21 grudnia ukraińskie media poinformowały o wezwaniu Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy, jakie ten wystosował do ChKBM im. Małyszewa, w którym skonstruowano czołg T-84BM Opłot-M. Zawiera ono żądanie dokończenia procesu „ukrainizacji” konstrukcji czołgu, co miałoby umożliwić złożenie większego zamówienia na ich dostawę dla Sił Zbrojnych Ukrainy. Dotychczas wyprodukowane czołgi dostarczane były z wykorzystaniem wielu kluczowych podzespołów pochodzenia rosyjskiego.

Oficjalnie prace badawczo-rozwojowe nad usunięciem rosyjskich firm z listy poddostawców podzespołów niezbędnych do produkcji czołgów Opłot-BM i zastąpieniu tychże elementami pochodzącymi z ukraińskich fabryk trwają od września br. Pierwsze środki, 300 mln UAH, wyasygnowano na ten cel w 2018 r., choć pierwsze (raczej nieśmiałe) próby podjęto już wcześniej. Wraz z utratą Krymu ukraiński przemysł stracił zdolność m.in. do krajowej produkcji kamer termowizyjnych. W obecnie realizowane prace zaangażowanych jest wiele ukraińskich podmiotów przemysłowych i ośrodków badawczo-rozwojowych.

Wśród wykrytych problemów i koniecznych do przeprowadzenia testów (obok konieczności dokończenia „ukrainizacji” wozu) SG SZU wskazał m.in.: konieczność zwiększenia trwałości silnika 6TD-2 (z 250 do 300 godzin pracy na stanowisku testowym), dokończenia prób celownika 1G46M (przeszedł badania zakładowe) oraz konieczność nawiązania trwałej i stabilnej współpracy między różnymi podmiotami ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego.

Kilka lat temu pojawiły się informacje o możliwym zamówieniu co najmniej 160 czołgów Opłot-BM dla ukraińskich oddziałów pancernych. Warunkiem było jednak rozwiązanie problemów technicznych i technologicznych. Do tej pory nie udało się tego zraealizować, zatem Kijów zdecydował się na kolejną modernizację czołgów T-64, tym razem do standardu Krab, o którym na razie niewiele wiadomo. Ponadto Ministerstwo Obrony Ukrainy zapowiadało zbudowanie czołgu nowej generacji, który miałby wejść do służby około 2025 r., ale wydaje się, że zapowiedzi te były nadmiernie optymistyczne, nawet przy założeniu szerokiego wykorzystania projektów opracowanych w czasach ZSRS i projektu budowy wspólnego czołgu dla WNP (szereg projektów rodziny Obiekt 477).