13. Dywizjon Trałowców im. adm floty Andrzeja Karwety, w którym eksploatowany jest niszczyciel min ORP Kormoran (projekt 258), nie otrzyma usług kompleksowego wsparcia podsystemów i elementów wyposażenia tej jednostki (np. systemów zarządzania walką, obrony biernej, obserwacji, łączności i sonarowych czy pojazdów podwodnych, których sprawność decyduje o możliwości realizowania zadań przez okręt), choć okręt został przekazany Marynarce Wojennej RP blisko cztery lata temu. Wraz z końcem sierpnia 1. Regionalna Baza Logistyczna w Wałczu poinformowała o unieważnieniu stosownego postępowania.

To kontynuacja sprawy, którą już opisaliśmy w kwietniu br. Na portalu zbiam.pl sygnalizowaliśmy wówczas, że marynarze 13. Dywizjonu Trałowców (8. Flotylla Obrony Wybrzeża) wciąż nie otrzymali kompleksowego wsparcia eksploatacji podsystemów i elementów wyposażenia okrętowego niszczyciela min ORP Kormoran. W przypadku jednostki wyposażonej w tak nowoczesne i złożone podsystemy zapewnienie wsparcia ich eksploatacji może mieć znaczenie krytyczne, a jego brak, w skrajnych przypadkach, może doprowadzić do poważnych problemów technicznych i logistycznych, skutkujących niemożnością wykorzystania wszystkich zdolności okrętu. To szczególnie ważne dla marynarzy, ponieważ okręt ORP Kormoran ma być wizytówką polskiej floty w NATO. Marynarka Wojenna RP chce, aby ta jednostka pływała w grupach Stałego Zespołu Obrony Przeciwminowej NATO (SNMCMG1 lub SNMCMG2). Ostatnie ćwiczenie z jednostkami należącymi do NATO-wskiego zespołu SNMCMG1 Kormoran odbył w październiku 2020 r.

Niszczyciel min ORP Kormoran formalnie jeszcze nie wszedł do służby (oficjalnie jeszcze nie zakończyły się badania eksploatacyjne), ale faktycznie jest on w rękach marynarzy z 13. Dywizjonu Trałowców od listopada 2017 r. Od tego czasu do dzisiaj wojskowe instytucje odpowiedzialne za wsparcie eksploatacji sprzętu wojskowego nie podpisały stosownych umów z przemysłem, dotyczących wsparcia użytkowania elementów wyposażenia jednostki. Warto przy tym odnotować, że logistycy z Wałcza pierwszą „Informację o zamiarze przeprowadzenia dialogu technicznego, którego przedmiotem będzie pozyskanie informacji niezbędnych do przygotowania opisu przedmiotu zamówienia na: Wieloletnie wsparcie eksploatacji okrętów proj. 258 (Komoran II)” ogłosili już w kwietniu 2018 r.

Jak pisaliśmy wcześniej na zbiam.pl, br. 1. Regionalna Logistyczna w Wałczu w październiku 2020 r. rozpisała przetarg na usługę wieloletniego zintegrowanego wsparcia eksploatacji sprzętu wojskowego zamontowanego na ORP Kormoran. Jak krytyczne znaczenie, z punktu widzenia utrzymania funkcjonalności jednostki, miał ten przetarg, pokazuje chociażby jego zakres. W dokumentacji przetargowej napisano wówczas, że usługa wsparcia ma obejmować m.in.: naprawy bieżące, modyfikacje, przeglądy okresowe i kontrolne, aktualizację dokumentacji technicznej, aktualizację oprogramowania.

Przedmiotowy zakres przetargu podzielony został na zadania (1 – systemy zarządzania walką, sonarowe, obrony biernej, obserwacji; 2 – pojazdy podwodne; 3 – systemy nawigacyjne, hydrograficzne, łączności; 4 – systemy napędowe, ogólnookrętowe; 5 – systemy ratownicze), a łącznie zgłosiło się do niego sześć podmiotów: Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej S.A. (to spółka z należąca do Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A.), Net-Marine – Marine Power Service Sp. z o.o., Politechnika Gdańska Centrum Morskich Technologii Militarnych, konsorcjum zawiązane przez Gdańską Stocznię „Remontowa” im. J. Piłsudskiego S.A. i Remontową Shipbuilding S.A., PGZ Stocznia Wojenna Sp. z o.o., Kenbit Sp. z o.o. W trakcie postępowania zostały z niego wykluczone: w zakresie zadań nr 2, 4 i 5 – Remontowa Shipbuilding S.A. (to de facto kluczowy producent okrętu ORP Kormoran); w zakresie zadania nr 4 – Net Marine – Marine Power Service Sp. z o.o.

Pomimo tak dużego zainteresowania przetargiem i dysponowaniem przez polskie firmy zdolnościami do zapewniania wsparcia eksploatacji wyposażenia niszczyciela min ORP Kormoran, 31 sierpnia br. 1. Regionalna Baza Logistyczna w Wałczu postępowanie unieważniła. W uzasadnieniu decyzji o unieważnieniu czytamy (poniżej cytat z dokumentacji):

W toku postępowania (…) Zamawiający otrzymał pismo z Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, informujące, że zabezpieczenie eksploatacji okrętu ORP Kormoran jest niezasadne i zbędne, ponieważ zgodnie z ,,Projektem planu napraw" z dnia 17.05.2021 r. okręt ten zostanie skierowany do naprawy średniej i dokowej, co spowoduje, że będzie on wyłączony z eksploatacji. Poddanie okrętu naprawie średniej i dokowej spowoduje, że uprzednie wykonanie umowy będącej przedmiotem niniejszego postępowania nie leży w interesie publicznym i jest bezcelowe. Przedmiot niniejszego postępowania w dużej mierze pokrywa się z zakresem naprawy średniej i dokowej, która ma nastąpić począwszy od III kwartału 2022 r., a wiec w terminie zbliżonym do zakładanego zakończenia realizacji niniejszego zamówienia (30 listopada 2022 r.). Niecelowe jest zatem uprzednie wydawanie środków publicznych na realizację umowy, której przedmiot będzie zdublowany przez inną umowę o szerszym zakresie. Zakończenie postępowania nr 63/2020 prowadziłoby do nieuzasadnionego wydatkowania publicznych pieniędzy, co z oczywistych względów nie leży w interesie publicznym.

Nie bez znaczenia w tej sprawie jest fakt, że ujawnione plany wobec ORP KORMORAN spowodują wycofanie okrętu z eksploatacji, co w praktyce uniemożliwiłoby wykonanie zamówienia będącego przedmiotem niniejszego postępowania. Wycofanie okrętu z eksploatacji oraz poddanie go naprawie średniej i dokowej stanowią istotną zmianę okoliczności, której Zamawiający nie mógł przewidzieć wszczynając i kontynuując postępowanie.

Zmiany, o których mowa wyżej sprawiają, że dalsze prowadzenie postępowania nie leży w interesie publicznym (nie jest w interesie publicznym zbędne wydatkowanie przydzielonych środków finansowych jak również poddawanie okrętu remontom wycinkowym w sytuacji planowania remontu o szerszym zakresie.

Powyższe oznacza, że niszczyciel min ORP Kormoran, po blisko czterech latach od podniesienia na nim bandery Marynarki Wojennej RP, wciąż będzie eksploatowany bez zapewnienia zintegrowanego wsparcia wyposażenia. Być może więcej szczęścia będą miały kolejne dwie seryjne jednostki projektu 258 (przyszłe ORP Albatros i ORP Mewa są obecnie budowane w stoczni Remontowa Shipbuilding S.A., a termin ich przekazania flocie wyznaczono na: IV kwartał br. w przypadku pierwszego i początek 2022 r. w przypadku drugiego).