykorzystujący armatę powstałą z modyfikacji rosyjskiej 2A42 oraz dwóch zdalnie sterowanych systemów OFT z WKM kal. 12,7 mm. Stała załoga składać się będzie z 57 osób w tym 7 oficerów. Obecnie w stoczni GRSE prowadzone są prace nad siedmioma okrętami, z których cztery zostały już zwodowane, podczas gdy w CSL wszystkie osiem jednostek znajduje się na różnych etapach. Okręty opisywanego typu zaprojektowane i budowane są całkowicie w oparciu o własny przemysł, zgodnie z propagowaną od kilku lat przez hinduski rząd, polityką niezależności gospodarczej Indii (Aatmanirbhar Bharat).