30 listopada w stoczni Cochin Shipyards Ltd. (CSL) w Koczin w południowo -zachodniej części Indii odbyło się jednoczesne wodowanie aż trzech jednostek przeznaczonych do zwalczania okrętów podwodnych w rejonach przybrzeżnych ASW SWC (Anti-Submarine Warfare Shallow Water Craft), budowanych dla sił morskich Indii.

Okręty te otrzymały nazwy: Mahe, Malwan oraz Mangrol. Należą do serii ośmiu jednostek tego typu, których budowy podjęła się stocznia CSL. Wodowanie aż trzech okrętów w tym samym czasie jest niezwykle rzadko praktykowane, w tym przypadku z oczywistych względów zdecydowano się na wykonanie tej operacji w niecce suchego doku, a każdy z nich został indywidualnie ochrzczony. ASW SWC zgodnie z decyzja Ministerstwa Obrony Indii otrzymują nazwy na cześć portów o strategicznym znaczeniu dla tego państwa.

Okręty o tej dość ciekawej klasyfikacji zostały zaprojektowane specjalnie z myślą o wykrywaniu i neutralizacji zagrożenia ze strony jednostek podwodnych w bezpośredniej bliskości lądu, koordynacji działań lotnictwa w zwalczaniu okrętów podwodnych, a także wykonywania misji o charakterze ratowniczym. Neutralizacja zagrożeń ze strony sił podwodnych potencjalnego przeciwnika do niedawna wykonywały korwety typu Abhay (rosyjskiego projektu 1241PE, obecnie w służbie pozostaje tylko prototypowy Abhay P 33). Indyjski Komitet Gabinetowy ds. Bezpieczeństwa wyraził zgodę na pozyskanie 16 okrętów sklasyfikowanych jako ASW SWC już w grudniu 2013 roku, postępowanie przetargowe Ministerstwo Obrony Indii rozpisało w czerwcu 2014 roku zapraszając do uczestnictwa następujące stocznie:  Larsen & Toubro Ltd (L&T), ABG Shipyard Limited, Reliance Naval and Engineering Limited (R-Naval), Goa Shipyard Limited (GSL), Garden Reach Shipbuilders & Engineers Ltd (GRSE), oraz Cochin Shipyards Ltd. (CSL). W 2017 roku ogłoszono, że postępowanie to wygrały ex aequo dwie stocznie GRSE oraz CSL a stosowne umowy na ich budowę podpisano pod koniec kwietnia 2019 roku. Pierwszą dotycząca budowy ośmiu okrętów, opiewająca na kwotę 790 mln USD, ze stocznią GRSE podpisano 29 kwietnia 2019 roku a dzień później podobny kontrakt na taką samą liczbę okrętów o takiej samej wartości zawarto ze stocznią CSL. W obu przypadkach umowa zawierała klauzulę dotyczącą przekazania pierwszych jednostek po upływie 42 miesięcy od momentu podpisania umów, podczas gdy kolejne mają być przekazywane w regularnych interwałach. Położenie stępki przyszłego Mahe miało miejsce 30 sierpnia 2022 roku, podczas gdy budowę Malwan i Mangrol zainicjowano 21 lutego bieżącego roku (https://zbiam.pl/polozono-stepki-dwoch-kolejnych-okretow-dla-indii). Obecnie w stoczni GRSE prowadzone są prace nad siedmioma okrętami, z których cztery zostały już zwodowane, podczas gdy w CSL poza zwodowaną trójką, prowadzone są zaawansowane prace przy pozostałych pięciu. Okręty opisywanego typu zaprojektowane i budowane są całkowicie w oparciu o własny przemysł, zgodnie z propagowaną od kilku lat, przez hinduski rząd, polityką niezależności gospodarczej Indii (Aatmanirbhar Bharat).

ASW SWC legitymować się będą  wypornością pełną 750 ton oraz wymiarami 7,6 x 11,26 x 2,7 m. Maksymalna prędkość wyniesie 25 węzłów a zasięg przy 14 węzłach oszacowano na 1800 Mm. Będą to największe okręty we Flocie Indii napędzane z wykorzystaniem pędników wodnostrumieniowych. Okręty otrzymają kompleksowe wyposażenie hydrolokacyjne składające się zarówno ze stacji kadłubowej (HMS) jak i holowanej o zmiennej głębokości zanurzania, pracującej na niskiej częstotliwości(VDS). Główne uzbrojenie przeznaczone do neutralizacji wykrytego zagrożenia składać się będzie z pojedynczej 12 prowadnicowej wyrzutni rakietowych bomb głębinowych Larsen & Toubro IRL (Indigenous Rocket Launcher), kal. 212 mm, które są licencyjną, zmodyfikowaną wersją sowieckiego systemu RBU6000 Wykorzystują one standardową amunicję RGB60, ale mogą także wystrzeliwać pociski zakłócające systemu Kavach Mod. 1 (były jedynym wzorem uzbrojenia obecnym na pokładach „trojaczków: w chwili wodowania).  Innym wzorem uzbrojenia będzie sześć pojedynczych wyrzutni lekkich torped kal. 324 mm dla pocisków Advanced Light Torpedo (TAL) Shyena. Uzbrojenie obronne składać się będzie natomiast z pojedynczej armaty CRN-91 (Close Range Naval-91) produkcji Ordnance Factory Medak (OFMK) wykorzystujący armatę powstałą z modyfikacji rosyjskiej 2A42 oraz dwóch zdalnie sterowanych systemów OFT z WKM kal. 12,7 mm. Stała załoga składać się będzie z 57 osób w tym 7 oficerów.