21 lutego w stoczni Cochin Shipyards Ltd. (CSL) w Koczin w południowo zachodniej części Indii, położono stępki dwóch kolejnych jednostek przeznaczonych do zwalczania okrętów podwodnych w rejonach przybrzeżnych ASW SWC (Anti-Submarine Warfare Shallow Water Craft) dla sił morskich Indii IN (Indian Navy).

Okręty o tej dość ciekawej klasyfikacji zostały zaprojektowane specjalnie z myślą o wykrywaniu i neutralizacji zagrożenia ze strony jednostek podwodnych w bezpośredniej bliskości lądu, koordynacji działań lotnictwa w zwalczaniu okrętów podwodnych, a także wykonywania misji o charakterze ratowniczym. Neutralizacja zagrożeń ze strony sił podwodnych potencjalnego przeciwnika do niedawna wykonywały korwety typu Abhay (rosyjskiego projektu 1241PE, obecnie w służbie pozostaje tylko prototypowy Abhay P 33). Dla okrętów, których stępki położono pod koniec lutego zabezpieczono nazwy Malwan (budowany pod numerem stoczniowym BY 524) oraz Mangral (BY 525).

Indyjski Komitet Gabinetowy ds. Bezpieczeństwa wyraził zgodę na pozyskanie 16 okrętów sklasyfikowanych jako ASW SWC już w grudniu 2013 roku, postępowanie przetargowe Ministerstwo Obrony Indii rozpisało w czerwcu 2014 roku zapraszając do uczestnictwa następujące stocznie:  Larsen & Toubro Ltd (L&T), ABG Shipyard Limited, Reliance Naval and Engineering Limited (R-Naval), Goa Shipyard Limited (GSL), Garden Reach Shipbuilders & Engineers Ltd (GRSE), oraz Cochin Shipyards Ltd. (CSL). W 2017 roku ogłoszono, że postępowanie to wygrały ex aequo dwie stocznie GRSE oraz CSL, a stosowne umowy na ich budowę podpisano pod koniec kwietnia 2019 roku. Pierwszą dotyczącą budowy ośmiu okrętów, opiewającą na kwotę 790 mln USD, ze stocznią GRSE podpisano 29 kwietnia 2019 roku, a dzień później podobny kontrakt na taką samą liczbę okrętów o takiej samej wartości zawarto ze stocznią CSL. W obu przypadkach umowa zawierała klauzulę dotyczącą przekazania pierwszych jednostek po upływie 42 miesięcy od momentu podpisania umów, podczas gdy kolejne miały być przekazywane w regularnych interwałach. Budowę prototypowej jednostki tego typu, która otrzymała nazwę Arnala (P 68), rozpoczęto 6 sierpnia 2021 roku, a jej wodowanie odbyło się 20 grudnia 2020 roku. Obecnie poza jednostką prototypową w stoczni GRSE prowadzone są prace przy pięciu okrętach tego typu, podczas gdy w konkurencyjnej CSL zaawansowane prace realizowane są przy trzech jednostkach. Cechą charakterystyczną programu w ramach którego budowane są nowe okręty, o której zdecydowanie trzeba wspomnieć, to fakt że 100% jest krajowej produkcji. Tym samym wpisują się one w propagowaną przez hinduski rząd politykę niezależności gospodarczej Indii (Aatmanirbhar Bharat).

Opisywane okręty legitymować się będą  wypornością pełną 750 ton oraz wymiarami 7,6 x 11,26 x 2,7 m. Maksymalna prędkość wyniesie 25 węzłów, a zasięg przy 14 węzłach oszacowano na 1800 Mm. Będą to największe okręty we Flocie Indii napędzane z wykorzystaniem pędników wodnostrumieniowych. Okręty otrzymają kompleksowe wyposażenie hydrolokacyjne składające się zarówno ze stacji kadłubowej (HMS) jak i holowanej o zmiennej głębokości zanurzania, pracującej na niskiej częstotliwości(VDS). Główne uzbrojenie przeznaczone do neutralizacji wykrytego zagrożenia składać się będzie z pojedynczej 12 prowadnicowej wyrzutni rakietowych bomb głębinowych Larsen & Toubro IRL (Indigenous Rocket Launcher), kal. 212 mm, które są licencyjną, zmodyfikowaną wersją sowieckiego systemu RBU‑6000. Wykorzystują one standardową amunicję RGB‑60, ale mogą także wystrzeliwać pociski zakłócające systemu Kavach Mod. 1. Innym wzorem uzbrojenia będzie sześć pojedynczych wyrzutni lekkich torped kal. 324 mm dla pocisków Advanced Light Torpedo (TAL) Shyena. Uzbrojenie obronne składać się będzie natomiast z pojedynczej armaty CRN-91 (Close Range Naval-91) produkcji Ordnance Factory Medak (OFMK) wykorzystujący armatę powstałą z modyfikacji rosyjskiej 2A42 oraz dwóch zdalnie sterowanych systemów OFT z WKM kal. 12,7 mm. Stała załoga składać się będzie z 57 osób w tym 7 oficerów.