Zaloguj
reklama Rekord
reklama Rekord

Drugi niszczyciel typu Visakhapatnam przekazany flocie Indii

Fot. MO Indii/Wikipedia

24 listopada stocznia Mazagon Dock Shipbuilders Limited zdała niszczyciel rakietowy Mormugao - drugą jednostkę projektu 15B zbudowaną dla Marynarki Wojennej Republiki Indii.

Umowa na budowę niszczyciela pomiędzy Ministerstwem Obrony w Nowym Delhi a stocznią Mazagon Dock Shipbuilders Limited w Mumbaju podpisano 28 stycznia 2011 roku. Stępkę Mormugao (D 67) położono 4 czerwca 2015, zaś zwodowano go 17 września 2016 roku.

Prototypowy Visakhapatnam (D 66) wszedł do służby 28 października 2021 roku. Okręty otwierają wchodzą w skład serii czterech jednostek (kolejne to: Imphal i Porbandar), bazujących konstrukcyjnie na poprzedniej, trzyokrętowej grupie niszczycieli projektu 15A (typ Kolkata). Te z kolei wywodzą się z projektu 15 (typ Delhi), skonstruowanego jako pierwsze niszczyciele w Indiach, jednak przy poważnym wsparciu radzieckiego Północnego Biura Projektowo-Konstrukcyjnego z Leningradu.

Niszczyciele typu Visakhapatnam mają długość 163 m, szerokość 17,5 m, zanurzenie 6,5 m i wyporność pełną 8100 ton. Ich napęd składa się z dwóch zespołów turbin gazowych M-35E ukraińskiego producenta Zorja-Maszprojekt. Każdy składa się z pary silników turbinowych DT-59 i przekładni redukcyjnej RG-54. Okręty osiągają prędkość 30 węzłów.

Zasadniczym systemem obserwacji technicznej i kierowania uzbrojeniem rakietowym jest wielofunkcyjna stacja radiolokacyjna IAI Elta EL/M-2248 MF-STAR.

Uzbrojenie obejmuje: 76 mm armatę automatyczną Leonardo Super Rapid, cztery 30 mm armaty AK-630M, wyrzutnie pionowe pocisków przeciwlotniczych IAI Barak 8 (4×8), wyrzutnie pionowe pocisków przeciwokrętowych PJ-10 BrahMos (2×8), wyrzutnie Larsen & Toubro ITTL 533 mm do torped ciężkich i dwie wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych IRL, dwa śmigłowce pokładowe w hangarach.

Niszczyciele typu Visakhapatnam różnią się od serii Kolkata głównie zmianą kształtu pomostu nawigacyjnego (górnej kondygnacji nadbudówki dziobowej), przeniesieniem anteny sonaru podkilowego HUMSA-NG do gruszki dziobowej, zmianą aranżacji masztów, zastosowaniem wózka do wtaczania śmigłowców do i z hangaru bez torów w lądowisku, zmodyfikowanymi systemami cyfrowymi sterowania platformą i zarządzania systemem walki.

Teldat

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przemysł zbrojeniowy

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Siły Powietrzne

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Samoloty i śmigłowce
Uzbrojenie lotnicze
Bezzałogowce
Kosmos

WOJSKA LĄDOWE

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Wozy bojowe
Artyleria lądowa
Radiolokacja
Dowodzenie i łączność

MARYNARKA WOJENNA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Okręty współczesne
Okręty historyczne
Statki i żaglowce
Starcia morskie

HISTORIA I POLITYKA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Historia uzbrojenia
Wojny i konflikty
Współczesne pole walki
Bezpieczeństwo
usertagcalendar-fullcrosslisthighlightindent-increasesort-amount-asc